Το νέο σόφισμα που ακούσαμε στην Βουλή από τους κυβερνώντες είναι ότι τα μέτρα που λαμβάνουν είναι μεν υφεσιακά, αλλά θα οδηγήσουν τελικώς στην ανάπτυξη. Κοινώς, ότι θα έχουμε αναπτυξιακή ύφεση! Ή, αν προτιμάτε, υφεσιακή ανάπτυξη! Είναι τέτοια η αγωνία τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, ώστε αντιφάσκουν διαρκώς.
Ένας βουλευτής του Σύριζα εξήγησε, περίπου δακρύων, ότι ασφαλώς και είναι τελείως αντίθετος προς τα μέτρα που νομοθετεί η Κυβέρνηση, αλλά είναι υποχρεωμένος να τα ψηφίσει για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο: Ότι αν αυτά καταψηφισθούν, θα επανέλθουν στην εξουσία τα κόμματα που κατέστρεψαν την χώρα! Δηλαδή προτιμά να ψηφίσει ο ίδιος την καταστροφή της οικονομίας, την οποία περίπου αποδέχεται, προκειμένου να μην επανέλθουν οι, κατ’ αυτόν, προηγούμενοι καταστροφείς!
Πιο κυνική ομολογία του ότι οι βουλευτές του Σύριζα είναι διατεθειμένοι να υπερψηφίσουν τα πάντα, προκειμένου να μην χάσουν την εξουσία, δεν μπορούσε να υπάρχει. Όμως οι ίδιοι φαίνεται ότι ούτε αυτό το καταλαβαίνουν και λένε πλέον, ότι θέλουν, χωρίς επίγνωση του τι σημαίνει αυτό. Στα ίδια πλαίσια είναι και η θεωρία περί αναπτύξεως που δήθεν θα επέλθει μέσω υφεσιακών μέτρων. Διότι εν προκειμένω δυοίν θάττερον: Ή επιδιώκεται η ανάπτυξη ή η ύφεση. Τα δύο δεν συνυπάρχουν.
Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι η λήψη περιοριστικών μέτρων που να αποβλέπουν στην βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα οδηγήσουν τελικώς στην ανάπτυξη. Αλλά εν προκειμένω δεν πρόκειται περί αυτού. Τα μέτρα που λαμβάνονται είναι αμιγώς εισπρακτικού χαρακτήρα, προκειμένου να καλυφθούν τα δημοσιονομικά κενά. Και είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι θα παρατείνουν την ύφεση, χωρίς πραγματική προοπτική αναπτύξεως.
Ο υπουργός Οικονομικών διατείνεται ότι για να έλθει η ανάπτυξη πρέπει απαραιτήτως να διευθετηθεί το ζήτημα του χρέους, το οποίο είναι προϋπόθεση για να διενεργηθούν επενδύσεις. Και επειδή το χρέος θα διευθετηθεί μόνον αν η Κυβέρνηση αποδεχτεί τα υφεσιακά μέτρα που επιβάλλουν οι δανειστές, είναι υποχρεωμένη να τα λάβει για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μελλοντικής αναπτύξεως. Όμως η παράδοξη αυτή θεωρία συνιστά σόφισμα πρώτου μεγέθους.
Η αλήθεια είναι πως τα υφεσιακά μέτρα τα επέλεξαν οι της Κυβερνήσεως Σύριζα για λόγους ιδεολογικούς. Το μόνο εργαλείο ασκήσεως πολιτικής που φαίνεται να γνωρίζουν είναι οι φόροι. Η έννοια της περικοπής δημοσίων δαπανών τους είναι τελείως άγνωστη. Οσάκις αναφέρεται από κάποιον, σπεύδουν να τον κατηγορήσουν ότι είναι υπέρ της περικοπής των μισθών και των συντάξεων. Η κατάργηση των αμέτρητων φορέων και υπηρεσιών του δημοσίου δεν τους λέει τίποτε.
Έτσι, με περισσή ευκολία μας λένε τώρα ότι τα μέτρα που λαμβάνουν είναι μεν υφεσιακά, αλλά οδηγούν στην ανάπτυξη. Δηλαδή ότι θα πέσουμε πρώτα στον γκρεμό, ώστε να μπορέσουμε να τον ανέβουμε!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου