Οι λαϊκοί μύθοι αναπαράγονται πάντα στα «κοινοβούλια» των καφενείων. Εκεί που τη συζήτηση καθορίζουν οι ενστικτώδεις φόβοι, οι επιθυμίες και οι κρυφές ανασφάλειες της λαϊκής καχυποψίας. Και πάντα, κάποια κρυφή φωνή αποκαλύπτει τα σκοτεινά σχέδια των κακών του κόσμου.
Ο υπουργός Βούτσης, επεκτείνοντας περισσότερο την αγωνιώδη κραυγή της κυβέρνησης, επανέλαβε την περίφημη ρήση του Α. Παπανδρέου για τα «ελληνικά γκαρσόνια» της Ευρώπης. Κι εδώ φαίνεται πως η ποιότητα του πολιτικού λαϊκισμού δεν βελτιώθηκε καθόλου, μολονότι πέρασαν οι δεκαετίες και η κοινωνία άλλαξε. Μπορεί βέβαια, και να κρύβει το προαιώνιο σύμπλεγμα της «ανατολικής» χριστιανικής ευρωπαϊκής περιφέρειας. Αυτής που δεν μπόρεσε ποτέ να συγχωρήσει την ήττα της από του δυτικούς σταυροφόρους…
Πρώτα πρώτα, τι το κακό έχουν τα γκαρσόνια; Και δεύτερον ποια ακριβώς είναι η φαντασίωση του υπουργού για τους νέους της χώρας; Να τους διορίσει όλους στο δημόσιο; Ούτε καν. Το καλύτερο μάλλον θα ήταν να συνεχίσει να τους συντηρεί από τις συντάξεις των γονιών και των παππούδων τους. Που βέβαια θα πληρώνουν οι ανάλγητοι Ευρωπαίοι…
Κάποιος θα πρέπει να πει στον κ. Βούτση πως το ποσοστό των Ελλήνων που προετοιμάζονται για να μην είναι γκαρσόνια, είναι από τα πιο υψηλά παγκοσμίως. Κάποιοι μάλιστα, από αυτούς είναι πανέτοιμοι να ηγηθούν στην επιστήμη, στην τεχνολογία και στην οικονομία. Και κάποιοι άλλοι είναι διαθέσιμοι να απογειώσουν παραγωγικά τη χώρα τους και να την κάνουν το κέντρο του κόσμου.
Εξαιτίας όμως, του κράτους που ο κ. Βούτσης οραματίζεται να διογκώσει περισσότερο ή δραπετεύουν σε άλλες ελεύθερες αγορές ή καταλήγουν να γίνουν γκαρσόνια! Κι εδώ, δεν ευθύνονται ούτε οι Ευρωπαίοι ούτε κανείς άλλος στον κόσμο εκτός από τον εσωτερικό δεξιό και αριστερό κρατισμό. Αυτόν που επιβραβεύει την αδράνεια και τον συντηρητισμό για να θυσιάσει την ικανότητα, την αριστεία και τον δημιουργικό πολιτισμό.
Αυτές οι δηλώσεις που αναπαράγονται από κυβερνητικές θέσεις, εδώ και πολλά χρόνια, δείχνουν επίσης τον επαρχιωτισμό που καταδυναστεύει ακόμα, την αστική συνείδηση. Αυτό το ταπεινό ένστικτο που δημιουργεί φαντασιόπληκτους Έλληνες για να απαξιώσουν την χειρωνακτική εργασία και την επιχειρηματικότητα. Είμαστε μια χώρα που τα «γκαρσόνια» της θα μπορούσαν να διαθέτουν τον πιο ποιοτικό και μακροχρόνιο τουρισμό της Ευρώπης. Που θα μπορούσαν να προσφέρουν ασυναγώνιστο συνδυασμό φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος. Και που θα είχαν το τεράστιο πλεονέκτημα να κάνουν παγκόσμια την πανίσχυρη πολιτιστική τους ταυτότητα.
Αντίθετα όμως, επειδή η κοινωνία διοικείται από ένα κατεστημένο συντηρητισμού και κρατικοδίαιτης κουλτούρας, η δημιουργικότητα είναι ρετσινιά και αδυναμία.
Αφήστε λοιπόν υπουργέ Βούτση τα «γκαρσόνια» να δουλέψουν για να σώσουν τη χώρα τους. Αναζητήστε τι σημαίνει η λέξη στα γαλλικά και δώστε την ευκαιρία στους νέους να δουλέψουν. Σε δουλειές να δουλέψουν και όχι στους δρόμους και στις πλατείες. Χωρίς την καταστροφική συντήρηση από τις συντάξεις των γονιών τους.
Ας καταλάβει επιτέλους ο ΣΥΡΙΖΑ και όλο το πολιτικό σύστημα ότι ένας είναι ο τρόπος να σεβαστούμε τους νέους. Να μην τους διορίσουμε στο δημόσιο και να τους απαλλάξουμε από την προστασία των οικογένειών τους. Να σπάσουμε τη γραφειοκρατία, το άθλιο εκπαιδευτικό σύστημα και να διεθνοποιήσουμε την παιδεία, την έρευνα και την ελεύθερη αγορά μας.
Να σταματήσουμε να πολεμάμε για τις συντάξεις και να επενδύσουμε στα «γκαρσόνια» του τόπου μας. Είτε πρόκειται για επιστήμονες είτε για χειρώνακτες και τεχνίτες.
Αυτή η χώρα θα σωθεί από τα «γκαρσόνια» της. Αρκεί να απαλλαγεί κάποτε από τον επαρχιωτισμό των πολιτικών της.
Ανδρέας Ζαμπούκας / via
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου