Ἐκλογαὶ 25ης Ἰαν. 2015 - Τὸ ἰδιᾶζον φαινόμενον τῆς “Χρυσῆς Αὐγῆς”

Τὸ ξεκίνημα τοῦ νέου ἔτους βρίσκει τὴν Πατρίδα μας στὸν ἀπόλυτο πυθμένα τῆς πορείας της διὰ μέσου τῶν αἰώνων. Καθ᾿ ὅσον ἀφορᾷ εἰς ὅ,τι καταχρηστικῶς σήμερον φέρεται ὡς “πολιτική”, ἕνα γελοῖο κι ἀποτυχημένο Τσίρκο γελωτοποιῶν εἶν᾿ ἡ γενικὴ εἰκών, μία ἀνυπόφορος ἀηδία καὶ ἀμουσία, ἀπόλυτος ἀνυπαρξία χαρακτῆρος, ποιοτήτων, ἰδανικῶν ἀληθινῶν, περιεχομένων, πολιτικῶν στόχων κ.ο.κ., εἰς τῶν ὁποίων τὴν θέσιν ἔχουν ἀναρτηθῆ, δίκην γύφτικης παντιέρας, σὰν τὰ κόκκινα καὶ παρδαλὰ σαβουρόπανα τῶν ἡμικαθυστερημένων κουρδιστῶν μογγολοειδῶν τῆς “ἀριστερῆς ἐξέγερσης” ποὺ μόλις ἀνερριχήθησαν (καὶ τυπικῶς) στὴν ἐξουσία, ἄψυχα εὐτελῆ πλαστικὰ ὑποκατάστατα Ἰδεῶν, παντοίας πολιτικῆς ἀποχρώσεως.

Καὶ βεβαίως δὲν ἀναλαμβάνει τώρα ἡ μαρξιστικὴ ἀριστερὰ τὴν ἐξουσίαν αὐτῆς τῆς ἔρμης χώρας, καθὼς ἐν πάσῃ περιπτώσει οὐσιαστικῶς τὴν κατέχει ἀπὸ τοῦ 1974, καθὼς ἤδη τότε, εἰσερχόμενος εἰς τὸ Γυμνάσιον, ἤδη ἐβίωνα τὸ ὑπ᾿ αὐτῆς ἰδεολογικῶς κατευθυνόμενον ροκάνισμα κάθε ἀξίας, χαρακτῆρος, μέτρου, διακρίσεως, ποιότητος…

Μία γελοία καὶ δουλοπρεπὴς, ἀλλοπρόσαλλος καὶ ὀλεθρία ἀστικὴ δεξιά, μονίμως προδίδουσα τὴν Πατρίδα καὶ μονίμως ἐπικαλουμένη τὸν πατριωτισμὸν τῶν ἐπιπολαίων καὶ ἀδαῶν μαζῶν, μαλθακύνουσα εἰς φαντασιώσεις καταναλωτικῆς εὐμαρείας καὶ εἰς τὴν ἐγωπαθῆ ξιππασιὰν τῶν “ἐξισωμένων” πληβείων, λειτουργεῖ ἀνέκαθεν ὡς τὸ προστάδιον τῆς μαρξιστικῆς ὑλιστικῆς ἰσοπεδώσεως εἰς τὸ ἐπίπεδον τοῦ πνευματικοῦ προλεταριάτου, τοῦ ὁποίου μόλις ὁ ἐμετικῶς ἔξοχος ἐκπρόσωπος ἀνέλαβε τὴν πρωθυπουργίαν…

Μόνο ποὺ δὲν τοῦ ἄφησε καὶ πολλὰ πρὸς συμπλήρωσιν ὁ Σαμαρᾶς!

Ἀντιρατσιστικὸν νόμον ἐπέβαλεν, γάμους καὶ υἱοθεσίας ὁμοφυλοφίλων ἐθεσμοθέτησε, συνέχισε νὰ γεμίζῃ τὴν Ἑλλάδα μὲ ὀρδὲς ἀνθρωπιδῶν, ἁλυσσόδεσε χειροπόδαρα τὴν Ἑλλάδα στὸ ἅρμα τῶν διεθνῶν τραπεζιτῶν, τῆς Ε.Ε., τοῦ εὐρώ – κι ἐπρότεινε στὸ τέλος καὶ τὸν ἕτερον ἐκλεκτὸν τῆς Παγκοσμίου Τραπέζης Σταῦρον Δήμα (μετὰ τὸν ἄλλον δοτό, τὸν Λ. Παπαδῆμο…) ὡς πρόεδρον, ποὺ ὁ ΣΥΡΙΖΑ πολὺ ἐλυπήθη ποὺ ἠναγκάσθη νὰ καταψηφίσῃ – τέτοιον λαμπρὸ πολιτικό!!!

Τὸ δόγμα τῆς δημοκρατικῆς/μαρξιστικῆς Ἀντιστροφῆς θριαμβεύει – πρὸς πλήρη ἐξασφάλισιν τοῦ ἀφανισμοῦ τοῦ Ἔθνους καὶ τῆς Φυλῆς μας· ἐννοιῶν ἤδη συκοφαντικῶς διεστρεβλωμένων καὶ ὑπεσκαμμένων ὑπὸ ΟΛΩΝ τῶν παρόντων μετόχων τοῦ δημοκρατικοῦ καραγκιόζ-μπερντέ.  

Τὸ δηλητήριον τοῦ μαρξιστικοῦ καὶ φιλελευθέρου ὑλισμοῦ καὶ ἰσοπεδωτισμοῦ ἔχει ὀντολογικῶς διαβρώσει ὁ,τιδήποτε ἐξέχει ὑπεράνω τοῦ μηδενικοῦ ὕψους ὁρίζοντος τῆς ἀντιληπτικῆς ἱκανότητος ἀμφοτέρων, ἔχει ἀποστεγνώσει κάθε λεπτὴν οὐσίαν καὶ ζωτικότητα, ἀπομαράνει εἰς ἀτροφίαν κάθε ἐναίσθησιν, ὄχι μόνον εἰς τὸ ἐπίπεδον τῆς νοήσεως ἀλλ᾿ ἀκόμη καὶ εἰς τὸ στοιχειωδῶς ἐνστικτῶδες, τὶς ὁποῖες, μάλιστα, ἀντιστοίχως ἀποκαλοῦν προλήψεις καὶ πρωτογονισμόν.   Καγχάζουν οἱ εὐνοῦχοι μαρξιστολιμπεραλιστικοὶ μπαβιάνοι αὐτοθωπευόμενοι ὡς “πολιτισμένοι”, ἐπειδὴ π.χ. ἔχουν συνθλίψει κάθε ἐνστικτώδη ἐσωτερικὴν αἴσθησιν εὐγενείας, διακρίσεως, φυλετικῆς ἐπιγνώσεως καὶ αὐτοαμύνης, ἀνάγοντες τὸν ἐκχυδαϊσμόν, τὴν ἀντιστροφήν, τὴν πολτοποίησιν ποιοτήτων εἰς ἰδεῶδες καὶ τὴν φαιὰν ἀνθρωπομᾶζαν εἰς στόχον· ἄν, ὅμως, εὑρεθοῦν παρὰ τὸ χεῖλος ἀβυσσαλέου βαράθρου, τότε βεβαίως δὲν θὰ καταπιέσουν καὶ ἀποκρούσουν βιαίως τὸ ἐπίσης “πρωτόγονον” ἔνστικτον αὐτοπροστασίας ποὺ κρούει συναγερμὸν καὶ τοὺς ἐφιστᾷ τὴν προσοχήν, ὥστε νὰ μὴ εὑρεθοῦν ἱπτάμενοι πρὸς τὸν πάτον τῆς ἀβύσου! Ὅμως ἀπαιτοῦν τὴν φίμωσιν κάθε τέτοιας ἐμφύτου ἐπιγνώσεως καὶ σωτηρίου συναγερμοῦ ὅταν πρόκειται διὰ τὴν αὐτοπροστασίαν ἐκ καὶ ἐπίγνωσιν τοῦ φυλετικῶς ἀλλοτρίου καὶ ἐχθρικοῦ! … – καθὼς καὶ κάθε ἐμφύτου εὐγενείας καὶ διακρίσεως, ἤδη σεσαθρωμένης ὑπὸ τῆς (ὁμολόγου!) μισαλλοδόξου σημιτικῆς δογματικότητος ἐδῶ καὶ δύο χιλιετίας, ὠθοῦντες μανιωδῶς τὸν λευκὸν ἄνθρωπον εἰς ἀπώλειαν ἐσωτερικῆς ἰσορροπίας καὶ ἑαυτοῦ – καὶ τὰ λευκὰ ἔθνη εἰς τὸ χάος καὶ τὴν ἄβυσσον τῆς παμμειξίας, διαλύσεως καὶ ἀφομοιώσεως ὑπὸ τοῦ κατωτέρου, ἐν ὄψει τοῦ ταλιμπανικοῦ των ἀδιαμφισβητήτου φοβεροῦ δόγματος τῆς “ἰσότητος” τῶν πάντων, “μὲ τὸ στανιό” καὶ διὰ ἐνοχοποιήσεως καὶ ποινικοποιήσεως τῆς φυσιολογικῆς ὑγιοῦς στάσεως – καθιστάμενοι φανατικοὶ ἐχθροὶ τῆς Ζωῆς, κατὰ πολὺ βεβαίως κατώτεροι καὶ τῶν συμπαθῶν “πρωτογόνων”…  

Ἐν τούτοις αἱ δυνάμεις ποὺ μόλις κατέλαβον τὴν ἐξουσίαν ἐγκλείουν εἰς τὰς τάξεις των ἐνεργῶς ἐθνομηδενιστικὰ στοιχεῖα, ποὺ δύνανται ἐπικινδυνότατα νὰ ἐπιταχύνουν τὴν ἤδη ἰλιγγιώδη πτωτικὴν πορείαν. Τὸ φοβερὸν καὶ μοναδικῶς ἀνεπανάληπτον ἀτύχημα τῆς Πολεμικῆς μας Ἀεροπορίας στὴν Ἰσπανία προοιωνίζει τὰ χείριστα…  

Ἕνα ζήτημα εἶναι, ἀφ᾿ ἑτέρου, τὸ τὶ εἶναι ἐπικινδυνώτερον, ἡ ὀλίγον συγκεκαλυμμένη (διὰ τὰς ἀμβλυνόους δημοκρατικὰς μάζας) διολίσθησις εἰς τὴν ἄβυσσον διὰ τῆς ἀστο”πατριωτικῆς” κεντροδεξιᾶς ἢ μήπως ἡ ἐλευθέρα πτῶσις διὰ τῶν ὡρκισμένων ἀνθελλήνων ἐθνομηδενιστῶν, τῶν ὁποίων βρίθει ἡ “οὑμανιστικὴ” ἀριστερά;  

Ὑπὸ συνθήκας καὶ προϋποθέσεις δύναται τὸ τελευταῖον αὐτό – καὶ μόλις προκῦψαν, πράγματι – ἐνδεχόμενον νὰ εἶναι πολὺ προτιμώτερον τοῦ πρώτου, ποὺ σημαίνει ἀργὸν θάνατον, μὲ τὰ βαθμηδὸν ἀφελληνιζόμενα καὶ ἀποκτηνούμενα πλήθη, ποὺ ἀποτελοῦν “τὸ λαὸ” ἀλλὰ κανένα Λαόν, νὰ βυθίζωνται ναρκωμένα καὶ εὐδαιμονιστικῶς μουδιασμένα εἰς τὸ ὁριστικὸν χάος τοῦ πιθηκανθρωπισμοῦ (ποὺ εἶναι καὶ ὁ τελικὸς σταθμὸς τοῦ περιφήμου “οὑμανισμοῦ”). Ἡ προϋπόθεσις εἶναι ὅτι ἡ ταχύτης πτώσεως θὰ δράσῃ καταλυτικῶς διὰ τὴν δυναμικὴν ἀφύπνισιν ἀρκετῶν – καί, κυρίως, ὅτι θὰ ὑπάρχῃ ζωντανὸς καὶ αὐθεντικὸς ἐπαναστατικὸς φορεὺς πρὸς ἔνταξιν, καθοδήγησιν καὶ ἐνσωμάτωσίν των εἰς μίαν ἀνωτέραν ἐθνοκοινοτικὴν ὀργανικὴν ἑνότητα. Προϋπόθεσις πρὸς τὸ παρὸν ἀποκλειομένη, διότι ὁ χῶρός της καταλαμβάνεται ὑπὸ τοῦ θλιβεροῦ Τσίρκου τῆς “Χρυσῆς Αὐγῆς”…  

Προτοῦ συνεχίσω ἐξ αὐτοῦ τοῦ σημείου, θὰ ἤθελα νὰ ἐπισημάνω τὸν μέγιστον κίνδυνον ποὺ προκύπτει καὶ διὰ τοῦ γνωστοῦ “κυρίου Τίποτα”, τῆς μόστρας καὶ τῆς ἀπαστραπτούσης κενότητος (Δ. Ἀβραμοπούλου), ἂν οὗτος συνειργάζετο μετὰ τοῦ Σύ.ριζ.α. εἰς τὴν δολίαν του ἐπιδίωξιν νὰ καταλάβῃ τὴν θέσιν του τοῦ ἐπιτρόπου ἐπὶ θεμάτων μεταναστεύσεως τῆς Ε.Ε., ἐπ᾿ ἀνταλλάγματι τῆς (διακοσμητικῆς) θέσεως τοῦ προέδρου τῆς Δεινοκρατίας, ὥστε νὰ ἐπισπεύσῃ ὁ Σύ.ριζ.α. ὅσῳ δύναται τὴν κατάπνιξιν τοῦ Λευκοῦ Ἀνθρώπου ὑπὸ τῶν προσφιλῶν του φαιῶν μαζῶν ἐντὸς τῆς εὐρωπαϊκῆς του κοιτίδος (πρβλ. καὶ σχέδιον Χρυσῆς Αὐγῆς δι᾿ ἀποστολήν των ἐξ Ἑλλάδος πρὸς τὴν λοιπὴν Εὐρώπην!!! – βλ. ἐνδεικτικῶς: 

Ὁ θανάσιμος οὗτος κίνδυνος καθίσταται πιθανότατος ἐκ τῆς τιτανίου ματαιοδοξίας καὶ παθολογικῆς αὐταρεσκείας τοῦ ἐν λόγῳ ντιντῆ, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἐπιδεικτικῶς καὶ ὑστεροβούλως ἔσπευσε (…) πρῶτος τὴν νύκτα τῶν ἐκλογῶν νὰ συγχαρῇ τὸν Τσίπρα… Ἐλπίζω μόνον κάτι νὰ “στραβώσῃ” – καθόλου ὅμως δὲν ἐλπίζω εἰς τὸν … πατριωτισμὸν τοῦ ναρκισσευομένου αὐτοῦ καὶ γλοιώδους κυρίου.  

Τὸ ἰδιᾶζον φαινόμενον τῆς “Χρυσῆς Αὐγῆς”    

Μοῦ ζητεῖται, λοιπόν, πιεστικῶς ὑπὸ πολλῶν νὰ τοποθετηθῶ συγκεκριμένως ἐπὶ τῶν προσφάτων ἐκλογικῶν ἀποτελεσμάτων, μάλιστα δὲ ἀκριβῶς τῆς “Χρυσῆς Αὐγῆς”. Ἀπέφυγα διὰ πολλοὺς λόγους νὰ γράψω συγκεκριμένως ἐπ᾿ αὐτοῦ ἀκριβῶς διαρκούσης τῆς προεκλογικῆς περιόδου. Ἔχω, ἄλλως τε, ἐπανειλημμένως διευκρινίσει ὅτι δὲν μὲ ἀπασχολεῖ ὁ πέριξ τῆς γνωστῆς οἰκογενείας θλιβερὸς ὑπόκοσμος, διὰ τὴν ὁποίαν ἀκριβῶς ἡ “Χ.Α.” ἀποτελεῖ ἰδιωτικὸν ἐξάρτημα οἰκογενειακῆς ἀνελίξεως, τὰ δὲ στελέχη καὶ μέλη της λογίζονται ὡς ἰδιωτικοί της ὑποτακτικοί, ποὺ μόλις συλλάβουν κάτι ἀπὸ τὸ μέγεθος καὶ τὸ βάθος τῆς νοθείας καὶ ξεφύγουν, τοὺς κηρύσσεται ἀνηλεὴς πόλεμος ἐξοντώσεως – ὄχι δὲ τόσον φυσικῆς ἀλλὰ κυρίως ἠθικῆς· καὶ τὴν μὲν φυσικὴν ἐκδίκησιν ἀναθέτει εἰς τοὺς ἑκάστοτε λοβοτομημένους του ὑποτακτικοὺς ὁ εὐτραφὴς καὶ ἀπόλεμος πλαδαρὸς “ἀρχηγός” της, ὅμως εἰς ὅ,τι ἀφορᾷ εἰς τὴν ἠθικὴν ἐξόντωσιν διὰ ἀσυλλήπτου, μεσανατολικοῦ τύπου συκοφαντικῆς κατακοπρίσεως, ἐκεῖ, εἰς τὰ πεδία τῆς ἀνανδρίας καὶ τῆς ἀτιμίας, ἀναλαμβάνει ὡς γνωστὸν κυρίως αὐτοπροσώπως, ἀξιοποιῶν τὸ φυσικόν του γονίδιον, τάλαντον καὶ κλίσιν, καθὼς καὶ ὁλόκληρος ἡ “οἰκογένεια”, μὲ ὁλονυκτίες πάνω ἀπὸ τὰ βρωμερά των πληκτρολόγια – ἀφοῦ, ἄλλως τε, καὶ δὲν τοὺς ἔλαχε ποτὲ ὣς τώρα στὸν πριγκηπικόν τους βίον νὰ χρειάζεται νὰ ξυπνήσουν ἐνωρὶς τὴν ἑπομένην νὰ πᾶνε γιὰ ἐργασία! Δυστυχῶς γι᾿ αὐτοὺς ἡ σημειολογία των τοὺς σφραγίζει ἀπαραλλάκτως, καθὼς καὶ αἱ ἔμφυτοι κλίσεις καὶ “τάλαντα”, ὅπως καὶ ἡ ψυχεδέλεια ἀσφαλῶς, ὡς κληρονομικὰ γνωρίσματα ποὺ μεταβιβάζονται καί, δυστυχῶς γι᾿ αὐτούς, δὲν ἀποκρύπτονται …  

Εἶμαι ὅμως ὑποχρεωμένος, δυστυχῶς καὶ παρὰ τὴν κατακλύζουσαν ἀηδίαν, νὰ ἀσχοληθῶ κάποτε μὲ τὸ θέμα, διότι ἡ προκειμένη οἰκογενειακὴ ἰδιοκτησία δὲν εἶναι, φερ᾿ εἰπεῖν, ρὸζ ξενοδοχεῖον, διὰ νὰ μὲ ἀφήνῃ ἀδιάφορον, ἀλλὰ (κάλπικη) προμετωπὶς ἑνὸς στημένου χώρου ἐπιστρατεύσεως ἀγανακτισμένων Ἑλλήνων κατὰ ἑνὸς βαθύτατα προδοτικοῦ καὶ ἐγκληματικοῦ καθεστῶτος!  

Ὅπου, ὅμως, σχεδὸν τὰ πάντα κατακλύζονται καὶ μολύνονται ὑπὸ τῆς νοσηρᾶς οἰκογενειακῆς ψυχοσυνθέσεως, ἐμφανοῦς ἄλλως τε εἰς τὸ πρόσωπον καὶ εἰς τοὺς λόγους των, καθὼς μάλιστα ἡ νεαρὰ … “πριγκήπισσα” τοῦ οἴκου ἀνοιχτὰ ἐπαίρεται ἀπὸ ὀθόνης διὰ τὸ φυσικόν της πηγαῖον τάλαντον καὶ κλίσιν εἰς τὴν λασπολογίαν! “Τὸ μῆλο κάτω ἀπ᾿ τὴν μηλιά”, βεβαίως – τὸ γνωρίζουν ἀκόμη καὶ οἱ δημοκράται… Καὶ ὅπου, ἀκόμη, διαρκῶς προωθεῖται μία ἀντιστροφὴ τῆς φυσικῆς τάξεως καὶ ἱεραρχίας, κατὰ πλήρη ἀντίθεσιν πάσης ἀριστοκρατικῆς, ἐθνικιστικῆς, ἐθνικοσοσιαλιστικῆς κ.λπ., ὅ,τι τέλος πάντων ἔχουν κατὰ καιροὺς ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ καὶ κατ᾿ ἀκρωτηριασμὸν προβάλει καὶ καλλιεργήσει ὡς ἰδιαιτέραν φυσιογνωμίαν καὶ προφίλ· παραλλήλως εὐνοεῖται καὶ προωθεῖται μία κατακλύζουσα πλημμύρα κατωτέρων ποιοτήτων καὶ ἡ πρὸς τὰ ὑψηλὰ κλιμάκια προώθησίς των, πρὸς τὸ ἰδιαίτερον περιβάλλον τοῦ “ἀρχηγοῦ”… Ὁ ὁποῖος, μεταξὺ ἄλλων, ἐπέλεξεν αὐτοπροσώπως τοὺς βουλευτάς του καὶ τοὺς ὑποψηφίους του ἕνα πρὸς ἕνα, ἀπὸ τὸν τραγικὸν καὶ γελοιωδέστατον κλαψο-Μπούκουρα μέχρι καὶ τὸν προφέσορα ἐδῶ, ἔνθερμον θιασώτην τραγουδιστριῶν τῆς Τουρκίας…

Ἔχω κατ᾿ ἀρχὴν ἐπανειλημμένως χαρακτηρίσει καὶ ἐξ αὐτῆς ἐδῶ τῆς στήλης τὴν “Χ.Α.” ἐν γενικαῖς γραμμαῖς καὶ θὰ προσθέσω ἀκόμη ὀλίγα μόνον καὶ ἐνδεικτικά, ἐποικοδομῶν ἐπὶ τῶν προηγουμένων μου ἀναλύσεων, ἐκ τῶν εἰδικῶν περιστάσεων εἰς τοῦτο ἀναγκαζόμενος.  

Ἡ ἡγετικὴ ὁμὰς τῆς Χ.Α. ἐκαρπώθη τὴν ἀβυσσαλέαν ὀργὴν καὶ ἀγανάκτησιν τῶν Ἑλλήνων, ὅταν τὰ εἴδωλα τῆς Μεταπολιτεύσεως κατέρρευσαν ὡς ἀχυρένιος πύργος, μετὰ τὸ 2009.  

Ἡ αὐθάδεια καὶ ἡ ἀλαζονία εἶναι ἴδιον τῶν μικρανθρώπων καὶ τῶν τιποτένιων· τοῦτο ἀποδεικνύει ἡ ἁπτὴ ἐμπειρία τῆς ζωῆς, ἄλλως τε. Ἐνθυμοῦμαι προσωπικῶς τὴν περίοδον τοῦ τετραμήνου ποὺ ἤμουν μαθητευόμενος στὴν σχολὴν ἐφέδρων ἀξιωματικῶν, τὸ 1991· ἐκεῖ, καθὼς πολλοὶ γνωρίζουν, κατὰ τὸ πρῶτον δίμηνον ὁ μαθητευόμενος εἶναι “α’”, ἤγουν δουλοπάροικος, κατὰ δὲ τὸ δεύτερον “β’”. Ἡ ἐμπειρία μου ἐξ ἐκείνου τοῦ κλειστοῦ μικροκόσμου, μιᾶς περιόδου ποὺ βιώνεται ὡς πολὺ μακροτέρα τοῦ τετραμήνου, λόγῳ τῆς ἐγρηγόρσεως καὶ τῆς ἐντατικότητος, ἀπετέλεσε γιὰ ἐμένα μεγάλο σχολεῖον – ὅπως καὶ ὁλόκληρος ἡ διετία τῆς στρατιωτικῆς μου ὑπηρεσίας. Ἐκεῖ, λοιπόν, ἦτο χαρακτηριστικώτατον τὸ πῶς πρὸ παντὸς κάποια παιδάκια 19 χρονῶν, ποὺ ὁ μπαμπάκας τους εἶχε τὰ κατάλληλα “βύσματα” γιὰ νὰ τὰ κάνῃ ἀξιωματικούς, εἶχαν “καβαλήσει τὸ καλάμι“ καὶ δὲν ἄντεχαν, μόλις γίνονταν “βητᾶδες” κι ἔρχονταν οἱ “νέοι”, οἱ “α΄”, κάτω ἀπὸ τὸ … φοβερὸ βάρος τῆς “ἐξουσίας” καὶ τοῦ “κύρους” τοῦ “βητᾶ”, κατὰ τὴν στρατιωτικὴν διάλεκτον. Ἐμελέτησα ἀναλυτικῶς καὶ ἁπτῶς ἐκεῖ τὸ πῶς ἀλλοιώνεται ἡ προσωπικότης των, τὸ περικάλυμμά των δηλαδή – καθὼς ἡ ὑποκειμένη των οὐσία ἦτο ἀσθενεστάτη. Εἰς τὸν ἀντίποδα ὅλων αὐτῶν, ἀποτελούντων δυστυχῶς τὴν συντριπτικὴν πλειονότητα, ἐνθυμοῦμαι χαρακτηριστικῶς ἕνα σεμνότατον δίμετρον Κρητικόν, ὑπαρχηγόν τῆς προηγουμένης μου σειρᾶς, ποὺ ἦτο ἡ προσωποποίησις τῆς εὐγενείας.  

Διότι οἱ ἀξιωματικοί, φίλοι μου, δὲν γίνονται – ἀλλὰ γεννιοῦνται! Καὶ κατόπιν ΕΝΤΟΠΙΖΟΝΤΑΙ (… καὶ πάντως ὄχι δι᾿ ἐκλογῶν!) καὶ ἐκπαιδεύονται διὰ νὰ ἀναδείξουν τὴν ἀληθῆ των φύσιν κατὰ τὸν βέλτιστον δυνατὸν τρόπον. Τὸ μιχαλολιάκειον, ὅμως, δόγμα τῆς Χ.Α. εὑρίσκεται, καθὼς καὶ ὁ ἴδιος πρὸ παντός, εἰς τὸν ἀντίποδα τῆς θεμελιώδους ταύτης ἀριστοκρατικῆς ἀρχῆς. Ὅμως οὔτε ὁ ὄνος μετατρέπεται ποτὲ εἰς εὐγενῆ ἵππον – οὔτε ἡ οἰκιακὴ ὄρνιθα εἰς ἀετόν, ὅσην ἐκπαίδευσιν καὶ ἂν περάσουν!  

Ἐμέθυσαν, λοιπόν, οἱ ἀλαζόνες νάνοι τῆς Χ.Α. ἀπὸ τὴν ἴδια τους τὴν εἰκόνα! Εἶδα π.χ. τὸν γνωστὸν ἡμίαιμον “ἑλληνάρα” μὲ τὰ μπλουζάκια καὶ τὰ μπρελὸκ νὰ λέῃ κάπου, ἐπιβεβαιούμενος καὶ ὑπὸ τοῦ παρακαθημένου πριγκηπικοῦ γαμβροῦ (…), σχολιάζων ἐρώτημα (ποὺ τοῦ ἔθεσεν ὁ γνωστὸς, ἀριστερᾶς μὲν προελεύσεως ἀλλ᾿ ἀληθῶς εὐγενὴς καὶ Ἕλλην, Ἰφικράτης Ἀμυρᾶς) περὶ ποιοτικῶν ἀτόμων τοῦ χώρου ποὺ κρατοῦν ἀποστάσεις ἐκ τῆς Χ.Α., ἐν ὄψει τῆς, κατ᾿ ἀντίθεσιν, ἀποκλειστικῆς ἐπικυριαρχίας θλιβερῶν μετριοτήτων (στὴν καλλίτερη περίπτωσι, βέβαια…) στὴν σημερινὴ Χ.Α., ὅπου ἀνεφέρθην καὶ ὁ ὑποφαινόμενος ὡς παράδειγμα, μαζὶ μὲ ἄλλον γνωστὸν παλαιὸν συναγωνιστήν, τὰ ἑξῆς ἐκπληκτικά: “Ποιοὶ ῥέ, αὐτοὶ οἱ “πουθενάδες”;”  

Φυσικὰ καὶ εἶμαι “πουθενὰς” διὰ τὰ Μ.Μ.Ε., εἰς τὰ ὁποῖα κυριαρχοῦν “εὐγενεῖς” ἀστέρες ὡσὰν τὸν ἐν λόγῳ “κύριον”, γνωστὸν ὄχι μόνον διὰ τὴν … φυσικὴν ἀρχοντιὰν καὶ εὐγένειαν ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν φανατικὴν ὀρθόδοξον χριστιανικήν του εὐσέβειαν (!)

Οἱ γνωστὲς διαπλεκόμενες μαφίες τῶν Μ.Μ.Ε. καὶ τὰ παρασκηνιακά τους ἀφεντικὰ εἶναι προφανὲς ποιοὺς προαιροῦνται ὡς “πουθενάδες” καὶ ποιοὺς ὡς προβεβλημένους “ἀντιπάλους ἀστέρας”, ὥστε ἀνέτως νὰ ἐξευτελίζουν τὰ ἰδεώδη ποὺ δυστυχῶς (ἀλλ᾿ εὐτυχέστατα διὰ τὸ Σύστημα…) ἐκεῖνοι οἱ “ἀγωνισταί” ἐπικαλοῦνται πρὸς αὐτοπροώθησίν των – ἀλλὰ καὶ ἐπικάλυψιν τοῦ ποιοῦ των… Γνωρίζω δὲ ἀπείρους ἀκόμη “πουθενάδες” τῶν Μ.Μ.Ε. καὶ τῆς δημοσιότητος, κοντὰ στοὺς ὁποίους οἱ διάσημοι αὐτοὶ κύριοι θὰ ἀκούγονταν ὡς τενεκέδες ξεγάνωτοι καὶ θὰ ἐφάνταζαν ὡς ἀνθρωπίδαι τῆς πρωίμου ἐξελίξεως τῶν εἰδῶν… Ἀλλὰ στὴν δημοκρατία εἶναι κυρίως τὰ ἄδεια βαρέλια ποὺ βροντᾶν – παρ᾿ ὅ,τι οἱ ἐν λόγῳ φαίνονται μὲν προφανέστατα ὡς βαρέλια, ἀλλ᾿ ὄχι καὶ τόσον ἄδεια… – κι ὅταν ξεχειλίζουν λιγάκι, προδίδοντας τὸ περιεχόμενόν τους, τότε ἀλλοίμονο στὰ ῥουθούνια τῶν παρισταμένων…  

Ἄλλου εἴδους εἶναι, ὅμως, τὸ περιεχόμενον ΟΥΣΙΑΣ καὶ ποιοτήτων ποὺ τραγικώτατα τοὺς λείπει! Καὶ δὲν δύναται βεβαίως καθόλου ὁ πολλαπλοῦς των ὀμφαλοσκοπικὸς αὐτοκατοπτρισμὸς καὶ ἡ ἀμφίβολος προσφιλής των “αἴγλη” τῶν Μ.Μ.Ε. νὰ ἀναπληρώσουν τὸ ἐλλεῖπον αὐτὸ περιεχόμενον, ἀθέατον στὰ γυάλινα μάτια τους – αὐτὸ ἤθελα νὰ σᾶς ἀπαντήσω ἐγὼ ὁ “πουθενὰς”, μεγάλοι μου ἀστέρες τῆς … πολιτικῆς, ποὺ μὲ … κατετροπώσατε μὲ τὸ … ἀποστομωτικὸν ἐπιχείρημα!!!  

Εἶναι χαρακτηριστικὸν ὅτι ΟΛΟΙ, ἀκόμη καὶ οἱ ἔχοντες ὡς προμετωπίδα τὸν “ἀντιρατσισμόν”, ᾐσθάνθησαν τὰ φυλετικά των ἀρχέτυπα εὐγενείας καὶ αἰσθητικῆς προκαλούμενα καὶ φυσιολογικῶς ἀντιδρῶντα ἀπὸ τὴν πλειονότητα τοῦ κεντρικοῦ περὶ τὴν “οἰκογένειαν” ἑσμοῦ! Τοῦτο δὲ ἀκριβῶς, ὅτι δηλαδὴ κατώρθωσαν νὰ κάμουν ἀκόμη καὶ ἐκείνους νὰ αἰσθανθοῦν καὶ νὰ ὁμολογήσουν τὴν θεμελιώδη σημασίαν τῆς εὐ-γενείας, ποὺ κατὰ τὰ ἄλλα λυσσαλέως πολεμοῦν, ὑπῆρξε καὶ ἡ μοναδικὴ οὐσιώδης (ἀλλ᾿ αὐτόματος καὶ ἀκουσία) προσφορά των εἰς τὴν φυλετικὴν Ἰδέαν. Ἡ κακομουτσουνιά, ἡ κραυγαλέα ἀμετροέπεια κι ἡ γυφτίζουσα κατατομὴ, στάσις, συμπεριφορὰ κι αἰσθητικὴ τόσον πολλῶν ἐξ αὐτῶν προκαλοῦν αὐθόρμητον ἀλλεργικὴν ἀντίδρασιν ἐνδομύχως εἰς κάθε Ἕλληνα, πρωτογενῶς καὶ ἀσχέτως ἰδεολογικῆς του ταυτοποιήσεως, εἰς ἕνα πολὺ βαθύτερον τῆς “ἰδεολογίας” ἐπίπεδον…  

Ἐμέθυσαν, λοιπόν, οἱ ἀνθυπομετριώτατοι, περιελθόντες εἰς ἀλαζόνα μεγαλομανικὴν παραίσθησιν, συμπεριφερόμενοι προκλητικῶς καὶ ἀμέτρως – ἀκόμη περισσότερον ἐκείνου ποὺ συνήθιζαν. Ἐμέθυσαν ἀπὸ τὸ εἴδωλον τοῦ ἑαυτούλη τους – καὶ δὲν ἀντελήφθησαν ὅτι ἁπλῶς ἐκαρποῦντο ἕνα ὥριμον φροῦτον, ἀσχέτως πρὸς τὰ ἰδικά των πραγματικὰ προσόντα!  

Μάλιστα δὲ κατὰ τὴν πρώτην περίοδον τῆς ἀναδείξεώς των ὑπῆρχε ἔντονος τάσις δημοσκοπικοῦ των ἀνταγωνισμοῦ πρὸς τὸν ἐκ παραλλήλου ἀνερχόμενον “Σύ.ριζ.α.”, μὲ τάσιν νὰ προηγοῦνται ἐκείνου, ἰδίως δὲ εἰς τὴν νεολαίαν! Τοῦτο διεπίστων καὶ ἀμέσως ὁ ἴδιος, καθὼς ὡς καθηγητὴς Μαθηματικῶν δύναμαι νὰ παρακολουθῶ τὸν παλμὸν τῆς νεολαίας.  

Ἐὰν ἐκεῖ τότε, εἰς τὴν θέσιν τοῦ θλιβεροῦ μιχαλολιακείου θιάσου, ὑπῆρχε μία πράγματι πνευματικῶς καὶ ὀργανωτικῶς συγκροτημένη Κίνησις, μὲ στελέχη ἱκανὰ καὶ εἰς βάθος κατηρτισμένα καὶ μὲ στόχους καὶ ὑποδομὰς ἀξίας καὶ διαυγεῖς, μὲ Ἰδέας αὐθεντικάς, κρυσταλλίνας, παγίας καὶ ἀμετακινήτους ὅπως ὁ Ὄλυμπος, χωρὶς ἀλλοπροσαλλοσύνας, παλινδρομήσεις καὶ γελοιότητας, σήμερα θὰ ἠδύνατο νὰ εὑρίσκεται ἀδιαφιλονικήτως εἰς τὴν κορυφὴν. Ἡ τάσις αὐτὴ τῶν ἐν Ἑλλάδι πραγμάτων, οὖσα πράγματι αἰσθητὴ ὑπὸ παντὸς εὐαισθήτου παρατηρητοῦ, ἔγινε ὀρθῶς ἀντιληπτὴ καὶ ὑπὸ τῆς “οἰκογενείας” – μόνον ποὺ ἀργεῖ πολὺ νὰ ἀντιληφθῇ ὅτι “τὸ πουλάκι πέταξε”· ἡ ἀρχηγικὴ σύζυγος ἔδωσε μόλις πρὸ τῶν ἐκλογῶν συνέντευξιν εἰς τὸν πρώην πρόεδρον καὶ νῦν εὐρωβουλευτὴν τοῦ NPD, Udo Voigt, παλαιόν των γνώριμον (καὶ πολὺ παλαιότερον ἰδικόν μου γνώριμον…), πρὸς τὸν ὁποῖον πρῶτον λέγει εὐθέως, “ἐσὺ ὅπως μὲ ξέρεις καλά, δὲν ἔχω σχέσιν μὲ πολιτικήν, ἀλλ᾿ ἔπρεπε νὰ ὑπάρχουν καὶ γυναῖκες στὸ ψηφοδέλτιο γι᾿ αὐτὸ καὶ μπῆκα”

ἕνα τελείως μὴ σοβαρὸν ἐπιχείρημα… Καὶ τὸ ὅτι μὲν εἶναι (καὶ αὐτή!) ἄσχετος μὲ πολιτικὴν καθίσταται καὶ ἐκ τῆς ἰδίας αὐτῆς συνεντεύξεως ἐμφανές, ὅμως ὁ ἰσχυρισμός της ὅτι, ἐνῷ ἦτο καθὼς ὁμολογεῖ ἄσχετος καὶ ἄγνωστος, ἐξελέγη “τυχαίως”, “χωρὶς κανεὶς νὰ γνωρίζῃ ὅτι ἦτο ἡ ἀρχηγικὴ σύζυγος”, ἀποτελεῖ εὐθεῖαν παραπλάνησιν τοῦ γερμανικοῦ κοινοῦ ὅπου ἀπευθύνεται… Φυσικὰ καὶ πάλιν τελείως τυχαίως ὁ Μιχαλολιᾶκος παρῃτήθη καὶ τώρα ἐκ τῆς Β΄ Ἀθηνῶν, ὅπου κανονικῶς ἐξελέγετο, ἀφοῦ συνέλεξεν πολὺ περισσοτέρας προσωπικὰς ψήφους, προκειμένου νὰ ἐκλεγῇ μέσῳ τῆς Α΄ Ἀθηνῶν, ὥστε νὰ παραχωρήσῃ θέσιν διὰ τὸν τρίτον κατὰ σειρὰν ὑποψήφιον τῆς Β΄, ποὺ … τελείως τυχαίως εἶναι ἡ σύζυγός του! Τελείως τυχαίως πάλιν, ἡ ἰδιαιτέρως ἐπιθετικὴ καὶ ἀλαζονικῶς προκλητική (ἐμφανῶς ἀλλὰ καὶ πολὺ περισσότερο ἀφανῶς, ὡς δεξί του χέρι πίσω ἀπὸ τὸ ἀνώνυμον – ἀλλ᾿ ἀναγνωρίσιμον – ῥυπαρόν των μετημφιεσμένον πληκτρολόγιον) κόρη του, ἐνῷ καθ᾿ ὁμολογίαν της ἦτο ἐπίσης μακρὰν καὶ τῆς πολιτικῆς δραστηριότητος καὶ τῶν ἐθνικιστικῶν ἰδεῶν, ἔπεσεν ὅμως μέσα ὡς ἀλεξιπτωτίστρια κι ἔπιασε “κέντρο” στὴν Χ.Α., ἐκλεγεῖσα καὶ δημοτικὴ σύμβουλος Ἀθηνῶν, λύνοντας καὶ δένοντας στὴν νεολαία καὶ ὄχι μόνον, πρωταγωνιστοῦσα δὲ εἰς τὰς ἰδιαιτέρως ἀνόστους καὶ θλιβερὰς τηλεοπτικὰς ἐκπομπὰς τῆς νεολαίας των κ.λπ. – ὅπου ὅλοι, ὅλως τυχαίως, στέκουν “σούζα” μπροστά της καὶ κατανεύουν μόνον μειδιῶντες καὶ ὑποτακτικῶς ἐπιδοκιμάζοντες τὴν ἀτέρμονον καὶ ἀκατασίγαστον σοφίαν της… Τῆς ὁποίας ὁ μνηστήρ, ὅλως τυχαίως, ὄχι μόνον ἐπελέγη ὑπὸ τοῦ μεγάλου “ἀρχηγοῦ” ὡς ὑποψήφιος τὸ 2012 εἰς περιφέρειαν ὅπου ἀνεμένετο ἡ ἐκλογὴ βουλευτοῦ τῆς Χ.Α. ἀλλ᾿, ἀφοῦ ἐν τούτοις δὲν ἐξελέγη αὐτὸς ἀλλὰ ἄλλος, ἐκτὸς οἰκογενειακοῦ κύκλου, ὑπεχρεώθη ἐκεῖνος εἰς παραίτησιν ἐπὶ τῇ προφάσει ὑπερβολικῶν ὑποχρεώσεών του, καθ᾿ ἣν στιγμὴν ἦτο … ἄνεργος (!) , προκειμένου ὁ τοιοῦτος γαμβρὸς τοῦ Νονοῦ νὰ καταλάβῃ τὴν θέσιν του!!!  

Τὰ ὅσα δὲ ἔχουν ἐν τῷ μεταξὺ δημοσίως ἐξ ἰδίων διαρρεύσει εἶναι τόσον συνθλιπτικά, ὥστε νὰ ἀπορῇ κανεὶς πῶς κάποιοι ἔντιμοι ἐκ τῶν ἐμπλεκομένων ἀκόμη δύνανται καὶ άντέχουν νὰ παραμένουν. Ἡ μόνη προφανὴς συνεκτικὴ δύναμις τοῦ ἀτάκτου αὐτοῦ συνονθυλεύματος εἶναι τὸ συμφέρον· ὅσοι δὲ ἐλάχιστοι ἐκεῖ ἀκόμη διατηροῦν κάποια στοιχειώδη τιμὴν καὶ ἀνδρισμόν, ἂν ἐν τούτοις αὐτὰ δὲν τοὺς ἐπαρκοῦν ὥστε νὰ ἀναλάβουν τὰς συνεπείας τῶν διαπιστώσεών τους καὶ νὰ ξεπεράσουν τὶς τελευταῖες δεσμευτικές τους αὐταπάτες, τότε εἶναι βέβαιον ὅτι κατὰ πρώτην εὐκαιρίαν εἴτε θὰ ἀπολακτισθοῦν κακολογούμενοι καὶ κατασυκοφαντούμενοι εἴτε θὰ θυσιασθοῦν, ἐνδεχομένως ἐγκωμιαζόμενοι καὶ τιμώμενοι κατ᾿ ἀρχάς, μέχρις ὅτου πέσουν εἰς τοὺς ἀδιστάκτους Οὐρανίους βοθρώνυχας, ὑβριστικῶς βαμμένους μὲ σπαρτώνυμη μπογιά, εἰς τὸ α’ ἢ τὸ β΄ μασκοφόρον phorum (…), ὅπως συνέβη καὶ μὲ τὸν πολὺ γνωστὸν θυσιασθέντα τὸ ᾿98, μόλις διεπιστώθη ὅτι δὲν εἶναι πλέον πειθήνιο πιόνι τους…  

Ἔτσι, προχωρῆστε λοιπόν – “Χρυσῆ Αὐγὴ γιὰ νὰ ξεβρωμίσῃ ὁ τόπος”!!! “Χρυσὸς Αὐγείας” θὰ ἔπρεπε νὰ ὀνομάζεται.  

Ἡ δὲ στελεχιακὴ καὶ ὀργανωτική τους γύμνια ἐξετέθη εἰς κοινὴν θέαν κατ᾿ ἐπανειλημμένας εὐκαιρίας, ὅπως ὅταν κατὰ τρόπον πρωτοφανῆ καὶ ἐκκωφαντικῶς παράνομον καὶ παράτυπον ἡ μαφία τοῦ Σαμαρᾶ ξεκίνησε νὰ τοὺς συλλαμβάνῃ, ὥστε νὰ δείξῃ “χαρακτῆρα” ἔναντι τοῦ μαινομένου διεθνοῦς Ἑβραϊσμοῦ καὶ νὰ προφυλαχθῇ, ἐφαντάζετο ὁ ἀνόητος, ἐκ τῶν πρὸς Χ.Α. διαρροῶν του ποὺ ἔδιδαν προβάδισμα εἰς τὸν Σύ.ριζ.α., ὁπότε καὶ εὑρέθησαν ἐπὶ τόπου διαμαρτυρόμενοι καὶ διαδηλοῦντες ἡ οἰκογένεια καὶ δέκα νομάτοι ἀκόμη, ὅλο κι ὅλο!!!  

Κυρίως δὲ μετὰ τὴν θρασυτάτην δολοφονίαν τῶν δύο παλληκαριῶν στὴν εἴσοδο τῶν γραφείων τους, ὁπότε θὰ ἔπρεπε νὰ γίνῃ πανελλήνιος σεισμός – καὶ δὲν κουνήθηκε φύλλο!  

Δημόσιαι “δικαιολογίαι” διὰ δημοσιεύματά των, διακηρύξεις κ.λπ. τοῦ παρελθόντος, ἀνάξιαι καὶ μαθητοῦ τρίτης δημοτικοῦ, ἀνίκαναι νὰ πείσουν καὶ ἠλιθίους ἀκόμη, συνθηματολογία κι ἐπιχειρηματολογία μυωπικῆς καὶ ῥηχοτάτης πατριωτικῆς δεξιᾶς, ὑπὲρ τῆς Ε.Ε. καὶ τοῦ εὐρώ, ὑπὲρ τῆς διὰ φυλετικῆς ἐπιμειξίας ἐξαφανίσεως τῆς λευκῆς φυλῆς καὶ εἰς τὴν τελευταίαν της κοιτίδα, τὴν Εὐρώπην, ὅπου σοβαρῶς καὶ ἐπανειλημμένως προτείνουν ὅτι πρέπει νὰ ἀποστέλλωμεν τοὺς τριτοκοσμικούς “μας” λαθρομετανάστας – καὶ ἄλλες τέτοιες ἀστεῖες ἐκφράσεις “πολιτικοῦ λόγου”, διὰ τῶν ὁποίων ὄχι μόνον δὲν ἐπιζητοῦν τὴν ἐνημέρωσιν, ἀνύψωσιν καὶ παίδευσιν τοῦ κοινοῦ των, ἀλλὰ τοὺς ἀποπροσανατολίζουν πλήρως, συρόμενοι ἕρποντες καὶ γλείφοντες, καταδεικνύοντας πρακτικῶς καὶ πέραν πάσης ἀμφιβολίας καὶ δι᾿ ὅσους δὲν τοὺς ἐγνώριζαν προηγουμένως ὅτι ὅλα ὅσα ἔχουν κατὰ καιροὺς ἐπικληθῆ δὲν τὰ ἠννόουν ποτὲ σοβαρῶς, λέγοντες καὶ προβάλλοντες τὰ ἀκριβῶς ἀντίθετα μόλις ζοριστοῦν – κατὰ τὸ γνωστὸν, “μὲ λένε Ρίζο κι ὅπως θέλω τὸ γυρίζω”!!!  

Ὄχι μόνον δὲν ἐφάνησαν στοιχειωδῶς ἱκανοὶ νὰ προβάλουν συγκροτημένως ἰδέας καὶ πρότυπα, περὶ τῶν ὁποίων, ἄγνωστον (…;;;) διατί, τόσας δεκαετίας φληναφοῦν, καπήλως καλύπτοντες (καὶ ἀχρηστεύοντες…) ἕνα χῶρον, τὸν μόνον ποὺ πράγματι φοβεῖται τὸ Σύστημα – ὄχι μόνον προεκάλεσαν χαώδη ἰδεολογικὴν σύγχυσιν καὶ ἀβάστακτον ῥηχότητα εἰς τὰς ἰδίας των τάξεις – ὄχι μόνον δὲν ἄφησαν κανένα περιθώριον εἰς ἀνθρώπους σοβαρούς, ἐν ὄψει τῶν ἐκτάκτων περιστάσεων, νὰ τοὺς στηρίξουν – ἀλλὰ κατερράκωσαν τὰς Ἰδέας καὶ τὸ ἠθικὸν τῶν ἀγωνιστικῶν νέων, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ βρεθοῦν ἀθωράκιστοι, γυμνοὶ κι ἀξιοθρήνητοι μπροστὰ στὶς θύελλες ποὺ οἱ ἴδιοι, ἀφ᾿ ἑτέρου, μὲ τὴν ἀνικανότητα, ἀλλοπροσαλλοσύνην καὶ ὑβριστικήν των αὐθάδειαν προεκάλεσαν· δίδοντες ὅλα τὰ προσχήματα ποὺ θὰ ἐπεζήτει ἡ κυβερνῶσα μαφία καὶ αὐτοαποστερούμενοι κάθε δυνατότητος ν᾿ ἀξιώνουν νὰ χαίρουν στοιχειώδους σεβασμοῦ ὡς σοβαροὶ καὶ συνεπεῖς ἀντίπαλοι, ὥστε καὶ νὰ ἀπεστέρουν κάθε ἠθικὸν στήριγμα ἔναντι τοῦ εὐρέος κοινοῦ διὰ τὰς ἀνηκούστους τακτικὰς τοῦ Σαμαρᾶ καὶ τῆς δουλικῆς “ἀνεξάρτητης δικαιοσύνης” πού, προφανῶς καὶ ἀποδεδειγμένως, ἔσερνε μὲ χαλκᾶ ἀπὸ τὴν μύτη… Κατάφερε ἡ καθοδηγοῦσα “οἰκογένεια” ὄχι μόνον νὰ ἀποστερήσῃ τὸ σύνολον τῶν μελῶν τῆς Χ.Α. τῆς στοιχειώδους ἀνθρωπίνης συμπαθείας, ἀλλὰ νὰ τὰ καταστήσῃ ἀντικείμενα κοινῆς ἀποστροφῆς καὶ περιθωριοποιήσεως, ὅταν ἀκριβῶς τοὺς ἐδόθη ἡ χρυσῆ εὐκαιρία νὰ διαφωτίσουν καὶ ἀποκαταστήσουν συστηματικῶς διαστρεβλουμένας ἀληθείας, διὰ τῶν ὁποίων τὴν προάσπισιν ἀπεδείχθησαν ὄχι ἁπλῶς “λίγοι” καὶ “τρέσαντες”ἀλλὰ καὶ κατέδειξαν δημοσίως καὶ πανηγυρικῶς τὸ πόσον φύσει ξένοι καὶ ἐχθρικοὶ πρὸς αὐτὰς εἶναι οἱ πλεῖστοί των.  

Ἤδη δέ, μετὰ τὴν ἀποδόμησιν ἰδεῶν καὶ ἠθικοῦ, ἔχει ξεκινήσει καὶ ἡ στελεχιακή των ἀποδόμησις, καθὼς ὅλον καὶ περισσότεροι εὑρίσκουν τὴν παρρησίαν νὰ δώσουν ἔκφρασιν εἰς τὴν ἀγανάκτησιν καὶ ἀπογοήτευσιν ποὺ ἐπὶ μακρὸν καταπίνουν, συνεχῶς ἐλπίζοντες εἰς … – δὲν γνωρίζω, πράγματι, εἰς τί!  

Θὰ ἀρχίσουν δὲ καὶ οἱ … οἰκογενειάρχαι νὰ ἀντιλαμβάνωνται μὲ σημαντικήν, ἔστω, καθυστέρησιν ὅτι ἔχουν κόψει τὰ ἴδια τους τὰ φτερὰ καὶ ἀκυρώσει τὴν ἐξωτερικὴν ἐκρηκτικὴν δυναμικὴν ποὺ τοὺς ἀνέδειξε, παρὰ τὴν περαιτέρω ἐπίτασιν τῆς γενικῆς κρίσεως καὶ ἀπογοητεύσεως καὶ παρὰ τὴν ἀπουσίαν σοβαροῦ ἀντιπάλου. Εἰς τὴν προαναφερθεῖσαν συνέντευξιν ἡ κυρία Ἑλένη Ζαρούλια (/Μιχαλολιάκου) ἐκθέτει ἐκπληκτικῶς τὸ πόσον τοὺς λείπει ἡ στοιχειώδης αἴσθησις τῆς πραγματικότητος, ὅταν σοβαρῶς ἰσχυρίζεται ὅτι στὴν … (δικιά τους!) “πραγματικότητα” ἡ Χ.Α. εἶναι ὄχι τρίτη ἀλλὰ … δεύτερη ἐκλογικὴ δύναμις (!!!), “ἁπλῶς αὐτὸ δὲν φαίνεται στὶς κάλπες λόγῳ καλπονοθείας”, ποὺ ὅμως “τώρα βεβαίως θὰ ἀποκλείσουν διὰ τῆς ἐκτεταμένης παρουσίας ἐκλογικῶν τους ἀντιπροσώπων”!!!  

Προφανῶς θὰ προσεγειώθησαν ἀνωμάλως, ἀφοῦ κατεδείχθη ὅτι ὄχι μόνον “κόπηκαν” τὰ φτερά τους, ἀφοῦ βεβαίως τὰ ἔκοψαν οἱ ἴδιοι τους μετ᾿ ἐξαιρετικῆς δεινότητος, ἀλλὰ καὶ συνεχίζουν τὸν ἐκλογικὸ (τελικῶς, ἀλλ᾿ ὄχι μόνον, βεβαίως) κατήφορο, κρατώντας ἕνα μικρὸν ἐκλογικὸ πυρῆνα, τοῦ 6,28% ἐπὶ τῶν δύο τρίτων (2/3) τῶν ψηφοφόρων, καθ᾿ ὅσον τὸ 1/3 τῶν ψηφοφόρων ἀπεῖχε – ὅπερ καὶ πράγματι ἀποτελεῖ τὸ μόνον θετικὸν σημεῖον τῶν ἀποτελεσμάτων! Ἐν εἴδει, ὅμως, γαστριμάργων καλογήρων, ποὺ νηστεύοντες “βαφτίζουν” τὸ σκουμπρὶ “κουνουπίδι” καὶ τὸν ἀγριόχοιρον “πουρναρόψαρον”, κατὰ τὰς ἐμφύτους τέχνας τῶν περιουσίων τοῦ Ἰαχβέ (μετὰ τῶν ὁποίων “κατὰ χάριν”, λέγει ὁ Σαούλ [“πρὸς Ῥωμαίους”], μεγαλοψύχως καὶ ὡς κομπάρσοι τῶν “κατὰ φύσιν” περιουσίων καὶ οἱ χριστιανοί, δευτερογενῶς, λογίζονται!), ἔτσι ἐντέχνως καὶ ὁ … “ἡρωικὸς ἔγκλειστος” “ἀρχηγός” θριαμβολογεῖ διὰ τὴν ἐπιτυχίαν τῆς τρίτης θέσεως… Μὲ μίαν ἄβυσσον ἐκλογικοῦ μεγέθους νὰ τοὺς χωρίζῃ ἀπὸ τὸν “Σύ.ριζ.α.” ποὺ ἀρχικῶς ἀντεγωνίζοντο, θριαμβολογοῦν ὡς τὸ μεγαλύτερο ἀπὸ τὰ ἀπολειφάδια, τὰ ἐρείπια τοῦ συντετριμμένου ΠΑΣΟΚ κι ἑνὸς κολοβοῦ ΚΚΕ – καὶ στενῶς παρακολουθούμενοι ὑπὸ μιᾶς νεοτεύκτου ἐνθέτου συστημικῆς μαριονέτας, ἀχρώμου, ἀνόστου καὶ ἄκρως ἐπικινδύνου καὶ ἀποκρουστικῆς, ὑπὸ τίτλον “Ποτάμι”…  

Ἀσφαλῶς εἰς ἄλλας ἐποχὰς ἕνα τέτοιο ποσοστὸν θὰ ἀπετέλει, πράγματι, θρίαμβον – ΚΑΘΟΛΟΥ, ὅμως, ὑπὸ τὰς δεδομένας εἰδικὰς συνθήκας. Ὅσον διὰ τὰς γελοίας ἐπικλήσεις τοῦ εἰς φυλακὰς ἐγκλεισμοῦ των ὡς ἀνασταλτικοῦ παράγοντος, πέραν τῆς ἀπατηλῆς προπαγανδιστικότητος τοῦ ἐπιχειρήματος, μία ἀντικειμενικὴ ἐκτίμησις τῆς ἐν λόγῳ δικαστικῆς ἀνωμαλίας καταδεικνύει ἀναμφιβόλως ὅτι αὐτὴ κυρίως τοὺς κυβερνῶντας ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς συναινοῦντας ἐπεβάρυνε – ἐνῷ, πράγματι, ἐν δυνάμει ηὐνόει ἀνελπίστως τὴν Χ.Α., παρέχοντάς της καὶ μαρτυρικὰς δάφνας! Ἐπρόκειτο δι᾿ ἄκρως ἀδέξιον καὶ σπασμῳδικὸν χειρισμὸν τοῦ Σαμαρᾶ, πρᾶγμα ποὺ μᾶλλον ἀντελήφθη κάποιαν στιγμή, ἀλλ᾿ ἦτο πλέον ἀνεπανορθώτως ἐγκλωβισμένος εἰς τὴν ἰδίαν του δολοπλόκον σπασμῳδικότητα, ἀνίκανος ν᾿ ἀπαγκιστρωθῇ.  

Ὁ Σαμαρᾶς ἀπετέλει δι᾿ αὐτούς, ὅπως καὶ διὰ τὸν Σύ.ριζ.α. ἄλλως τε, τὸν ἰδεώδη ἀντίπαλον, καθὼς ὁ κύριος αὐτὸς εἶναι ἡ ἐνσωμάτωσις τοῦ φιάσκου: ὅ,τι κι ἂν ἐπιδιώκῃ, ἀντιδρᾷ τόσον πανικοβλήτως καὶ σπασμῳδικῶς, ποὺ ἐπιτυγχάνει τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετον. Ἐπεχείρησεν ἐπίσης ὑπογείως (καθὼς γνωρίζει) νὰ δωροδοκήσῃ, διαβάλῃ καὶ διαλύσῃ τοὺς ὁμογαλάκτους του ΑΝ.ΕΛ. – καὶ τὶ ἐπέτυχε; Νὰ συμμετέχουν ὄχι ἁπλῶς εἰς τὴν βουλὴν ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν κυβέρνησιν! Ὁ τρόπος ἐνεργείας του μαρτυρεῖ μόνον μίαν νοσηρὰν ἐγωπάθειαν πλουσιόπαιδος ποὺ ἔχει μάθει νὰ γίνεται παντὶ τρόπῳ τὸ δικό του πάντοτε καὶ ἀντιδρᾷ ἀνισορρόπως καὶ ἠλιθίως, χωρὶς καθόλου ἐν τούτοις νὰ εἶναι ἠλίθιος. Μὲ τὸν τρόπον ποὺ συνωμότησε (καὶ ἀπεκαλύφθη!) πρὸς ἐγκλεισμὸν τῆς κοινοβουλευτικῆς ὁμάδος τῆς Χ.Α. εἰς τὰς φυλακάς, δι᾿ ἑνὸς κατηγορητηρίου ἐντελῶς ἀσυστάτου, ποὺ ἀποτελεῖ μνημεῖον χειραγωγημένης καὶ κατευθυνομένης κυνοβουλευτικῆς “δικαιοσύνης”, κάθε ἄλλο παρὰ ἔβλαψε ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ τὴν Χ.Α., παρὰ τὴν σχετικὴν ταλαιπωρίαν – ἀλλὰ μόνον τὸν ἑαυτόν του. Καὶ τὸ ἕνα του φιάσκο ἠκολούθει τὸ προηγούμενον, ἐξακολουθητικῶς καὶ ἀδιακόπως, παραχωρώντας ἀπανωτὲς βολὲς ποινῆς (“πέναλτυ”) στὴν Χ.Α. – ἡ ὁποία ὅμως, ἀντὶ νὰ βάλλῃ γκόλ, πετοῦσε συνεχῶς τὴν μπάλλα στὴν ἐξέδρα ἢ καὶ ἔβαζε αὐτογκόλ!  

Ἡ διεξοδικὴ ἀνάλυσις καὶ ἀνατομὴ τόσον τοῦ καθεστῶτος ὅσον καὶ τῆς σχεδὸν καθολικῆς ἀποδοχῆς τυγχανούσης πολιτικῆς του “ὀρθότητος”, ὑπὸ ἀτόμων ἀτρόμων, ὀξυδερκῶν καὶ ψυχονοητικῶς συγκροτημένων, κατὰ τὴν παροῦσαν ἰδίως φάσιν θὰ τὸ κατεξευτέλιζε σὲ τέτοιον βαθμό, ποὺ ἡ εὐθεῖά του καὶ ἀπροκάλυπτος στήριξις συντόμως θὰ ἐθεωρεῖτο κοινῶς καὶ ὑπὸ ἔστω μετρίας νοημοσύνης πολιτῶν ὡς δεῖγμα σαφὲς εἴτε βαθείας διαφθορᾶς εἴτε νοητικῆς ὑστερήσεως – εἴτε καὶ ἀμφοτέρων, ἐπίσης.  

Συνεπείᾳ τῆς θεμελιώδους αὐτῆς ἐγγενοῦς του ἀδυναμίας, ὡς κάστρο χτισμένο ἐπὶ κινουμένης ἄμμου, τὸ Σύστημα τῆς Δημοκρατίας δὲν ἔχει ἄλλην ἐπιλογὴν παρὰ νὰ προλαμβάνῃ τὸ ἐνδεχόμενον νὰ ἀποκτοῦν πρόσβασιν εἰς τὸν λαὸν καὶ εἰς τὸ πολιτικὸν προσκήνιον τέτοια νοήμονα καὶ ἀδιάφθορα ἄτομα ποὺ τὸ ἀμφισβητοῦν ἀνεπιφυλάκτως, ὁλικῶς καὶ ἐκ θεμελίων· νὰ φροντίζῃ ὥστε νὰ παραμένουν … “πουθενάδες”, ποὺ λένε κι οἱ … στρατευμένοι διανοούμενοι τῆς Χ.Α. …  

Πρὸς ἀποφυγὴν τοιούτου ἐνδεχομένου χρησιμοποιοῦν ἀφ᾿ ἑνὸς τὴν γενικὴν ἀλλὰ καὶ τὴν εἰδικήν (ἐδῶ ἐνίοτε ἐπιστρατεύοντες τὰς ἰδίας των συγκεκαλυμμένας “πολιτικὰς πόρνας”) ἐκ προοιμίου δαιμονοποίησιν καὶ παράλληλον κατασυκοφάντησιν οἱουδήποτε τοιούτου ἀνηλεοῦς κριτοῦ τοῦ Συστήματος, διὰ τῆς καλλιεργείας ψυχονοητικῶν συνειρμῶν καὶ αὐτοματισμῶν διὰ μεθόδων ὑπαγομένων εἰς τὴν συνολικὴν διεξαγομένην πλῦσιν ἐγκεφάλου τῶν ὄχλων, πρώτιστα δὲ τῶν σχολικῶς “ἐκπαιδευμένων” ὄχλων, ἀφ᾿ ἑτέρου δὲ χρησιμοποιοῦν καὶ περισσότερον ἀκόμη προηγμένα τεχνάσματα, ὅπως τῆς δημιουργίας σχετικῶς ἀκινδύνων ὑποκαταστάτων, τὰ ὁποῖα οὕτω περιορίζουν ἀσφυκτικῶς τὰ περιθώρια αύθεντικῆς ἀναπτύξεως τῶν ῥιζικῶς ἐπαναστατικῶν ἀπόψεων καὶ κινήσεων. Τέτοια ἐγκιβωτισμένα ὑποκατάστατα δύνανται νὰ εἶναι πολλῶν ἀποχρώσεων, καθὼς ἡ ἐλλειπτικότης τῆς ἀμφισβητήσεως κυρίως ἐκπηγάζει ἐκ τῆς δεῖνα ἢ τῆς δεῖνα βασικῆς της παραλείψεως ἢ συμπορεύσεως πρὸς τὸ ἀμφισβητούμενον Σύστημα, κατὰ διάφορα μάλιστα ἐπίπεδα ἀναφορᾶς· τὸ Σύστημα διαθέτει τὴν ἐνστικτώδη, ἐξ ἐνστίκτου ἐπιβιώσεως, ἐπίγνωσιν ὅτι ἐκείνη μόνον ἡ ἐναντίον του ἀντίδρασις τοῦ εἶναι ἀκαταμάχητος, ποὺ εἶναι ἀρραγὴς καὶ θεμελιοῦται ἐπὶ μιᾶς ἑνιαίας καὶ ἑνοποιοῦ εἰς βάθος ῥιζικῆς ἀναιρέσεώς του – ἐνῷ γνωρίζει ὅτι αἱ μερικαί του ἀμφισβητήσεις/κριτικαὶ εἶναι ἐξ ὑπαρχῆς περιωρισμέναι καὶ τελικῶς ἐλέγξιμοι, ἂν μὴ καὶ ἀφομοιώσιμοι.  

Ἡ Χ.Α. ἀπώλεσε 50.000 ψηφοφόρων ἔναντι τοῦ 2012 καὶ παρὰ τὴν ἔκτοτε ἐγγραφὴν 2 νέων χρονολογιῶν γεννήσεως εἰς τοὺς ἐκλογικοὺς καταλόγους, ὅπου ἀντικειμενικῶς τὰ ποσοστά της εἶναι πολὺ ὑψηλότερα. Τοῦτο σημαίνει ὅτι κάπου 100 χιλιάδες ἐκ τῶν 426.025 ἀτόμων ποὺ τότε τὴν ἐψήφισαν (καὶ πιθανῶς περισσότεροι, λόγῳ καλπονοθείας τότε, ἐλλείψει ἐκλογικῶν της ἀντιπροσώπων), δὲν τὴν ἐψήφισαν τώρα, παρ᾿ ὅλην τὴν ἡρωοποιοῦσαν ἀνηκούστως ἀθέμιτον (ἀνταξίαν δὲ σταλινικοῦ καθεστῶτος) δίωξιν, ποὺ μόνον συμπάθειαν καὶ συσπείορωσιν ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΩΣ θὰ προεκάλει! Κάπου, λοιπόν, δὲν “δένει” ἡ μαγιά, κάπου ἄρχισαν πολλοὶ νὰ ὁσμίζωνται τὸ δυσῶδες “φύραμα” τῆς ὅλως ἰδιομόρφου ἡγετικῆς της ὁμάδος…  

Διὰ τὸν πυρῆνα, ὅμως, τῆς ὁποίας εἶναι βολικὸν καὶ τὸ 6% – καθὼς στηρίζει ἕνα ἰδιοπαθῶς μὴ συνεκτικὸν ὀργανισμὸν, λειτουργοῦντα ὡς θώρακα καὶ μακρὸν βραχίονα τῆς ἀνελπίστως ἰσχυροποιημένης “οἰκογενείας”· τώρα ποὺ ἡ νέα τους μάσκα ἔγινε καθαρῶς ἀκροδεξιά, δύνανται καὶ νοηματοδοτήσουν πρωτοτύπως τὸ παλαιόν πρόταγμα, “Πατρίς – Θρησκεία – καί, ὑπεράνω ὅλων, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ”.

Θὰ ὑπάρξῃ ἐλπὶς Ἐθνοκοινοτικῆς Ἀνορθώσεως;

  

Τὸ κρίσιμον, ὅμως, ζήτημα εἶναι ὅτι μία μαϊμοῦ μασκαρεμένη ὡς κίνημα ἐθνικῆς καθάρσεως καὶ σωτηρίας ἔρχεται τεχνητῶς νὰ καλύψῃ ἀπατηλῶς τὸ κενὸν ποὺ οἱ περιστάσεις ἀναδεικνύουν, ἐξασφαλίζουσα διὰ λογαριασμὸν τοῦ Συστήματος ὅτι, κατὰ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλον τρόπον, αὐτὸ ποὺ θὰ προκύψῃ θὰ εἶναι “μιὰ τρύπα στὸ νερό”: εἴτε ἡ ἐκλογική των ἀκολουθία παραμείνῃ ἐκεῖ χαμηλά, εἴτε κάποιες νέες ἔκτακτες περιστάσεις, ὅπως ταχέος “ξεφουσκώματος” τοῦ “Σύ.ριζ.α.”, τοὺς εὐνοήσουν μὲ μίαν νέαν εὐκαιρίαν, καθὼς τὸ ἐνδεχόμενον τοῦ ν᾿ ἀποκτοῦσε ὁ σκοτεινὸς αὐτὸς ψευδεπίγραφος κῦκλος σημαντικὴν δύναμιν δὲν θὰ ἦτο ἁπλῶς κωμικοτραγικώτερον ἀλλὰ θὰ ἐξησφάλιζεν ὅτι δὲν ἀφήνεται κανένας χῶρος γιὰ ν᾿ ἀναθάλουν καὶ νὰ στεριώσουν κάποιοι ἀληθῶς ἐθνοφυλετικοὶ ἐπαναστάται, ἀφοῦ οἱ μαϊμοῦδες θὰ καγχάζουν ἀλαζονικῶς ποὺ τὸ Σύστημα θὰ τοὺς κρατάει, διὰ μέσου ἀκριβῶς τοῦ Τσίρκου των, ἐξορίστους στὸ “πουθενὰ” τοῦ δημοσίου βίου.  

Διότι κι ἂν περιστασιακῶς “ἐπετύγχανεν” αὐτὴ ἡ καπηλεία καὶ ἐκτροπή, ποὺ πάντως φαίνεται νὰ συρρικνοῦται ἐκλογικῶς, ἁπλῶς θὰ ἐγιγαντοῦτο κατὰ τὸ μέγεθος, χωρὶς καμμίαν ποιοτικὴν ἀναβαθμιστικὴν μετάλλαξιν καὶ οὐσιαστικὴν ἐξυγίανσιν: ἡ ὄρνιθα, εἴπαμε, μπορεῖ ἴσως νὰ “βαπτισθῇ” “ἀετός”, ποτὲ ὅμως καὶ νὰ γίνῃ!  

ΜΟΝΟΝ ἡ ἐκ βάθρων καὶ ῥιζικὴ ἀνάπλασις δύναται νὰ ἐκτοπίσῃ τὸ σάπιο καὶ νὰ σπείρῃ μίαν ἀληθῆ ἐθνοφυλετικὴν ἀναγέννησιν: καὶ ΜΟΝΗ ἐναλλακτικὴ αὐτῆς περίπτωσις εἶναι ὁ ὁλικὸς ἀφανισμὸς τοῦ εἴδους μας, τὸν ὁποῖον οἱ παντοειδεῖς καὶ ποικίλλοι σάπιοι ἐν τελικῇ ἀναλύσει ἀπὸ κοινοῦ, καὶ παρ᾿ ὅλας των τὰς περιστασιακὰς συγκρούσεις συμφερόντων, ἀπεργάζονται.  

Ἡ χαμένη αὐτὴ ἱστορικὴ εὐκαιρία θὰ εἶναι ἡ τελευταία τοῦ Ἔθνους – καὶ τῆς Φυλῆς μας ἀκόμη ὁλοκλήρου!  

Κι ὅσοι συνοδοιποροῦντες καλοπροαίρετοι ἀγωνισταὶ αὐθυποβάλλονται ἀπατηλῶς ὅτι “πράττουν τὸ καθῆκόν τους”, διαπράττουν κατὰ τὴν ἀδήριτον πραγματικότητα τῆς ἱστορικῆς προοπτικῆς ἐσχάτην Προδοσίαν, ἔστω καὶ λόγῳ βλακείας ἢ ἐθελοτυφλίας – γιὰ νὰ μιλήσουμε ἁπλῶς καὶ ἀπεριστρόφως.  

Τὸ θεμελιῶδες δὲ γνώρισμα ἀκόμη καὶ τοῦ ἁπλοῦ ἐθνικιστοῦ ποὺ τὸν διακρίνει ῥιζικῶς ἀπὸ τοὺς δημοκράτας καὶ λοιποὺς φαύλους εἶναι ἀκριβῶς ἡ εἰς βάθος ἱστορικὴ προοπτική, κατ᾿ ἄκραν ἀντίθεσιν πρὸς τὸ ἐφήμερον ἀτομιστικὸν μικρανθρωπάριον, εἴτε τοῦ εὐδαιμονιστικοῦ καὶ ὑλιστικοῦ “ἐδῶ καὶ τώρα” εἴτε, ἐπίσης, τοῦ ἄλλου ἐκείνου ἐθνοφυλετικοῦ ἱστορικοῦ μηδενισμοῦ, ἐν ὄψει τῆς … μεταθανατίου “σωτηρίας” τῆς ἀτομικῆς του ψυχῆς – εἶδος πλέον σπάνιον μεταξὺ τῶν νέων, εὐτυχῶς.  

Ἡ πρώτη, συνήθης ἐκδοχή, ὁ γαστρίμαργος ἐγωπαθὴς ἐφήμερος μικράνθρωπος, ζῇ στὸ “ἐδῶ καὶ τώρα” τοῦ μικροῦ του καὶ παθιασμένου “ἐγὼ” ὡσὰν νὰ ἐπρόκειτο νὰ ζήσῃ αἰωνίως· παλεύει δὲ μὲ ὅλες του τὶς δυνάμεις γιὰ νὰ διεκδικήσῃ ὅσο μεγαλύτερο “ὄφελος” ἢ περισσότερα “δικαιώματά του” ἢ ἐξουσίες δυνηθῇ, μετατοπίζων τὸ ἐπίκεντρον ἀπὸ τὸ αἰώνιον, τὸ ἐθνοφυλετικόν, τὸ πνευματῶδες εἰς τὸ ὑλιστικόν, τὸ μυωπικῶς προκρινόμενον, τὸ θυσιάζειν τὸ μέλλον χάριν τῆς στιγμιαίας ἀδηφαγίας καὶ τὸ φεύγειν πόνους καὶ θυσίας ἐξ ἐγωπαθείας, μικρότητος, δειλίας καὶ ὑλιστικῶς περιωρισμένης χονδροειδοῦς ἀδιακρισίας. Καὶ αὐτὰ ἀκριβῶς λατρεύονται ὡς εἴδωλα ὑπὸ τῶν κρατουσῶν ἐθνοκτόνων ὑλιστικῶν κοσμοθεωριῶν καὶ ἰδεοληψιῶν – ἐνῷ ἀκόμη ἀποτελεσματικωτέρα ὁδὸς πρὸς τὰ ἴδια δύναται διά τινας νὰ διανοίγηται ἐκ τῆς προφασιστικῆς διακηρύξεως (καὶ “καπελώματος”) τῶν ἀντιθέτων…  

Συναγωνισταἰ, ὅπου καὶ ἂν εὑρίσκεσθε: βγῆτε ἀπὸ τὸ καβοῦκι σας – κι ἀναλάβετε τὶς τεράστιες εὐθῦνές σας χωρὶς δικαιολογίας, παρωπίδας καὶ μουδιασμένη παθητικὴ ὑποταγή!  

Διότι οἱ τελευταῖες ἐλπίδες σωτηρίας τῆς Πατρίδος ταχύτατα ἀποσβέννυνται – καὶ ΜΟΝΟΝ ἐκ τῶν ἀριστέων τῶν ἰδικῶν μας τάξεων δύναται μία σωτήριος Ἀναστροφὴ νὰ προέλθῃ!!!  

Εἰς τὸ ἐρώτημα, λοιπόν, τῆς ἑνότητος: “Θὰ ὑπάρξῃ ἐλπὶς Ἐθνοκοινοτικῆς Ἀνορθώσεως;” – ἡ ἀπάντησις ποὺ ὁ κάθε Συναγωνιστὴς πρέπει νὰ δώσῃ εἶναι: “ἐὰν καὶ καθ᾿ ὅσον πράξω τὸ Καθῆκόν μου!”  

Ζήτω ἡ Νίκη!  

Στέφανος Γκέκας