Το παρόν κείμενο είναι απαράδεκτο, επειδή ο κόσμος είναι απαράδεκτος. Είναι αδύνατον, στον γράφοντα, να προσποιηθεί ότι βλέπει τον κόσμο μέσα από ροζ ομματοϋαλια που φιλτράρουν τα εξοργιστικά, με διάφορα πρίσματα και πλαίσια πολιτικής ορθότητας, εξορθολογισμού, πολυ-πολιτισμικότητας, ουσιώδους καλωσύνης του ανθρώπου και αδερφοσύνης, της υπέρτατης αρχής της δικαιοσύνης, του δικαιώματος του...
αυτοπροσδιορισμού κτλ., κτλ.
Όχι. Σε έναν κόσμο όπου αποκεφαλίζουν αθώους ποζάροντας επαιρόμενοι, ενώ συγχρόνως ωρύονται ότι ο «Θεός είναι μεγάλος», ιαχή που ακούγεται επίσης όταν κατεδαφίζεται (δική τους) πολυκατοικία σε ένα δευτερόλεπτο, χιλιάδες σφάζονται, ενώ εκατομμύρια απειλούνται με την ίδια μοίρα. Σε αυτό τον κόσμο βρήκα μία ελπίδα στο βίντεο όπου ένα κοριτσάκι, εννέα ετών, μάθαινε να πυροβολεί εναντίον στόχου σε σκοπευτήριο.
Την στιγμή εκείνη σκέφθηκα ότι οι «Τζιχάντις» του «Χαλιφάτου» δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουν την Αμερική διότι αυτός ο λαός, που κατέκτησε αυτή την χώρα με τα όπλα, παραμένει οπλισμένος, με το δικαίωμα της οπλοφορίας κατοχυρωμένο στο πρώτο του Σύνταγμα. Εάν οι Γεζίντις ήταν οπλισμένοι δεν θα έπεφταν τόσο εύκολα θύματα των μανιακών ισλαμιστών τζιχάντις. Περιττόν να υπενθυμίσετε τα θύματα ομαδικών πυροβολισμών μαθητών στα σχολεία. Ουδείς τα εγκρίνει ή ανέχεται. Η λύση όμως δεν είναι ο αφοπλισμός του πληθυσμού -πράγμα ανέφικτο – αλλά οι ένοπλοι σχολικοί φύλακες, ίσως και κανένα όπλο στα γραφεία διευθυντών.
Εάν οι Έλληνες δεν ήταν οπλισμένοι το 1821 δεν θα είχαν επαναστατήσει και εάν το Ισραήλ ήταν άοπλο θα είχε εξαφανισθεί προ πολλού.
Το «πνεύμα του Φάρ-Γουέστ» παραμένει ισχυρό σε μεγάλο μέρος της Αμερικής. Ιδίως στις «κεντρικές» Πολιτείες. Η Χριστιανική Πίστη και ο πατριωτισμός είναι εντονότατες αξίες -σε βαθμό ακατανόητο στην σημερινή Ευρώπη. (Λέγεται ότι το νέο αεροπλανοφόρο «George H.W. Bush» είναι ένας αντιπροσωπευτικός μικρόκοσμος του «Midwest», και όχι τόσο «μικρός». Μπορεί να καταστρέψει όλο τον κόσμο…). Υπάρχουν, παραδοσιακά, δύο τάσεις. Η μία του απομονωτισμού, πρεσβεύει ότι τους αφορά μόνο η Αμερική και δακρύζουν όταν ακούνε τον Εθνικό τους Ύμνο. Η άλλη είναι κάπως ιεραποστολική και πιστεύουν ότι η Αμερική έχει ιερά υποχρέωση να προστατεύσει τους αδυνάτους από την αδικία, οπουδήποτε επί της Γης. Γνωρίζω ότι μονίμως κατηγορείται ότι το κάνει για το «ιμπεριαλιστικό» της συμφέρον. Αλλά γεγονός παραμένει ότι μετά από δύο παγκοσμίους πολέμους, που ενίκησε, η μόνη γη που κατέκτησε είναι μερικές εκατοντάδες στρέμματα με τα νεκροταφεία των στρατιωτών της.
Άρχισε να χάνει πολέμους στην Κορέα όταν ο Τρούμαν φοβήθηκε τον θρίαμβο του ΜακΆρθουρ και του απαγόρευσε να χρησιμοποιήσει την ατομική βόμβα. Το ίδιο στο Βιετνάμ όταν η έντεχνα καλλιεργημένη προπαγάνδα της -μονόπλευρης -ειρήνης είχε αποδυναμώσει το ηθικό του λαού -της Δύσης. Μέχρι σήμερα.
Για ένα διάστημα ξύπνησε μετά την 11η Σεπτεμβρίου, αλλά βιάστηκε να αποχωρήσει από το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Τώρα όμως που η πραγματική απειλή, το Ισλάμ, είναι τόσο φανερή που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, οι συνήθεις κρετινισμοί ότι «και σεις καταπιέζετε τους μαύρους», ή «βία είναι η φτώχεια» δεν απαλείφουν την υπαρκτή καθημερινή απειλή έξω από τις πόρτες μας. Εάν θέλετε, ως επιχείρημα, ναι, και η κοινωνική ανισότητα, και η αδικία, και η ανεργία είναι κακά, άλλα όλα αυτά τα κακά ούτε αιτιολογούν ούτε βεβαίως δικαιολογούν οι σφαγές. Δεν αποκεφαλίζουν αυτοί οι μανιακοί επειδή ο μέσος μισθός στην Βουλγαρία είναι 150 ευρὠ ή δεν έχει γιατρό το Αγαθονήσι.
Η απειλή είναι δύο ειδών. Στην ήπια μορφή απειλεί τον τρόπο της ζωής μας και τον πολιτισμό μας, την Τέχνη και την Φιλοσοφία μας που χτίσαμε επί τόσους αιώνες. Με την αλλαγή των ποσοστών του πληθυσμού (πρωτοφανή επιβολή του ήθους μεταναστών στις κοινωνίες όπου εισέβαλαν) απειλούν την αρμονική και ειρηνική πολιτισμένη συμβίωση μας. Αυτή είναι η ήπια απειλή. Η άλλη είναι η βιολογική μας εξαφάνιση κατά τον τρόπο που βλέπουμε να εφαρμόζεται στους Γεζίντις.
Η Δύση δεν αμύνεται με… δυο βομβαρδιστικά και μερικούς «συμβούλους». Αυτοκτονεί.
Τηλέμαχος Μαράτος / Εφημ."Εστία" στις 30 Αυγούστου 2014
πηγή: freewill
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου