Το κόστος της αδράνειας

Τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου για την πορεία των δημόσιων εσόδων στο τελευταίο τρίμηνο του 2009 είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά για την κατάρρευση των εισπρακτικών μηχανισμών του υπουργείου Οικονομικών.
Η υστέρηση των εσόδων από 3,2% που ήταν στο εννεάμηνο εκτινάχθηκε στο 13,3% στα τέλη του έτους.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, εάν το ποσοστό μείωσης στην είσπραξη των φόρων είχε περιοριστεί στα επίπεδα του 3% και παράλληλα η κυβέρνηση προωθούσε τη ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους, τότε το έλλειμμα του Δημοσίου θα ήταν μικρότερο κατά 1,3%.
Το ποσοστό αυτό ισοδυναμεί με 3,2 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία η κυβέρνηση αναζητεί τώρα με αυξήσεις φόρων και περικοπές στους μισθούς του Δημοσίου.
Η πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του 2009 δείχνει ότι πληρώνουμε το τίμημα των πειραματισμών της κυβέρνησης στο ζήτημα της στελέχωσης καίριων θέσεων στην κρατική μηχανή. Οι τοποθετήσεις στελεχών στο υπουργείο Οικονομικών και στην Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων έγιναν μόλις τον περασμένο μήνα και μάλιστα με κομματικά κριτήρια, που δεν δικαιολογούσαν τέτοια καθυστέρηση.
Επί 4 μήνες παρέλυσαν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί χωρίς ταυτόχρονα να έχει δοθεί η αίσθηση από το υπουργείο Οικονομικών ότι ετοιμάζεται η αναμόρφωση του συστήματος ελέγχων.
Το πρόβλημα είναι μεγάλο.
Οχι μόνο γιατί το έλλειμμα του 2009 έκλεισε στο 12,7% (και όχι στο 11,4%) που θα ήταν εφικτό εάν δεν είχε καταρρεύσει ο εισπρακτικός μηχανισμός, αλλά γιατί η επιτυχία του Προγράμματος Σταθερότητας βασίζεται στην αύξηση των εσόδων από την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής κατά 1,2 δισ.
Απαιτείται άμεσα η ενεργοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών γιατί όσο δεν πληρώνουν οι έχοντες, ο λογαριασμός μεταφέρεται στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.