Είναι κανόνας, να δίνει ο λαός πίστωση χρόνου σε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση, προκειμένου να ενημερωθούν οι νέοι υπουργοί, να γνωριστούν μεταξύ τους και να αφομοιώσουν την γραμμή που χαράζει ο πρωθυπουργός.
Στην περίπτωσή μας ο χρόνος αναμονής είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ ό,τι συνηθίζεται, ίσως επειδή δεν έχει παραχθεί ακόμη έργο και ελπίζεται πως αυτό θα είναι θετικό, συμφώνως προς τις εξαγγελίες, ίσως επειδή παραμένει ακόμη νωπή στη λαϊκή μνήμη η απογοήτευση από την αδυναμία των προηγουμένων κυβερνήσεων της πενταετίας να προβούν στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που θα δώσουν ώθηση στην οικονομία.
Όμως, τα χρονικά περιθώρια, προκειμένου να υλοποιηθούν οι εξαγγελίες, δεν είναι απεριόριστα. Μάλιστα δε, άρχισαν να φαίνονται αρνητικά σημάδια, με πρώτο το γεγονός πως διαπιστώθηκε πως δεν ήταν αληθές ότι υπήρχε έτοιμο πλήρες πρόγραμμα και κοστολογημένο, ώστε να προβεί και στην δήλωση ο υπουργός Οικονομικών κ. Βαρουφάκης, ότι δεν χρειαζόμαστε χρήματα (τα οποία τώρα εκλιπαρούμε να λάβουμε).
Η άμεση απάντηση του λαού, ένδειξη της αμφιβολίας για τις κυβερνητικές προθέσεις, αλλά και δυνατότητες, είναι η απόσυρση των καταθέσεων που λαμβάνει μορφή χιονοστιβάδας, ως συνηθίζεται να λέγεται. Και βεβαίως, δεν πρόκειται για καταθέσεις πλουσίων με εκατομμύρια ευρώ, γνωστού όντος ότι τα κατατιθέμενα χρήματα στις Τράπεζες προέρχονται στη συντριπτική τους πλειονότητα (κάποιοι μιλούν για 85%) από μικροκαταθέτες. Οι πλούσιοι άλλωστε έχουν αποσύρει τις καταθέσεις τους από καιρό.
Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι συμφώνως προς εκτίμηση της Alpha Bank, το 75% των χρημάτων που έχουν αναληφθεί κατά το τελευταίο διάστημα, βρίσκονται κρυμμένα στα σπίτια των καταθετών (και θα επιστρέψουν στους τραπεζικούς λογαριασμούς, αν και οπότε η πολιτική και οικονομική κατάσταση στη χώρα εξομαλυνθεί). Και μιλάμε για 27 δισ. ευρώ, όπως υπολογίζονται οι εκροές από τις τράπεζες το τελευταίο τρίμηνο. Οι πλούσιοι, δεν κρύβουν εκατομμύρια σε στρώματα και σε σεντούκια.
Και πώς να μη ανησυχεί ο λαός, και πώς να ανταποκριθεί στις εκκλήσεις να επιστραφούν οι καταθέσεις από το εσωτερικό και το εξωτερικό όταν ο μισός ΣΥΡΙΖΑ ζητά σύγκρουση με την Ευρώπη και επιστροφή στην δραχμή; Στελέχη των Συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ -και μέλη του υπουργικού συμβουλίου-, αλλά και οικονομολόγοι όπως ο κ. Λαπαβίτσας, καθημερινώς βρίσκονται στα τηλεπαράθυρα δείχνοντας τον δρόμο στον οποίο θα προχωρήσει η Ελλάδα στην τρίτη χιλιετία.
Το άσχημο είναι, ότι ο πρωθυπουργός και οι στενοί του επιτελείς απασχολημένοι με τις συζητήσεις στην Ευρώπη για εξεύρεση χρημάτων, άφησαν το καράβι ακυβέρνητο. Και ο κάθε υπουργός έχει εκλάβει την «δημιουργική ασάφεια» ως δυνατότητα χάραξης προσωπικής γραμμής, αφού δεν υπάρχει ούτε κατ’ ελάχιστο στοιχειώδης συντονισμός του κυβερνητικού έργου. Δυστυχώς, επελέγησαν για τις κυβερνητικές θέσεις πρόσωπα που ικανοποιούν τις τριτοκοσμικές αντιλήψεις μικρής, αλλά δυναμικής, μερίδας του ΣΥΡΙΖΑ και όχι των απαιτήσεων της πλειονότητας των ψηφοφόρων του.
Κάθε κυβέρνηση οφείλει να αποτελεί ενιαίο σύνολο, Στην περίπτωσή μας αντί συνόλου έχουμε άθροισμα προσώπων. Η διαφορά είναι τεράστια. Στο σύνολο υπάρχει κοινή γραμμή επειδή είναι κοινός ο στόχος. Στο άθροισμα, κάθε ένας σκοπεύει και αλλού.
Παρατηρούνται δε, τα εξής αξιοπερίεργα και πρωτοφανέρωτα. Αντί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να αναλίσκει τον χρόνο του απαντώντας στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης, υποχρεούται να καλύπτει -ανεπιτυχώς- αστοχίες των υπουργών και να επιχειρεί να συμβιβάζει τις αλλησυγκρουόμενες απόψεις των κυβερνητικών στελεχών. Αλλά και διαπιστώνεται, πως μετά το 1965 έχουμε την πρώτη κυβέρνηση που έχει αντιπολίτευση τον εαυτό της. Αρκεί το κάτωθι δείγμα από άρθρο του κ. Μηλιού, μέχρι χθες υπευθύνου Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ. Σε μακροσκελές άρθρο υπό τον τίτλο «Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα», ο κ. Μηλιός τονίζει πως «η κυβέρνηση της Αριστεράς και των συμμάχων της μοιάζει να τείνει να μετατραπεί σε φιλολαϊκό διαχειριστή του υπάρχοντος κεφαλαίου στην παγιωμένη νεοφιλελεύθερη μορφή της».
Μόλις και προφταίνει ο πρωθυπουργός να μετατρέψει το άθροισμα σε σύνολο. Αλλιώς, δεν θα είναι η Μέρκελ ή κάποια συμφέροντα που θα επιδιώξουν την ανατροπή του, αλλά οι ίδιοι οι σύντροφοί του, με τον λαό να αποσύρει την εμπιστοσύνη του, βλέποντας μπροστά του σουρεαλιστική εικόνα.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου