Μπορεῖ νά κυβερνήση ὁ Ἀλέξης Τσίπρας;

Χωρίς τήν ἀναγκαία διοικητική ἐμπειρία

Φαντασθῆτε τήν ἡμέρα πού ὁ κ. Ἀλέξης Τσίπρας θά περάση τό κατώφλι τοῦ Μεγάρου Μαξίμου ὡς Πρωθυπουργός. Ὀπαδοί τοῦ Σύριζα θά συγκεντρωθοῦν στούς δρόμους γύρω ἀπό τήν Ἡρώδου τοῦ Ἀττικοῦ καί θά ζητωκραυγάζουν γιά τήν «νίκη τοῦ λαοῦ». Κάποιοι ἴσως ἐπιχειρήσουν νά δώσουν καί τόνο καταλήψεως τῶν Θερινῶν Ἀνακτόρων τοῦ Τσάρου στήν Ἁγία Πετρούπολη! Ὅμως το κρίσιμο ζητούμενο εἶναι τό κατά πόσον ὁ 40ετής –σήμερα– πρόεδρος τοῦ Σύριζα θά εἶναι σέ θέση νά ἀνταποκριθῆ στόν νέο ρόλο του. Μπορεῖ ὁ κ. Τσίπρας νά κυβερνήση τήν χώρα; Μέ ποιά προσόντα; Τί ἔχει διοικήσει στήν ζωή του, ὥστε νά θεωρεῖται ὅτι διαθέτει τίς ἱκανότητες πού ἀπαιτεῖ ὁ ρόλος τοῦ Πρωθυπουργοῦ;

Ἡ «Ἑστία» ἔγραψε πρό μηνῶν ὅτι ἄν ὁ κ. Τσίπρας εἶχε συμμετάσχει σέ διαγωνισμό τοῦ ΑΣΕΠ γιά μία θέση εὐθύνης στό δημόσιο, δύσκολα θά προσλαμβάνετο. Διότι τουλάχιστον τά τυπικά προσόντα πού διαθέτει, εἶναι μᾶλλον περιορισμένα. Διαθέτει πτυχίο μηχανικοῦ, χωρίς ὅμως – ὅπως ὁ ἴδιος ἔχει ὁμολογήσει– σοβαρή ἐμπειρία ἐργασίας. Δέν ὁμιλεῖ ξένες γλῶσσες παρά μόνον «σπασμένα» ἀγγλικά, τά ὁποῖα εἶναι ἀλήθεια ὅτι καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια νά βελτιώση ἐν ὄψει τοῦ νέου ρόλου του. Ἀλλά τό ζητούμενο εἶναι οἱ διοικητικές ἱκανότητες: Ἡ ἐμπειρία διοικήσεως μιᾶς ἐπιχειρήσεως, ἑνός ὀργανισμοῦ, ἑνός ὑπουργείου ἤ ἑνός φορέως, πού νά δίδη κάποιο στίγμα ὅτι μπορεῖ νά ἀνταποκριθῆ ἔστω καί στοιχειωδῶς στά καθήκοντα τοῦ Πρωθυπουργοῦ.

Ἡ μόνη «περγαμηνή» πού διαθέτει ὁ κ. Τσίπρας εἶναι ὅτι τόν Φεβρουάριο τοῦ 2008 παρέλαβε τόν Σύριζα μέ ποσοστό 5% καί ὅτι μέσα σέ 4 χρόνια, τόν Ἰούνιο τοῦ 2012, ἐκτίναξε τό ποσοστό του στό 27%, ὅτι ὁ ἴδιος ἀνεδείχθη ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως καί τώρα ἐμφανίζεται ὡς ἐν δυνάμει πρωθυπουργός. Εἶναι ὅμως αὐτό ἀρκετό γιά νά κυβερνήση τόν τόπο; Διότι ἄλλο εἶναι νά διοικῆ κανείς τόν Σύριζα καί νά κερδίζη ψήφους χρησιμοποιῶντας τά τεχνάσματα τοῦ πολιτικοῦ μάρκετινγκ καί τίς δημαγωγικές του ἱκανότητες, καί ἄλλο εἶναι να ἀναλαμβάνη τήν εὐθύνη διακυβερνήσεως τοῦ τόπου.

Ἄλλο εἶναι νά ὑπόσχεται «λαγούς μέ πετραχήλια» προς κάθε κατεύθυνση, καί ἄλλο νά κληθῆ νά πραγματοποιήση αὐτά πού εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ ἀδύνατο νά γίνουν. 

Ἀλλά ἄς ἐπανέλθουμε στήν ἐμπειρία, ἤ μᾶλλον την ἀπουσία της. Ὁ πρόεδρος τοῦ Σύριζα ἀπειλεῖ ὅτι ὅταν θα γίνη Πρωθυπουργός θά ἔλθη σέ εὐθεία σύγκρουση μέ την Γερμανίδα Καγκελλάριο καί τούς ἰσχυρούς τῆς Εὐρώπης. Δέν θά ἀποδεχθῆ καμμία συμφωνία γιά τήν ἀναδιάρθρωση τοῦ ἑλληνικοῦ χρέους πού θά ἔχη τυχόν ὑπογράψει ἤ προσυμφωνήσει ἡ σημερινή Κυβέρνησις καί θά ἐπιμείνη στήν διαγραφή ἑνός μεγάλου τμήματος τοῦ χρέους. Παράλληλα, θά ἀπαιτήση ἀπό τήν Γερμανία, ἄν ὄχι τήν καταβολή ἀποζημιώσεων γιά τίς καταστροφές τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πάντως τήν ἀποπληρωμή τοῦ Κατοχικοῦ Δανείου. Τό ἐρώτημα λοιπόν εἶναι σαφές: Ἄν, ὅπως πιθανολογεῖται, ἀκούση ἀπό τούς Εὐρωπαίους ἡγέτες ἕνα «Ὄχι», τί θά κάνη; Ποῦ θά ὁδηγήση τήν χώρα;

Ἡ μεγάλη κρίσις τήν ὁποία βιώνει ὁ τόπος μας τά τελευταῖα πέντε χρόνια ὀφείλεται σέ ἀνάλογους ἐρασιτεχνισμούς τοῦ Γ. Παπανδρέου. Ἀνῆλθε καί ἐκεῖνος στην ἐξουσία ὑποσχόμενος τά πάντα στούς πάντες (λεφτά ὑπάρχουν). Ἀλλά ἀπεδείχθη παντελῶς ἀνίκανος γιά τον ρόλο πού τοῦ ἀνέθεσε ὁ ἑλληνικός λαός. Τά λάθη του ἦταν ὀλέθρια. Ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἐκλογῆς του,προκειμένου νά μήν πῆ στόν ἑλληνικό λαό τήν ἀλήθεια – ὅτι δηλαδή λεφτά δέν ὑπῆρχαν– διεθνοποίησε τό ἑλληνικό πρόβλημα. Ἔτρεχε στίς Βρυξέλλες καί οὐσιαστικῶς δυσφημοῦσε τήν χώρα του, καθιστῶντας τήν θέση της πολύ χειρότερη. Καί κάποια στιγμή ἔκανε τό μοιραῖο λάθος Ἀπείλησε τήν Γερμανίδα Καγκελλάριο ὅτι ἄν δέν ἔδιδε ἀμέσως εὐρωπαϊκή βοήθεια, ὁ ἴδιος θά προσέφευγε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμεῖο, θεωρῶντας ὅτι αὐτό θα ἦταν καταστροφή γιά τήν Εὐρώπη. Ἡ κ. Μέρκελ δέν ἐνέδωσε καί ἔτσι ἡ χώρα μας βρέθηκε ὑπό τήν κηδεμονία τοῦ ΔΝΤ καί τῆς Τρόϊκα. Ἄραγε ὁ κ. Τσίπρας, ἄν ἀκούση το «Ὄχι» τῶν Εὐρωπαίων, ποῦ θά προσφύγη;

Τό ἐρώτημα τίθεται εὐθέως: Ἕνας ἄνθρωπος πού δεν ἔχει διοικήσει τίποτε στήν ζωή του, δέν διαθέτει καμμία ἐπαγγελματική περγαμηνή καί, παρά τό ἐπικοινωνιακό ταλέντο του, στερεῖται οὐσιαστικῶν προσόντων καί ἐμπειριῶν γιά νά ἀναλάβη μία θέση εὐθύνης, εἶναι δυνατόν νά ἀναδειχθῆ Πρωθυπουργός; Τήν ἀπόφαση λαμβάνει ὁ λαός.

Ἀλλά ὁ ἴδιος αὐτός λαός, πρίν ἀπό 5 ἀκριβῶς χρόνια διέπραξε τό λάθος καί ἀνέδειξε στήν πρωθυπουργία τόν Γ.Παπανδρέου, πού ἐντός ὀλίγων μηνῶν ἔφερε τήν καταστροφή. Καί δυστυχῶς, ὁ ἑλληνικός λαός δέν φαίνεται να μαθαίνη ἀπό τά λάθη του. Οὔτε νά συνειδητοποιῆ ὅτι ὅλα αὐτά πού ἐπλήρωσε καί ἐξακολουθεῖ νά πληρώνη, ὀφείλονται στίς δικές του ἐπιλογές τοῦ ἔτους 2009, ὅταν παραμέρισε τήν λογική καί παρασύρθηκε ἀπό τόν λαϊκισμό. Τώρα οἱ πολίτες φέρονται ἕτοιμοι νά ἐπαναλάβουν το λάθος τοῦ 2009 καί νά ὁδηγηθοῦν σέ νέα καταστροφή. Το γεγονός ὅτι σχεδόν ἕνας στούς τρεῖς πολίτες θεωρεῖ ὡς κατάλληλο γιά Πρωθυπουργό ἕναν 40ετῆ μέ περιορισμένες σπουδές, γνώσεις καί τυπικά προσόντα, ὁ ὁποῖος δύσκολα θά ἐπετύγχανε σέ διαγωνισμό τοῦ ΑΣΕΠ γιά μία θέση εὐθύνης, σημαίνει ὅτι ὁ λαός μας δέν ἔχει καμμία αἴσθηση ἀξιοκρατίας. Καί τό κυριώτερο: Δέν διανοεῖται τίς συνέπειες τῶν ἐπιλογῶν του. 

Ὅμως δέν εὐθύνεται μόνον ὁ λαός. Τό ὅτι φθάσαμε νά διεκδικῆ τήν ἐξουσία ὁ πρόεδρος τοῦ μέχρι πρό τινος μικροῦ καί περιθωριακοῦ κόμματος τῆς ριζοσπαστικῆς Ἀριστερᾶς, εἶναι εὐθύνη τῶν πολιτικῶν του ἀντιπάλων. Ἄν εἶχαν ἀποδειχθῆ ἀντάξιοι τοῦ ρόλου τους, οὐδέποτε θά ἀπειλοῦντο ἀπό τόν κ. Τσίπρα.

Κύριο άρθρο Εφημ. "Εστία" στις 14.10.2014 

Για την αντιγραφή: Ιάσων