Τετάρτη 1 Ιουνίου 2016

Αξιολύπητοι αυταπατημένοι


Όλα τα ελαττώματα, οι συμφορές και οι δυστυχίες της χώρας μας φαίνονται κατά τον πιο γραφικό τρόπο στα σπίτια μας όσο και αν προσπαθούμε να μην τα βλέπουμε. Μας τα φέρνουν μέσα, σαν σκουπίδια που νομίζουμε ότι έχουμε κρατήσει έξω, οι εικόνες στην τηλεόραση. Ένα περίεργο collage, συμπίλημα, δυστυχίας, φτώχειας αλλά και περίεργου πλούτου. Οι ορδές των μεταναστών, η προσφύγων, αν προτιμάτε.

Άνθρωποι που πεινάνε αλλά έχουν την άνεση να καλλωπισθούν, δεν έχουν που να κοιμηθούν αλλά αναφέρουν ότι στερούνται τα στοιχειώδη όπως …Wi-Fi! Παραπονούνται για τις ανεπαρκείς δομές φιλοξενίας – το φαΐ δεν είναι καλό κ.ο.κ Δεν είναι ευχαριστημένοι με ότι τους παρέχουμε, και ευθέως λένε ότι θέλουν να πάνε στην Γερμανία – μέσω Σερβίας και Αυστρίας ίσως. Δεν έχουν ύφος επαίτου. Απαιτούν. Ο κόσμος τους χρωστάει. Διαμαρτύρονται βιαίως φωνασκούντες: «Open the borders!» Ανοίξτε τα σύνορα!

Κυκλοφορούν ελεύθεροι στην χώρα επιβεβαιώνοντας ότι η προοδευτική θολούρα – ανικανότητα και έλλειψη παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ – την έχει μετατρέψει σε ξέφραγο αμπέλι. Βλέπουμε (στην τηλεόραση) έναν μοναχικό μετανάστη να περπατάει στον δρόμο σκεπασμένος με μία κουβέρτα. Τι να έχει στο μυαλό του άραγε; Την γή της επαγγελίας. Το eldorado. Πιθανότατα, αφού κάνει μερικούς κύκλους να καταλήξει πάλι στην Ειδομένη να περιμένει να ανοίξουν οι πύλες της Γής της Επαγγελίας.

Ο Κοέλιο (νομίζω) εξέφρασε την μνημειώδη ηλιθιότητα (και αποθέωση του βολονταρισμού) ότι άμα θέλει κανείς κάτι –με αρκετή μονομανία και πείσμα – όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να το πετύχει. Ένα μεγάλο μέρος της αριστεράς πιστεύει πράγματι αυτή την σαχλαμάρα, όπως και πολλοί άλλοι πρίν από τον καημένο με την κουβέρτα. Έχει ξαναγραφτεί ότι μετά το τέλος του Β.’ Π. Πολέμου παρουσιάσθηκε σε μερικά νησιά του Ειρηνικού η περίεργη θρησκεία του Cargo. Οι άγριοι ιθαγενείς –μεταξύ των οποίων και κανίβαλοι- είχαν παρατηρήσει με κατάπληξη αμερικανούς πεζοναύτες να αποψιλώνουν μέρη της ζούγκλας και να στήνουν φωτάκια με διαδρόμους, Πύργους Ελέγχου κτλ και μετά σε σύντομο διάστημα να εμφανίζονται αεροπλάνα που ξεφόρτωναν του κόσμου τα καλά, από κονσέρβες μέχρι χαρτί τουαλέτας. Ήταν κάθε αεροπλάνο ένα κέρας της Αμαλθείας. Τελείωσε ο πόλεμος και σταμάτησαν να έρχονται αεροπλάνα. Όμως οι ιθαγενείς τα ήθελαν πολύ. Και γι΄αυτό έφτιαξαν όπως-όπως «αεροδρόμια», από χόρτα, και περίμεναν να έρθουν τα αεροπλάνα με το Cargo. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει ακόμη η θρησκεία αλλά δεν αποκλείεται. Εδώ υπάρχουν ακόμη χιλιάδες άνθρωποι πιστεύουν ότι θα έρθει ξανά ο «υπαρκτός σοσιαλισμός»…

Το θλιβερό με την αυταπάτη είναι ότι – εξ ορισμού – το λέει και η ίδια η λέξη, ενέχει το στοιχείο της απογοητεύσεως. Γιατί και αν υποθέσουμε ότι ανοίγουν οι πύλες και προχωράει ο δυστυχής με την κουβέρτα, προπομπός από τα μιλλιούνια που είναι έτοιμα να ακολουθήσουν, και φτάσουν στην όμορφη, απαστράπτουσα «Γερμανία» των ονείρων τους. Τι θα γίνει; Έχει ήδη γίνει. Γιατί μαζί με την κουβέρτα, ο καημένος φέρνει στην πλάτη του όλη την κουλτούρα, την ανατροφή, την θρησκεία του –που δεν έχει καμία πρόθεση να απαρνηθεί, τις συνήθειες και τα γούστα του.. «Η πόλις πάντα θα σε ακολουθεί», που είπε και ο Καβάφης.

Θα φτιάξει πάλι τις “bidonvilles”, τις παραγκουπόλεις, τις «φαβέλες» με τους θορύβους και τις μυρουδιές τους, τις επικλήσεις του μουεζίνη και την «Σαρία». Και, κυρίως –και πάνω απ’ όλα- την αδιάκοπη παραγωγή μωρών από το εργοστάσιο των πολλαπλών μητέρων που τεκνοποιούν χωρίς διακοπή από την εφηβεία. Βέβαιοι ότι θα απολαύσουν τα πλεονεκτήματα της κοινωνικής προστασίας, και φροντίδος. Εκεί θα ανθίσουν τα φυτώρια των επιδόξων καμικάζι αυτοκτονίας. Δεν θα γίνουν όλοι τρομοκράτες, αρκετοί όμως θα γίνουν, γιατί εκτός από την θρησκεία έχουν αναπτύξει και ένα φυσικό φθόνο προς το καλύτερο. Φυσικό και αυτόματο όπως βλέπουμε διαχρονικά στην αριστερά κάθε είδους.

Αυτό δεν είναι εφιάλτης επιστημονικής φαντασίας ή ρατσιστικού τρόμου. Συμβαίνει ήδη. Και αν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι απειλές του Ερντογάν και επαναληφθεί η εισβολή του μουσουλμανικού ποταμού – του οποίου μόνον μικρό δείγμα γνωρίσαμε μέχρι στιγμής – σε συνδυασμό με την απόλυτη αδυναμία, και απροθυμία, αναχαιτίσεως τότε θα δούμε την Ελλάδα να γεμίζει “Hot spots” σαν εξανθήματα κάποιου είδους δερματικού νοσήματος ανεξέλεγκτου και κακοήθους. Είναι ένας επιτυχημένος πόλεμος της Ανατολής με την βοήθεια μεγάλης «πέμπτης φάλαγγας» εντός των τειχών. Είναι μία μορφή βιολογικού πολέμου με μέσα μαζικής καταστροφής.

Όπως όμως συμβαίνει με τους καταπατητές και ανεύθυνους που χτίζουν σε ωραίες εξοχές τα εξαμβλώματά τους, νομίζοντας ότι φεύγουν από τις πολυκατοικίες της συνοικίας τους – ενώ τις κουβαλάνε κοντά σε μία παραλία – έτσι και οι μετανάστες θα ξυπνήσουν ένα πρωί και θα δούνε ότι, στην πραγματικότητα, δεν πήγαν πουθενά αλλού. Στην πραγματικότητα έχουν μείνει στο ίδιο μέρος…

Αξιολύπητοι, αλλά δεν μπορώ να τους συμπονέσω.

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου