Βενεζουέλα;

Πολλοί σκεπτόμενοι άνθρωποι – μία μικρή, αλλά αξιόλογη μειοψηφία – απορούν, από καιρό, αδυνατούντες να κατανοήσουν τον τρόπο που σκέπτεται η κυβέρνηση. Αρκετοί αμφιβάλλουν εάν υπάρχει τέτοια λειτουργία, αν δηλαδή η συμπεριφορά της κυβερνήσεως αξίζει να χαρακτηρισθεί ως ένδειξη λογικής, ή συλλογικής, επεξεργασίας. Ο πειρασμός είναι μεγάλος να απορριφθεί η τακτική τους ως μία «μπαλαφάρα» ημιμαθών, κολλημένων σε παρωχημένες ιδεοληψίες και παιδαριώδεις εμμονές.

Παραδέχομαι ότι, υπό το κράτος ισχυρών προσωπικών προκαταλήψεων και συναισθήματος, είχα προσχωρήσει και εγώ, σε αυτή την ιδέα. Μέχρι προσφάτως. Αλλά η αλήθεια, συχνά αποκαλύπτεται, αιφνιδίως, από μία διαίσθηση – όπως συμβαίνει στις μεγάλες εφευρέσεις, θεωρίες των γιγάντων της επιστήμης, αλλά και στην καθημερινότητα απλών ανθρώπων. Όλων μας.

Κλασσική και πασίγνωστη περίπτωση είναι η «ιδέα» ότι κάποιος μας εξαπατά. Η δική μου «επιφοίτηση» έγινε μέσω της διαστροφής μου να εξετάζω τις «λέξεις». Περιβόλι, με λουλούδια ανεξάντλητα, είναι η ακατάσχετη ρητορεία του κ. Βαρουφάκη. Ένα πρόσφατο είναι εκείνο (ζητώ συγνώμη για το ξενόγλωσσο. Θα είμαι σύντομος.) Είπε λοιπόν ο υπουργός: «We will compromise. But we will not be compromised» θα συμβιβαστούμε, αλλά …τι; Το «compromised» δεν υπάρχει στα ελληνικά. Δικαίως δεν έγινε αντιληπτό. Η ρίζα είναι λατινική και μετά γαλλική. Το να γίνει κανείς «compromised» σημαίνει, απλά, να αποκαλυφθεί σε μία ανέντιμη ή ατιμωτική πράξη. Αυτό που λέμε: «να τον πιάσουν στα πράσα». Το σημαντικό είναι ότι εάν ο κ. υπουργός δεν γνωρίζει ακριβώς την σημασία των λέξεων, δεν είναι περίεργο ότι συχνά συνομιλητές του απορούν, και οι διαπραγματεύσεις τελματώνονται με αμηχανία.

Είναι «δημιουργική ασάφεια»; Ο όρος είναι αντιφατικός. Η αντίφαση όμως είναι γενικός κανόνας στην συμπεριφορά και στις δηλώσεις αυτής της κυβερνήσεως, σε βαθμό που οδηγεί στην αίσθηση ότι «μας δουλεύουν». Μας εξαπατούν δηλαδή θρασύτατα, ανερυθρίαστα, με απαράμιλλη ψυχραιμία και ανέκφραστα πρόσωπα. Εκτός ενός κομματικού στελέχους που περιφέρεται στα κανάλια και φαίνεται να το απολαμβάνει με τα μικρά ματάκια του, σχεδόν κρυμμένα από το λίπος του χοιρινού (porcine) προσώπου του, να λάμπουν, εκφράζοντας σε μία εικόνα χίλιες λέξεις. Ή μόνον τρείς: «Σας την φέραμε!»

Που το πάνε λοιπόν; Είναι πράγματι η «αριστερή πλατφόρμα» το πρόβλημα του κ. Τσίπρα; Ή είναι ο κ. Τσίπρας το πρόβλημα;

Υπάρχει κοινός παρανομαστής. Είναι όλοι, κάποιου είδους κομμουνιστές. Οι διαφορές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΚΚΕ – Εσ., «Ρόζας», ΚΚΕ Μ-Λ, ΚΚΕ Λ-Μ κτλ είναι παραλλαγές σε ένα θέμα. Κυρίως στον βαθμό «εκκαθαρίσεων» που είναι «αναγκαίες» για την κατάληψη της εξουσίας και τις μετέπειτα «ανατροπές». Ο φθόνος και το μίσος που ονομάζουν «ταξική πάλη» είναι κοινός. Η εκδικητική μανία που τροφοδοτείται από το δηλητήριο του αισθήματος της «αδικίας» δεν μπορεί να συγκρατηθεί και αναζωπυρώνεται ήδη, μόλις φανεί το λυκαυγές της εξουσίας. Ήδη, σήμερα, με εμφανέστατη χαιρεκακία, αναδύονται οι προθέσεις διώξεων κάθε αντιπάλου.

Η υπενθύμιση ότι το σύστημα αυτό έχει απαξιωθεί σε όλο τον κόσμο, αφού ρήμαξε τόσους λαούς, μέσα στην πιο απάνθρωπη δουλεία όλων των εποχών. Με εκατονάδες εκατομμύρια θύματα, δεν τους αγγίζει. «Δεν φταίει το σύστημα, απλώς δεν εφαρμόσθηκε σωστά…» Σε έκσταση πανηγυρισμού ο κ. Τσίπρας μπροστά στα προπύλαια ύψωνε την γροθιά του το βράδυ των εκλογών.

Δεν υπάρχει χώρα – εκτός από την Β. Κορέα, τους λέμε – που εφαρμόζεται πλέον ο κομμουνισμός ως σύστημα. Στην Β. Κορέα υπάρχουν κρούσματα κανιβαλισμού από την εξαθλίωση. Όχι. Κάνουμε λάθος. Υπάρχει μια χώρα! Η Βενεζουέλα. Μην ξεχνάτε ότι αμέσως έσπευσε ο κ. Τσίπρας, συντετριμμένος, να συμπαρασταθεί στην κηδεία του Τσάβες.

Όποιος θέλει να δει που οδηγούν οι «κόκκινες γραμμές» των κόκκινων ιδεολόγων, ας ρωτήσει για τις ουρές στα σούπερ-μάρκετ της (κάποτε) πλούσιας αυτής χώρας, που επιπλέει πάνω σε μία λίμνη πετρελαίου και πλήθος πλουτοπαραγωγικές πηγές. Την διευθύνει ένας πρώην οδηγός λεωφορείου. Ο σ. Μαδούρο που φοράει γραβάτα όταν συναντάει ξένους ηγέτες.

Στην Βενεζουέλα τα συλλαλητήρια είναι καθημερινά και ιδιαιτέρως βίαια. Σε τηλεοπτική συζήτηση, την Πέμπτη, υπουργός του κ. Τσίπρα απέκλεισε την βία από τον τρόπο αντιμετωπίσεως της παρανομίας. Στην Βενεζουέλα όμως, των ονείρων τους, οι συλλήψεις διαδηλωτών είναι χιλιάδες. Ζωή σε λόγου μας.

Τηλέμαχος Μαράτος / via