Σέ ἀνύποπτο χρόνο, ἡ «Ἑστία» εἶχε γράψει ὅτι ἄν ἔπρεπε ὁ κ. Τσίπρας νά «μοριοδοτηθεῖ» ἀπό τό ΑΣΕΠ (Ἀνώτατο Συμβούλιο Ἐπιλογῆς Προσωπικοῦ) γιά να διεκδικήσει μία θέση εὐθύνης στό ἑλληνικό δημόσιο, θα εὕρισκε ἀπέναντί του χιλιάδες ὑποψηφίους μέ πολύ περισσότερα μόρια. Ὁπότε μᾶλλον θά ἀπερρίπτετο.
Νά ὅμως πού ὁ ἑλληνικός λαός θεώρησε τόν 40ετή πρόεδρο τοῦ Σύριζα κατάλληλο ὄχι γιά μία ἁπλή θέση στο δημόσιο, ἀλλά γιά τό ἀξίωμα τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Και τοῦτο, παρά τό γεγονός ὅτι, ὅπως προκύπτει ἀπό τό ἐπίσημο βιογραφικό τοῦ κ. Τσίπρα, τό ἐπαγγελματικό του παρελθόν εἶναι σχεδόν μηδενικό. Περιορίζεται στά ἑξῆς:
«Εἶναι διπλωματοῦχος Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π. μέ μεταπτυχιακές σπουδές στήν Πολεοδομία και Χωροταξία. Ἐργάστηκε ὡς πολιτικός μηχανικός στον κατασκευαστικό κλάδο».
Ἀντίθετα, ἡ κομματική δραστηριότης τοῦ κ. Τσίπρα παρουσιάζεται ἰδιαίτερα πλούσια. Θαυμᾶστε την:
«Ὀργανώθηκε στήν ἀριστερά στά μαθητικά του χρόνια ἀπό τίς γραμμές τῆς ἑνιαίας τότε ΚΝΕ. Συμμετεῖχε ἐνεργά στό μαθητικό κίνημα κατά τήν περίοδο τῶν καταλήψεων ’90-’91 καί στή συνέχεια στό φοιτητικό κίνημα.
Τό 1999 ἐκλέχθηκε Γραμματέας τῆς Νεολαίας Συνασπισμοῦ, τό 2004 ἐκλέχθηκε στήν Κεντρική Πολιτική Ἐπιτροπή καί στήν Πολιτική Γραμματεία τοῦ κόμματος, ὅπου ἀνέλαβε τήν εὐθύνη γιά θέματα Παιδείας καί Νεολαίας.
Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2006 ἐκλέχθηκε σύμβουλος στον Δῆμο Ἀθηναίων, ὡς ἐπικεφαλῆς τῆς δημοτικῆς κίνησης «Ἀνοιχτή Πόλη» καί τόν Φεβρουάριο τοῦ 2008 ἐκλέχθηκε Πρόεδρος τοῦ Συνασπισμοῦ τῆς Ἀριστερᾶς».
Ἡ συνέχεια εἶναι γνωστή. Τό 2009 ὁ κ. Τσίπρας ἐξελέγη βουλευτής, τό 2012 ἀνεδείχθη ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως καί τό 2015 Πρωθυπουργός. Καί μέσα σε ἑπτά μόλις μῆνες, ἀφοῦ προεκάλεσε τεράστια ζημιά στην ἑλληνική οἰκονομία, ὁδηγήθηκε σέ πολιτικό ἀδιέξοδο ὁπότε παραιτήθηκε γιά νά διενεργηθοῦν ἐκ νέου ἐκλογές.
Ἆραγε ἡ μνημειώδης αὐτή ἀποτυχία τοῦ κ. Τσίπρα κατά τήν ἑπτάμηνη πρωθυπουργική θητεία του, δέν συνδέεται μέ τήν παντελῆ ἔλλειψη ἐπαγγελματικῆς καί διοικητικῆς ἐμπειρίας; Ἄν διέθετε ἔστω καί λίγα ἀπό τά προσόντα πού ἀπαιτοῦνται ἀπό τό ΑΣΕΠ γιά θέσεις εὐθύνης, τά πράγματα μᾶλλον θά ἦταν διαφορετικά.
Μεταξύ ἄλλων, ζητοῦνται ὁ βαθμός τοῦ ἤ τῶν πτυχίων, τό τυχόν διδακτορικό δίπλωμα, ἡ γλωσσομάθεια καί, τό κυριώτερο, ἡ ἐργασιακή ἐμπειρία σέ χρόνια και σέ εἶδος ἐργασίας. Καθώς καί ἡ ἐπιτυχής ὁλοκλήρωσις ἑνός «τέστ δεξιοτήτων».
Ἡ μόνη δεξιότης πού ἔχει ἐπιδείξει ὁ κ. Τσίπρας εἶναι στό «λέγειν». Στό «πράττειν» ἡ ἐπίδοσίς του εἶναι δραματική. Κάτι πού ἀσφαλῶς θά εἶχε διαπιστωθεῖ, ἄν ὑπῆρχε διαδικασία ἀναδείξεως τῶν προσόντων ὅσων φιλοδοξοῦν νά ἀναλάβουν ἀνώτατα δημόσια ἀξιώματα.
Δέν βλέπουμε γιατί γιά τήν πλήρωση μιᾶς θέσεως εὐθύνης στό δημόσιο νά ἀπαιτεῖται ὁ ὑποψήφιος νά ἔχει περάσει ἀπό τό ΑΣΕΠ, ἀλλά γιά τό ἀξίωμα τοῦ Πρωθυπουργοῦ νά μήν ἀπαιτεῖται κανένα οὐσιαστικό προσόν, πλήν τῆς ψήφου τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Ἡ περίπτωσις Τσίπρα ἀπέδειξε ποῦ μπορεῖ να ὁδηγηθεῖ ἡ χώρα, ὅταν οἱ πολίτες ψηφίζουν για Πρωθυπουργό ἕνα πρόσωπο πού δέν πληροῖ οὔτε τά στοιχειώδη προσόντα γιά τό ἀξίωμα αὐτό. Μήπως λοιπόν θά ἔπρεπε νά συσταθεῖ ἕνα εἶδος ΑΣΕΠ και γιά τούς ὑποψηφίους πρωθυπουργούς;
Εφημ."Εστία" στις 05.09.2015 / via
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου