Η «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να δείξει στην πράξη τι ακριβώς σημαίνει αριστερά και που ακριβώς οδηγούν οι ιδεολογικές εμμονές της. Άνοιξαν ακόμα περισσότερο τα σύνορα, με αποτέλεσμα η Χώρα να βουλιάξει από τους αναρίθμητους λαθρομετανάστες που παρανόμως εισήλθαν σ’ αυτήν, άλλαξαν τον νόμο περί ιθαγένειας και μείωσαν ακόμη και τις ελάχιστες τυπικές απαιτήσεις του προηγούμενου νόμου, προχώρησαν ακόμη παραπέρα την μνημονιοποίηση της Χώρας και την φτωχοποίηση του Ελληνικού Λαού.
Παρ’ όλα αυτά, για κάποιους θεωρείται ότι η κυβέρνηση κάνει όλα αυτά επειδή δεν είναι επαρκώς αριστερή για τα εγχώρια δεδομένα. Μέσα από αυτό το αλλοπρόσαλλο πρίσμα καλούμαστε συνεχώς να κρίνουμε τα πράγματα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όχι αξιολογώντας το πως ακριβώς αυτή η αριστερή εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής έχει οδηγήσει στη συνέχιση της καταστροφικής μνημονιακής πολιτικής, αλλά σύμφωνα με το τι νομίζουμε ότι θα μπορούσε να κάνει μια «πραγματικά αριστερή» κυβέρνηση, η οποία δεν θα είχε να αντιμετωπίσει τους οιουσδήποτε εξωτερικούς ή εσωτερικούς περιορισμούς στην δράση τους.
Φαίνεται ότι στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης και της αριστερής ιδεολογικής και πολιτικής ηγεμονίας, είναι απαραίτητο και μονόδρομος να κρίνουμε την αριστερά και τις κομματικές εκφάνσεις και εκφράσεις της μέσα από το πρίσμα φανταστικών συνθηκών, για να μπορούμε να δικαιολογούμε τα αναμενόμενα καταστροφικά αποτελέσματα των πολιτικών της, λέγοντας ότι δεν μπόρεσαν να κάνουν όλα όσα ήθελαν να κάνουν και για αυτό και μόνο τον λόγο απέτυχαν. Προσπαθούν κάποιοι να κάνουν όσο το δυνατόν πιο δύσκολο το να γίνει αποδεκτό το γεγονός ότι αυτοί που κυβερνούν σήμερα αντιπροσωπεύουν όντως την αριστερά.
Η κριτική στην αριστερή ιδεολογία δημιουργεί τεχνητές ενοχές «θρησκευτικού τύπου», αφού για πάνω από 40 χρόνια ο Ελληνικός Λαός υπέστη μία ενδελεχή πλύση εγκεφάλου αγιοποίησης της αριστεράς. Και όμως ο εθνομηδενισμός, ο περιορισμός της Εθνικής Κυριαρχίας, η σταλινοποίηση της κρατικής εξουσίας και η μετατροπή της σε ολοκληρωτικό κομματικό κυβερνητισμό, η δήμευση της ιδιωτικής περιουσίας, η εχθρότητα στην δημιουργική εργασία και την συσσώρευση εντίμων κερδών, η αλλοίωση της Εθνικής ταυτότητας και κληρονομιάς, η απαξίωση της εργατικότητας και της αριστείας, όλα αυτά και πολλά άλλα αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της αριστεράς σε όλες τις μορφές της (κόμματα, σωματεία, συλλογικότητες κτλ).
Αυτά, ακριβώς, εφαρμόζει και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνητική εξουσία. Εκφράζει το αντεθνικό, αντιλαϊκό και αντεργατικό περιεχόμενο της μαρξιστικής αριστεράς, ως μια προέκταση του ανάλογου περιεχομένου της φιλελεύθερης δεξιάς στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου