Ποτέ στην ιστορία της χώρας δε συμβαίνουν ταυτόχρονα τόσο σημαντικά γεγονότα τα οποία, ωστόσο, είναι αρνητικά και δείχνουν το απόλυτο μπάχαλο που επικρατεί. Ζούμε ιστορικές στιγμές και μια κατάσταση που ο Γκράμσι έχει αποκαλέσει «εποχή των τεράτων». Είναι το στάδιο εκείνο ανάμεσα στο θάνατο του παλαιού και τη γέννηση του καινούργιου όπου τα πάντα είναι θολά, όλα είναι ένας «χυλός» από τον οποίο κανείς δε βγάζει άκρη.
Δεν ξέρουμε πράγματι τι είναι παλιό και τι καινούργιο, ούτε αν αυτό που θα γεννηθεί θα είναι και καλύτερο από αυτό που θα πεθάνει. Όμως, αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και μπορεί να υποθηκεύσει το μέλλον του… νέου που ακόμη δεν έχει γεννηθεί.
Τόσα πολλά γεγονότα μαζί δεν έχουμε ξαναδεί.
Σε πολιτικό επίπεδο επικρατεί το χάος. Μια κυβέρνηση που έχει καταρρεύσει και μάλιστα μόλις 18 μήνες από την πρώτη της νίκη και οκτώ από τη δεύτερη. Είναι ίσως παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτατης απαξίωσης ενός κόμματος αυτό που ζει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας. Όταν σχεδόν 9 στους 10 δεν εμπιστεύεται τον πρωθυπουργό που μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο του έδωσε δεύτερη λευκή επιταγή, τότε αυτός θα πρέπει να καταλάβει ότι πρέπει σιγά – σιγά να μας αδειάσει τη γωνιά.
Η δε αξιωματική αντιπολίτευση, αντί να σαρώνει σπαράσσεται από έριδες και αποδεικνύει ότι η ΝΔ έχει προβλήματα από… κούνια. Για τα άλλα κόμματα τι να πούμε. Όταν Φώφη και Σταύρος συναντιούνται και αυτό το θεωρούν πρώτο βήμα για την Κεντροαριστερά καταλαβαίνει κανείς τι πρόβλημα έχουν.
Δυστυχώς το ελληνικό πολιτικό σύστημα ακολουθεί αυτό άλλων χωρών. Το είχαμε πει κάποτε: Αν ο Τσίπρας αποτύγχανε και απογοήτευε τον κόσμο τότε θα επικρατούσαν τα άκρα. Τώρα αυτό που επικρατεί είναι η αντισυστημική ψήφος. Θα το δούμε σύντομα. Όπως στην Ιταλία ψηφίζουν Μπέμπε Γκρίλο, στην Ισπανία τον κοτσιδάκια των Podemos, στις ΗΠΑ τον Τραμπ και στη Γαλλία τη Λεπέν, έτσι και στην Ελλάδα θα δούμε κάτι απίθανους σαλτιμπάγκους που θα μπουν στη Βουλή. Ακόμη και ο… Καρανίκας αν βάλει υποψήφιος θα τον ψηφίσουν. Ίσως τα επόμενα χρόνια να είναι πολύ χειρότερα από αυτά που ζούμε τώρα. Με πολύμηνες ακυβερνησίες, με μια Βουλή πολύ χειρότερη από αυτήν όπου οι Χρυσαυγίτες βρίζουν ασύστολα, με κυβερνήσεις ανάγκης που θα καλούνται να διαχειριστούν μια κατεστραμμένη χώρα.
Και σα να μην έφτανε το απόλυτο χάος, δεν υπάρχει και κάποια σταθερά για να πιαστεί από κάπου ο κόσμος. Στο χώρο της οικονομίας και των επιχειρήσεων επικρατεί ζούγκλα. Σκοτώνονται επιχειρηματίες για το ποιος θα… διαχειριστεί τη μιζέρια της χώρας. Δείτε μόνο όσα συμβαίνουν. Ο Σαββίδης πολεμά τον Μαρινάκη, ο Μαρινάκης τον Αλαφούζο, ο Βαρδινογιάννης τα έχει «σπάσει» με τον Μπόμπολα, ο Μπόμπολας περιμένει πότε θα καταρρεύσει ο Ψυχάρης για να του πάρει το μαγαζί. Ο Πρώτο… Θέμος "τα έχει βάλει με όλους" ενώ ο Χατζηνικολάου από ακραιφνής Συριζαίος, πολεμά στα μαρμαρένια αλώνια τον Τσίπρα.
Παλιά και νέα τζάκια, με αιχμή τα μέσα ενημέρωσης έχουν αποδυθεί σε έναν απηνή διωγμό των αντιπάλων τους μέχρι τελικής πτώσεως. Η δημοσιοποίηση της συνομιλίας του επιχειρηματία Μαρινάκη με τον εκδότη Καραμήτσο εντάσσεται ακριβώς σε αυτόν τον πόλεμο όπου κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι οι εχθροί, ποιοι οι φίλοι και ποιοι οι υποστηρικτές. Στην αγορά επικρατεί η απόλυτη μιζέρια, χωρίς φράγκα, με απλήρωτους χιλιάδες εργαζόμενους, με μισθούς πείνας, με εργασιακές σχέσεις λάστιχο και με πιέσεις για ακόμη περισσότερες «προσαρμογές» στα εργασιακά. Η χώρα μετατρέπεται σιγά – σιγά σε πεδίο μάχης όπου ο καθένας κοιτάζει την πάρτη του και δεν ασχολείται ουδόλως για τον διπλανό.
Είναι το απόλυτο μπάχαλο, κανείς δεν ξέρει που θα φτάσουμε και ποιος θα μείνει μετά τον «πυρηνικό πόλεμο» για να μας διηγηθεί όλη αυτή την ιστορία. Η εποχή των τεράτων είναι εδώ, τα τέρατα σφάζονται μεταξύ τους, τα βουβάλια παλεύουν και τα βατράχια την πληρώνουν.
Σίγουρα κάτι καινούργιο θα γεννηθεί, συνήθως γεννάται πάνω σε στάχτες. Ελπίζουμε να μη ζήσει η Ελλάδα στάχτες αλλά η μετάβαση στη νέα εποχή να είναι ομαλή. Για το καλό των επόμενων γενεών, για το καλό της πατρίδας.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου