Η άνοδος και η πτώση ενός τυραννίσκου

1. Μια πτώση, που θα μεταβληθεί σε κατακρημνισμό...

Όσο θα λιγοστεύουν οι ώρες για την κάλπη, τόσο θα λιγοστεύουν και τα δημοσκοπικά ποσοστά της γαλάζιας καθεστωτικής συμμορίας. Φαίνεται ότι η διαχειρίσιμη ήττα στην οποία πρόσβλεπαν οι νεοταξίτες μηχανικοί ελέγχου του νου και που εξαιτίας τους ο μικρός σαμαράνος βιάστηκε να πάει σε εκλογές, θα καταλογιστεί ως μέγα στρατηγικό λάθος.

Η πτώσις του υψηλόσωμου τυραννίσκου θα είναι συντριπτική και ο γδούπος της θα ακουστεί μακριά ίσαμε το Βερολίνο και τα άλλα κέντρα της ευρωσιωνιστικής μαφίας που τον ανέβασαν.

Τώρα όμως τα ίδια τα αφεντικά του θα απολαύσουν τον κατακρημνισμό, όπως συνηθίζουν να απολαμβάνουν οι εντολείς την πτώση των σιχαμερών εντολοδόχων τους.

Διότι ως γνωστόν, την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τον προδότη ουδείς...

Οι ευρωαμερικανοσιωνιστικές καμαρίλες που αποφασίζουν για τις τύχες του κόσμου δεν δίνουν δεκάρα για την τύχη των πιονιών τα οποία κινούν κατά περίστασιν στην παγκόσμια σκακιέρα, για να κερδίζουν τις παρτίδες τους. Δείτε μοναχά τι είδους φτύσιμο ρίξανε τα μεγκάλα κανάλια στον πρώην προστατευόμενο τους, που έφτασε να ξευτελιστεί ως το σημείο να ακυρώσει την τελευταία του συνέντευξη/διάγγελμα στα πρώην παπαγαλάκια του, Αυτοί οι ίδιοι που τους χάρισε χρέη και μίζες, τον κλωτσήσανε σαν παλιάλογο, που το σέρνουν πια στα σφαγεία για να το κάμουν λουκάνικα.

Και φυσικά κανείς δεν λυπάται για τη θλιβερή πτώση του.

Ποιον να λυπηθεί το πόπολο?

Τον ηθικό αυτουργό του θανάτου χιλιάδων αυτόχειρων ή τον διαχειριστή της λεηλασίας μιας ολόκληρης χώρας? Αντιθέτως και να μου το θυμηθείτε...

Την επαύριο κιόλας της ήττας, θα χυμήξουν απάνω του τα λυγκόρνια και θα ζητάνε την κεφαλή του στον πάγκο του χασάπη. Κι όχι τίποτε άλλο, θα βγουν να τον κατηγορούν ακόμα και οι ...παναθηναϊκάκηδες...

Η πρόσκαιρη συσπείρωση που εμφάνισε η γαλάζια συμμορία στο ξεκίνημα της σύντομης προεκλογικής περιόδου και που την αβγάτισαν οι δημοσκοπικοί οργανισμοί μαζικής εξαπάτησης, συνέβαλλε ώστε να αναθαρρήσουν ο τυραννίσκος και οι κολαούζοι του [που στην πλειοψηφία τους προέρχονται από την ΚΝΕ!] Πίστευαν σε μια soft ήττα με διαφορά γύρω στο 3%, που θα επέτρεπε στη σαμαρανική μαφία να ξαποστάσει λιγάκι στην αντιπολίτευση κι ύστερα να ξαναβγεί στη σκηνή, περίπου ως σωτήρας της χώρας. Όπως είχε πράξει δηλαδή ο ίδιος, όταν το παπανδρεϊκό τσίρκο άρχισε να χάνει τον μπούσουλα. Κνίτικες μπούρδες!

Η εκλογική ήττα δεν θα είναι απλώς ήττα. Θα είναι συντριβή. Και θα είναι συντριβή επειδή ολοένα και περισσότεροι νεοδημοκράτες, αντιλαμβάνονται ότι οι σαμαράνοι έχουν χαμένο το παιχνίδι και ότι μοιραία έρχεται η ώρα της βυσσινιάς συμμορίας. 

Και στο βάθος του κάθε γαλάζιου εγκέφαλου, όσο αδειανός κι αν είναι, υπάρχει ο ασύνειδος τρόμος του "κουμμουνιστή που θα έρθει να του πάρει το βιος του", ασχέτως φυσικά αν ήδη του έχουνε ρημάξει τα καζάντια του οι ίδιοι οι "εθνικόφρονες" σωτήρες του.

Οι πιο έξυπνοι λοιπόν από τους γαλάζιους "νοικοκυραίους" κατανοούν πως δεδομένης της γαλάζιας ήττας, ο καλύτερος τρόπος για να μπουν κάποιοι φραγμοί στην επέλαση των τσιπροφρουρών, είναι η ενίσχυση μικρότερων κομμάτων της δεξιάς, που πιθανόν να εισέλθουν στη μέλλουσα κυβέρνηση, εφόσον οι τσιπρουλήδες δεν κατακτήσουν την αυτοδυναμία. Έτσι ενισχύουν το κόμμα του κ. Καμμένου, ο οποίος βλέπει να δικαιώνεται ο προπαγανδιστικός του σχεδιασμός, για "έλεγχο" του "Αλέξη"

Γι αυτό άλλωστε και βλέπετε ότι η δημοσκοπική πτώση της Νέας Δημοκρατίας συμβαδίζει με τη δημοσκοπική άνοδο των ΑΝ.ΕΛ. [οι οποίοι ευτυχώς γλίτωσαν από την κ. Μακρή και τον κ. Μελά...]

Ακόμα χειρότερα για τους νεοδημοκράτες ινστρούχτορες, φαίνεται ότι υπάρχουν και αρκετοί ψηφοφόροι της πατριωτικής παράταξης, οι οποίοι δεν έχουν μεταλλαχθεί από τους τηλεοπτικούς ψεκασμούς και τελικώς αποφασίζουν να δώκουν την ψήφο τους στη Χρυσή Αυγή, κρίνοντας [και σωστά] πως στην αριστερή καταιγίδα που σύντομα θα πλακώσει, ο λαϊκός σύνδεσμος θα είναι η μόνη οργανωμένη πολιτική δύναμη που θα κάμει ακόμα λόγο περί πατρίδας, σε έναν λαό ο οποίος έχει συνυπογράψει την εθνική, φυλετική και ιστορική του ευθανασία...

Η ουσία είναι ότι η πτώση του αστείου τυραννίσκου ο οποίος διεκπεραίωσε την δεύτερη φάση του σχεδίου της αντικατάστασης των Ελλήνων από αφροασιατικές μάζες και τη μετατροπή της Ελλάδος σε γερμανικό προτεκτοράτο, θα είναι ραγδαία. Και δεν πρόκειται να τον λυπηθεί κανείς. Ίσα-ίσα τα ίδια ποντίκια που ωφελήθηκαν από αυτόν, θα τον φτύνουν ενώ θα κατακρημνίζεται.

Το διαπιστώσατε ήδη από το κανάλι των πρετεντέρηδων...

2. Η γελοιότητα μιας τυραννίας

Δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία και δεν θα είναι ούτε η τελευταία, που μια τυραννία χτίστηκε απάνω στη συστηματική χρήση του μαζικού ψεύδους και της μαζικής παραπλάνησης.

Ο αμερικανοσπουδαγμένος τυραννίσκος παραμύθιασε χοντρά το πόπολο με τα ζάππεια και με τα 18 σημεία, από τα οποία σημειωτέον δεν τήρησε ούτε ένα[!] ενώ την ίδια ώρα έκλεινε συμφωνίες με τα διεθνή αφεντικά για το πως θα διαχειρίζονταν τη λεηλασία της Ελλάδας.

Κι ενώ ο προκάτοχος του, κάποιος γόνος ονόματι ΓΑΠ, διέθετε το ελαφρυντικό της μειωμένης εγκεφαλικής λειτουργίας, ο γαλάζιος τυραννίσκος γνώριζε πολύ καλά το που θα οδηγούσαν οι πράξεις του και σε τι είδους εξαθλίωση θα έφτανε ο ελληνικός λαός.

Είχε δώσει άλλωστε δείγματα των ικανοτήτων του, χάρις στα οποία τον εμπιστεύθηκαν τα αφεντικά.

Ο άνθρωπος των ζαππείων γνώριζε πολύ καλά ότι θα έπρεπε να προωθήσει το σχέδιο αντικατάστασης των Ελλήνων από αλβανοαφροασιατικές μάζες, αφού ήταν ο ίδιος που άνοιξε τα σύνορα για να μπουκάρει εδώ ανεξέλεγκτα το αλβαναριό κι ήταν πάλι αυτός που βγήκε να φωτογραφηθεί πλάι σε έναν δίμετρο αράπη, εξευτελίζοντας όσο δεν πήγαινε άλλο την έννοια του όμαιμου, του ομόγλωσου και του ομόθρησκου της συλλογικής ταυτότητας των Ελλήνων.

Ο άνθρωπος των 18 σημείων γνώριζε πολύ καλά ότι η επιβολή απανωτών άμεσων και έμμεσων φόρων, η συνεχής αύξηση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και η σκανδαλώδης εύνοια προς τις πολυεθνικές, τα πολυκαταστήματα και τους πολυκαρχαρίες, οδηγεί μοιραία στην εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, στη διάλυση του παραγωγικού ιστού μιας χώρας, στην εξαθλίωση και στον εξανδραποδισμό των εργαζόμενων Ελλήνων.

Ο άνθρωπος των παναθηναϊκάκηδων, γνώριζε άριστα ότι οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, τα συνταγματικά και δικαστικά πραξικοπήματα, η χειραγώγηση της νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας, η προσχεδιασμένη και ψυχρά οργανωμένη εκτέλεση της δημοκρατίας, θα προκαλούσαν εξαναγκαστικά την ανάδυση μιας κάστας δωσίλογων, εγκληματιών, μιζαδόρων, πληρωμένων φονιάδων και μισθοφόρων του υποκόσμου, που θα άπλωνε τα πλοκάμια της σε όλο το σώμα της ήδη διαβρωμένης κοινωνίας. 

Ο άνθρωπος της θεούσας και των υποκλοπών ήξερε πολύ καλά ότι οι πολιτικές διώξεις των πατριωτών, οι αντιρατσιστικοί νόμοι, η ανέγερση των τζαμιών, τα κολητιλίκια με τους γκρίζους λύκους, οι παρτίδες με τις σιωνιστικές οργανώσεις, η απόλυτη χειραγώγηση των ΜΜΕ, οι δοσοληψίες με τη διαπλοκή, τα πάρε-δώσε με το διεθνές και εγχώριο πουταναριό, η επικοινωνιακή αλητεία των παπαγάλων, η μισαλλοδοξία των γεωργιάδηδων, η πολιτική δυσλεξία των υποταχτικών του, τα βρώμικα κόλπα με τους τραπεζίτες, τους καναλάρχες, τους νταβατζήδες, τους μιζαδόρους, τις μασονίες του κώλου και τα κογκλάβια της μασκαράτας, στα οποία βασίστηκε εξ ολοκλήρου η αθλιότητα της πολιτικής του, δεν θα οδηγούσαν αλλού, παρά στο να καταντήσουν την Ελλάδα έναν σιχαμερό ζήτουλα των εθνών.

Το μόνο που δεν ήξερε αυτός ο αστείος τυραννίσκος ήταν πως μεγάλωσε τόσο πολύ η μπόχα των πεπραγμένων του, ώστε τον σιχάθηκαν και τα ίδια του τα αφεντικά! Μην αυταπατάσθε ότι τάχα μου αυτή η πολιτική λέρα έπεσε επειδή "αντιστάθηκε" στα αφεντικά αρνούμενος να συμφωνήσει σε νέα μέτρα. Το περίφημο μέηλ Χαρδούβελη αποδεικνύει ότι ήταν πρόθυμος να πάρει όσα μέτρα του ζητούσαν και άλλα παραπάνω. Έπεσε απλώς επειδή τον ρίξανε.Και τον ρίξανε γιατί δεν του είχαν πλέον καμία εμπιστοσύνη, ότι θα κατάφερνε να διεκπεραιώσει τις επόμενες φάσεις των σχεδίων τους...

Οι τυραννίες βλέπετε είναι σαν τις πουτάνες. Δεν φτάνει να τα δίνουν όλα. Πρέπει να πείθουν και τους νταβατζήδες τους, ότι δεν τους κρύβουν τις εισπράξεις...

Κι ο τυραννίσκος που ανέλαβε την εκπόρνευση της Ελλάδος, έχασε την πίστη των αφεντικών του.

Την έχασε επειδή πρώτα απ όλα δεν τόλμησε να βάνει χέρι στον γαλαζοπράσινο κομματικό στρατό, που λυμαίνεται εδώ και κάτι δεκαετίες τον δημόσιο κορβανά, τις λεγόμενες ΔΕΚΟ [βλ.ΔΕΗ] και τις ΜΚΟ της λούφας και της αρπαχτής.

Και την έχασε επίσης, επειδή συνέχισε να γονατίζει τους ήδη γονατισμένους και να προσπαθεί να τα πάρει από τους ήδη καταχρεωμένους, αντί να βάνει επιτέλους χέρι στα "δικά τους παιδιά" που συνεχίζουν να τρώνε με δέκα μασέλες.

• Τυχαία νομίζετε ότι η αγγούρω του ΔΝΤ ενεχείρισε τη λεγόμενη λίστα Λαγκαρντ στον κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος φρόντισε να την κάμει γαργάρα? 
• Τυχαία νομίζετε ότι σύσσωμο το καθεστώς, σαμαράνοι, παπανδρέοι, βενιζελοπαπαδήμοι και δεν συμμαζεύεται, ξεζουμίζουν τους ήδη ξεζουμισμένους, αντί να την πέσουν στις μεγάλες αρπάχτρες?
• Πως να την πέσουν όμως και σε ποιους? Στα ξαδέρφια τους, στα πεθερικά τους και στους κολλητούς τους? Ή στους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστάδες των ΔΕΚΟ που οι ίδιοι τους διόρισαν και είναι αυτοί που τους κρατάνε στην εξουσία?

Γι αυτό λοιπόν τους σιχάθηκαν ακόμα και οι ευρωαμερικανοί νταβατζήδες τους. Διότι σου λέει, αυτοί εδώ είναι ικανοί να μασήσουν ακόμα και το δικό μας μερίδιο.Και τους σουτάρουνε τώρα...

Η άνοδος του τυραννίσκου στην εξουσία ήταν ένα συμβόλαιο θανάτου εναντίον του Ελληνικού λαού. Ωστόσο η βουλιμία των γαλαζοπράσινων τρωκτικών που είχαν μάθει επί σαράντα χρόνια να μασάνε ότι δημόσιο μασιέται, δεν τους επέτρεψε να φτάσουν μέχρι το τέλος, όπως είχαν υποσχεθεί στα αφεντικά τους.

Κι όχι τίποτε άλλο αλλά σαν τις παλιές πουτάνες ενθυλακώνουν και ένα μέρος των εισπράξεων, που ανήκουν δικαιωματικά στους νταβατζήδες τους. 

Ήρθε η ώρα τους να πέσουν.

Και θα πέσουν άγαρμπα.

Γιατί όπως συμβαίνει συχνά στις τυραννίες αυτού του κόσμου, οι τύραννοι αναδύονται μέσα από μια τραγωδία αλλά κατακρημνίζονται μέσα στα γέλια μιας κωμωδίας...

Ο τυραννίσκος που τώρα έχει το θράσος να μιλάει για "λαθρομετανάστες", για πατρίδες και για εθνική ανεξαρτησία!
Οι τυραννίες συχνά αρχίζουν ως τραγωδία αλλά τελειώνουν ως κωμωδία...

panusis