Ι. Ό,τι επιχειρεί ο κ. Τσίπρας συνιστά πολιτική δειλία. Μεταφέρει στον Λαό, προς διαχείριση, τα συντρίμμια της αδιέξοδης πολιτικής του. Νίπτει, τώρα, τας χείρας του (!!!).
ΙΙ. Εξασφάλισε την υπέρ αυτού ετυμηγορία υποσχόμενος σημαντική απομείωση του χρέους. Συναφώς και άρση των μέτρων λιτότητας. Αυτά: ως εάν ήτο δυνατόν να γίνουμε πλούσιοι ξαφνικά (!). Μετεκλογικά ουδένα έπεισε. Δεν τον ακολούθησε ούτε η Κύπρος (!).
ΙΙΙ. Απ΄αρχής, ο κ . Τσίπρας, εστερείτο οιασδήποτε πιθανότητας επιτυχίας. Η χώρα είχε δεσμευθεί κατά τα διεθνή νόμιμα. Έτσι, άλλωστε, ακριβώς είχαν δεσμευθεί: Κύπρος, Ιρλανδία και Πορτογαλία.
Η εντολή προς τις προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις ήταν εξ ίσου νόμιμη προς την και προς Σύριζα – Ανέλ (!!!).
Εν όψει της έκδηλης αδυναμίας, ο κ. Τσίπρας άρχισε παίγνια. Στις 20 Φεβρουαρίου αναγνώρισε – ουσιαστικά – την υφιστάμενη κατάσταση. Κέρδισε χρόνο. Η “αριστερή πλατφόρμα” αντιδρούσε. Αναζήτησε πρωτοβουλία χειρισμών (ο κ. Τσίπρας) στα εξωτερικά. Σε κατάπληξη των δυτικών εξέφρασε αντιρρήσεις για τον ρωσικό αποκλεισμό – “εμπάργκο”. Υπ΄αυτό το πρίσμα επιχειρήσαμε, ως χώρα, ταξίδια στην Μόσχα. Αναπτύξαμε, ρηματικά, προοπτικές με αγωγούς φυσικού αερίου. Συγγενής του κ. Τσίπρα ταξίδεψε στο Ιράν προς διάθεση ελληνικών ομολόγων. Ανάλογα ανοίγματα είχαμε και στο Πεκίνο.
Παντού: εισπράξαμε αναβολές, λάβαμε υποσχέσεις. Χρήματα δεν πήραμε (!). Ανάλογες διαδρομές είχε πραγματοποιήσει προ πενταετίας και ο κ. Γ.Α. Παπανδρέου. Τα μηδενικά (και) αυτού αποτελέσματα, δεν έγιναν μαθήματα. Δεν πετύχαμεστην Μόσχα ούτε απορρόφηση των εξαγωγίμων ροδακίνων. Διαχρονικά οικονομικό καταφύγιο βρήκαμε μόνον στην Ευρώπη (!).
IV. Οι εξωτερικές αστοχίες, μας κατέστησαν πιο αδύναμους στις συνομιλίες με τους εταίρους. Επιστρατεύσαμε εντόνως (στην Βουλή και εκτός) την ρητορική του κ. Τσίπρα. Αλλ΄ο τελευταίος είναι κακός ομιλητής. Έχει ευχέρεια λόγου. Ουδέποτε, όμως, λέγει ο,τιδήποτε επί της ουσίας. Έχει αποστηθήσει “τροπάριο” αριστερών συνθημάτων. Αυτό εκάστοτε εκφωνεί, κατά παραλλαγές. Αλλά τα συνθήματα δεν λύνουν προβλήματα. Ό,τι μας χωρίζει με τους εταίρους είναι σαφές. Ο κ. Τσίπρας, όμως, διαρκώς το αφήνει αναπάντητο. Πέρα από εφαρμοστικές – ποσοτικές παραμέτρους, το ζήτημα είναι απλό: Μετά ετών προσπάθειες, οι άλλοτε αδύναμοι (Κύπρος – Ιρλανδία – Πορτογαλία) έχουν αποκατασταθεί. Η Ελλάς συνεχίζει ν΄αγκομαχά. Ζει πάνω από τις δυνάμεις της. Θέλει δε, το λογαριασμό να πληρώνουν οι Ευρωπαίοι. Η από 28.4.15 επιστολή του Στεφ. Μάνου στην “Καθημερινή” είναι αποκαλυπτική. Κατά την πενταετία 2010-14 ξοδέψαμε 91 δις περισσότερα απ΄όσα εισπράξαμε. Άρα ανοιχθήκαμε σε υπερέξοδα (περίπου) 1,5 δις μηνιαίως (!!!). Αυτό, οι εταίροι, μάλιστα δε οι φτωχότεροι, Τσέχοι, Φινλανδοί, κ.ο.κ., δεν το δέχονται. Είναι οικονομικώς προκλητικό ναεισάγουμε το 70% όσων καταναλώνουμε. Ουδείς δύναται να υποχρεώσει κανένα να συνεχίσει να χρηματοδοτεί ελληνικά ελλείμματα. Αυτό είναι ουσιαστικά το ελληνικό ζήτημα (!!!).
V. Απειλήσαμε τους πάντες. Τονίσαμε ότι αποκλεισμός μας συνεφέλκεται οικονομικό αρμαγεδώνα. Διαψευσθήκαμε. Η κρίσιμη 29.6. πέρασε ομαλά. Οι μετοχικές αγορές διόρθωσαν από τα ιστορικά υψηλά. Το € ανατιμήθηκε (στο κλείσιμο) έναντι $ κατά 0,72% (!). Τα ελληνικά ομόλογα κατέρρευσαν.
Ήλθαμε στον αστερισμό του εφιάλτη. Το πρόγραμμα διάσωσης έληξε 30.6. Ουδείς μας τροφοδοτεί πλέον με €. Τα εγχώρια δεν αρκούν. Οι τράπεζες έκλεισαν. Αθετούμε οφειλές προς ΔΝΤ 1,6 δις. Η διεθνή μας κατάταξη (και τραπεζών) έγινε αξιοδάκρυτη. Βουλιάζουμε.
VI. Έγιναν όλα τόσο επιπόλαια ώστε δεν επισημάνθηκε πωςτην 30.6. έληγε το πρόγραμμα σωτηρίας μας. Άρα και ότι, εφ΄εξής, δεν υπάρχουν προτάσεις προς κρίση. Έτσι και πως η γελοιογραφία επισπευδομένου δημοψηφίσματος, απ΄αρχής υπήρξε άνευ αντικειμένου (!).
VII. Απαιτείται κάθαρση. Ήλθε η ώρα. Όσο Ανέλ και Σύριζα έταζαν τα αδύνατα, δηλαδή υποσχόντουσαν επιστροφή στην μακαριότητα του 2007, ουδεμία ήταν δυνατή ανορθωτική προσπάθεια. Όλοι επαναπαύονταν στα ταξίματα (!). Η ανόρθωση προϋποθέτει θυσίες. Τώρα μάλιστα και μεγάλες, μετά την δεδομένη ήδη συντριβή των υποσχέσεων των ανευθύνων.
Εάν η ανάγκη εργασίας σκληρής συνειδητοποιηθεί, τότε, ίσως, στο μέλλον – το μακρινό – υπάρξει ελπίς.
για σταματιστε βρε παιδια τον λαο τον ρωτα κανενας τη περνα ωραια ψηφηφηζουμαι ναι και τη εγινε θα γινουμε χηροτερα και απο βουλγαρια ψηφηζουμε οχι και παλλη τη εγινε θα μας φαει η πεινα οποτε συμπερασμα πεινα με το ευρω πεινα με την δραχμη δεν παω να ψιφισο καθολου οπως τα κανατε βγαλτε τα ματιασας στο κατω κατω ο πολεμος γινεται για σας που εχεται την τσεπεισας γεματη εγω ειμαι 40 χρονον δουλευα απο τα δεκαξιμου και ξερω τη ειναι η φτωχια αλλια απο σας να δουμε τη θακανεται και στο κατω κατω ο τσιπρας ειναι ομονος πολιτικος με αρχιδια
ΑπάντησηΔιαγραφή