Πέρασαν λοιπόν δύο ευτυχισμένα χρόνια που μας έκαναν μεν φτωχότερους αλλά και πιο αξιοπρεπείς, και συνεπώς πιο ευτυχείς, αφού, ως γνωστόν, τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, από εκείνη την αποφράδα ημέρα που ο σοφός λαός μας με την υπερχιλιετή ιστορία του και την παροιμιώδη κουλτούρα αντίστασης που διαθέτει, είπε να κάνει μια νεανική τρέλα και να μας... κατσικώσει στο σβέρκο, και όσων δεν είχαμε το εφηβικό του σφρίγος, τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με την κοντοδιμοιρία των ΑΝΕΛ για να δώσει επιτέλους ένα μάθημα στους υπερφίαλους δανειστές και τους εγχώριους υποστηρικτές τους, τους γνωστούς σε όλους μας «Γερμανοτσολιάδες».
Θυμάμαι, ένα από τα πρώτα πράγματα που είχαμε επισημάνει, κι όχι μόνο εμείς φυσικά, ήταν η παροιμιώδης άρνηση του Αλέξη Τσίπρα και του θιάσου του να κάνουν αυτό για το οποίο εξελέγησαν. Όχι, προς Θεού, δε λέω να σκίσουν τα μνημόνια ούτε φυσικά να βάλουν στη θέση της τη Μαντάμ Μέρκελ και πολύ περισσότερο να αυξήσουν στα 751 ευρώ (το 1 φαντάζομαι είναι ακριβώς επειδή, όπως θα θυμάστε ίσως το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ήταν πλήρως «κοστολογημένο» μέχρι και το τελευταίο λεπτό) το βασικό μισθό ή να επαναφέρουν τη 13η σύνταξη. Κάτι απλούστερο. Να κυβερνήσουν. Βλέπετε, η συνεχής διαπραγμάτευση, ουσιαστικό που οι ελάχιστοι εντός της κυβέρνησης που γνωρίζουν στοιχειωδώς επαρκή ελληνικά φρόντιζαν επί έξι μήνες να κλίνουν σε όλους τους χρόνους, δεν επέτρεπε στην κυβέρνηση να κάνει αυτό που σε όλο τον πολιτισμένο ή μη κόσμο κάνουν οι κυβερνήσεις, δηλαδή, να κυβερνά και να επιλύει προβλήματα. Βέβαια, η κυβέρνηση της ΠρωτοΔευτέρας Φοράς Αριστεράς, συνέχισε το ίδιο βιολί και μετά τη συμφωνία του καλοκαιριού με μοναδική πρωτοβουλία παραγωγής κυβερνητικού έργου, τον ανεκδιήγητο νόμο Παππά.
Κι εντάξει. Οι έχοντες σώας τας φρένας και την πικρή πείρα των αμφιθεάτρων των ελληνικών πανεπιστημίων γνωρίζαμε ότι η Αριστερά είναι ανίκανη να διοικήσει έστω και κυλικείο, αλλά αρέσκεται να το κωλοβαράει κατά το κοινώς λεγόμενον, να ‘χαμε να λέγαμε και να ‘χαμε να πούμε. Άρα, δε μας εκπλήσσει και ιδιαίτερα.
Αλλά πάμε και στην αντιπολίτευση. Τί νέα; Στο σπίτι όλοι καλά; Κάτι μάλλον δεν έχουν καταλάβει τόσο την Νέα Δημοκρατία, τη μείζονα αντιπολίτευση όσο και σε ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ. Διαφορετικά δεν εξηγείται πως σήμερα φερ’ ειπείν, έστω και υπό τύπον «λαγού», ο Ν. Ξυδάκης έκανε λόγο για δραχμή και δεν κουνήθηκε ούτε φύλλο από εκείνους που –θεσμικά!- έχουν την ευθύνη και την υποχρέωση να μας προστατεύουν από τους αλλόφρονες που οδήγησαν τη χώρα στον γκρεμό το καλοκαίρι του 2015 και πιθανόν θέλουν να κάνουν το ίδιο και πάλι, ολοκληρώνοντας την αρχική τους προσπάθεια που μόνο ο ίλιγγος του ύψους σταμάτησε!
Και βγήκε και τα μάζεψε ο κύριος Ξυδάκης μετά από τη χιονοστιβάδα αντιδράσεων που ακολούθησαν στα κοινωνικά δίκτυα, όπου οι χρήστες επέδειξαν για άλλη μια φορά ταχύτατα αντανακλαστικά. Πού είναι το ΠΑΣΟΚ ή το ΠΟΤΑΜΙ; Πού είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης να πει, όχι φυσικά με το ύφος καραγωγέα που είχε ο Τσίπρας όταν απειλούσε «να μην διανοηθούν να πειράξουν (οι Βενιζέλος και Σαμαράς) την αλληλογραφία με την τρόικα» αλλά σε τόνο οξύ, αυστηρό, τέτοιο που να μην επιδέχεται συζήτηση, ότι δεν θα επιτρέψει η Νέα Δημοκρατία να συνεχίσουν το καταστροφικό έργο που δεν ολοκλήρωσαν το καλοκαίρι του 2015;
Αλήθεια, κυρίες και κύριοι της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης, να το πω μόρτικα, πώς την έχετε δει τη δουλειά; Έχετε μήπως την εντύπωση ότι είστε εκεί που είστε είτε για να κάνετε καυγαδάκια στα πλαίσια «της ανασύστασης της Κεντροαριστεράς» είτε για να περιμένετε τις εκλογές που θα πιστοποιήσουν την αποσύνθεσή σας είτε για να χαριεντίζεστε με τους διάφορους Χατζηνικολάου, οι οποίοι, σε τελική ανάλυση, εσάς, προσωπικά έβριζαν και τώρα –γιατί άραγε;- τους λιβανίζετε; Έχετε μήπως την εντύπωση, ειδικά εκεί στη Νέα Δημοκρατία ότι η πολιτική του ώριμου φρούτου είναι αυτή που θα σας φέρει στην εξουσία κι ότι θα συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε, μόνο και μόνο για να έρθει μια καλύτερη Νοτοπούλου στη θέση της Νοτοπούλου (για να μη λέμε όλο για τον Καρανίκα!); Σοβαρά; Κι ότι λίγοι αλαφροΐσκιωτοι ανιδιοτελώς –το τονίζω αυτό- θα κάνουν στα social media τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνετε εσείς, δηλαδή να μην τους αφήνετε σε χλωρό κλαρί μέχρι να πατήσουν μαύρο χιόνι;
Θεωρητικά είναι εύκολο πράγμα να έχεις απέναντί σου τη χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων 45 χρόνων. Αλλά όσο συνεχίζεται αυτό το βιολί, όσο η Νέα Δημοκρατία δεν κάνει δύο βασικά πράγματα δηλαδή, να προτείνει και να καταδεικνύει την ανικανότητα της κυβέρνησης και το πόσο επικίνδυνοι εθνικά είναι ο Αλέξης Τσίπρας και το τσίρκο του, σφυροκοπώντας τους ασταμάτητα, θα βλέπει μόνο τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ να πέφτει και όχι τα δικά της να ανεβαίνουν. Σαφές αυτό.
Ξυπνήστε, κατεβείτε στο πεζοδρόμιο, εκμεταλλευτείτε τη δύναμη των κοινωνικών δικτύων, πολεμήστε. Η πατρίδα μας κινδυνεύει, κι αν η προστασία της επαφίεται στον πατριωτισμό καθενός εξ ημών, για εσάς είναι και θεσμική υποχρέωση. Κι είναι απαραίτητο να καταλάβετε στο ΠΑΣΟΚ, στο ΠΟΤΑΜΙ, στη Νέα Δημοκρατία ότι πρέπει, εκτός των άλλων να πείσετε. Τους παράλογους ναι. Τους «σανοφάγους». Αυτούς που πίστευαν πως θα καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ. Αυτούς που περίμεναν 13η σύνταξη. Αυτούς που κι εμείς συχνά, στην οργή μας πάνω και στην αγανάκτησή μας, παρομοιάσαμε με συμπαθή μηρυκαστικά. Αυτούς που πίστεψαν πως ο γάιδαρος πετάει. Πείστε τους. Κάντε τη δουλειά σας. Και τότε κι και το μέτωπο της λογικής θα σας στηρίξει όταν έρθει η ώρα να φτιάξουμε επιτέλους τη χώρα μας.
ΥΓ Πήρε αυτές τις μέρες το αυτί μου πως ο Πολιτικός Σχεδιασμός της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ασχολείται, λέει, με το « πανεπιστημιακό άσυλο» κι ετοιμάζεται να καταθέσει προτάσεις επ’ αυτού. Μάλλον θα παράκουσα…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου