Αυτά που είπε ο Τσίπρας στο Συνέδριο του Σύριζα ήταν το καλύτερο μάθημα για το πως η Πολιτική διαστρεβλώνει την πραγματικότητα.
Υπάρχουν μερικές αλήθειες που πολλοί παρ` όλο που είναι μπροστά στα μάτια τους δυσκολεύονται να τις δουν. Αν κανείς ασχολείται με την πολιτική με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη και μόνο ως ψηφοφόρος, πρέπει να καταλαβαίνει ένα πράγμα: πως ο πολιτικός ανεξάρτητα από το σε ποιο κόμμα ανήκει έχει στο μυαλό του κατ` αρχάς ένα πράγμα. Αυτό που έχουμε όλοι μας. Δηλαδή τον εαυτό του. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Για το πολιτικό εκείνο που έχει κατ` αρχάς σημασία είναι ο εαυτός του και η καριέρα του. Όπως και για όλους μας. Το τι κάνει η υπόλοιπη κοινωνία έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Και το τι λέει η ιδεολογία δεν έρχεται πουθενά.
Αυτό ισχύει για όλους τους πολιτικούς. Αν κανείς θέλει να ασχοληθεί με αυτό το επάγγελμα, πρέπει κυρίως να διαθέτει ένα ταλέντο. Το να μπορεί να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα σύμφωνα με το προσωπικό του συμφέρον.
Η περίπτωση του Τσίπρα και του Καμμένου είναι δυο πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα για το πως για χάρη της προσωπικής καριέρας, αλλάζουν και οι ιδεολογίες και οι πολιτικές και αυτά που λέγαμε χθες.
Το παράδειγμα του Καμμένου είναι χαρακτηριστικό των μεταλλαγών που κάνει κάποιος για χάρη της καριέρας.
Η προσφώνηση του στο συνέδριο του Σύριζα ήταν επίσης χαρακτηριστική. Όταν ανέβηκε στο βήμα ο Καμμένος έκανε την προσφώνηση "Συντρόφισσες και σύντροφοι". Αυτό μάλλον λέει πολλά μια και αυτός που έκανε τον χαιρετισμό, ανήκει μάλλον στην κάπως ακραία έκφραση της δεξιάς ιδεολογίας. Λίγες ώρες πριν όμως είχε πει ότι θα έριχνε την Κυβέρνηση αν δεν τα έβρισκε με την εκκλησία. Ψηφοφόροι και οι οπαδοί του Σύριζα, ψηφοφόροι και οι οπαδοί της εκκλησίας.
Ο Τσίπρας είναι άλλη μια χαρακτηριστική περίπτωση, ένα ιδιαίτερο ταλέντο στο να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, ανάλογα με το πως τον συμφέρει. Έτσι σύμφωνα με την άποψη του ακούσαμε πως: "Το δημοψήφισμα του Ιουλίου θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μας σαν η μεγαλύτερη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας και των αγώνων του λαού μας". Μάλλον έτσι πρέπει να είναι, αφού το "Οχι" σ` αυτό το δημοψήφισμα έγινε ταχυδακτυλουργικά "Ναι".
Σε κάποια άλλη στιγμή είπε πως: "Δεν λυγίσαμε & δεν θα λυγίσουμε απέναντι στις δυνάμεις του παγκόσμιου καπιταλισμού. Δεν θα λυγίσουμε απέναντι στο παλιό σύστημα & τη διαπλοκή".
Και επίσης είπε ότι: "Και τι δεν δοκίμασαν για να μας λυγίσουν; Χρηματοπιστωτική ασφυξία, απειλές ολικής καταστροφής της χώρας". Αυτά έχουν πολύ ενδιαφέρον ιδίως αν σκεφτεί κανείς πως το δημοψήφισμα το οποίο σύμφωνα με τα λεγόμενα του "θα μείνει χαραγμένο στην μνήμη μας σαν την μεγαλύτερη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας και των αγώνων του λαού μας", το αποφάσισε ο ίδιος και ήταν εκείνο που οδήγησε και τον ίδιο στο να καταφύγει στα capital controls και εξ αιτίας των οποίων η χώρα πάσχει πράγματι από Χρηματοπιστωτική ασφυξία και μας απειλεί με μεγάλες καταστροφές. Δηλαδή με ακόμη περισσότερους φόρους.
Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορεί κάτι να είναι η κορυφαία στιγμή των αγώνων του λαού μας και συγχρόνως να είναι κάτι που σου έχουν επιβάλει άλλοι.
Επίσης είναι λογικά παράδοξο να λες πως "δεν λυγίσαμε" και συγχρόνως να λες πως η πολιτική που εφαρμόζεις είναι αποτέλεσμα του ότι ηττήθηκες στις διαπραγματεύσεις και ότι η πολιτική που εφαρμόζεις. Και ακόμη είναι δύσκολο να εξηγήσεις γιατί κάθε φορά που εφαρμόζεται κάποιο μέτρο οι Υπουργοί σου κλαίνε και το εφαρμόζουν με μισή καρδιά, αφού δεν λύγισες τελικά και εφαρμόζεις αυτά που θέλεις.
Αλλά η κορυφαία στιγμή του συνεδρίου παραμένει αυτά που είπε ο ίδιος στους συντρόφους-συνέδρους, όταν οι τελευταίοι ψήφισαν άλλα αντ` άλλων: «Αν καταλαβαίνετε τι ψηφίζετε καλώς. Αλλά αν δεν καταλαβαίνετε, τότε υπάρχει θέμα γιατί ψηφίσατε ενάντια στην εισήγησή μου».
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου