Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Επιστολή ενός Έλληνα πολίτη στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου

Δια χειρός ΜΑΝΟΥ ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗ
Αγαπητέ (μην το παίρνεις τοις μετρητοίς) υπουργέ Οικονομικών. Παίρνω το θάρρος να σου γράψω αυτές τις γραμμές ως Έλληνας πολίτης που ζει υπό το καθεστώς τρόμου το οποίο δημιούργησε η υποδούλωση στην «τρόικα»... Αν και ξέρω ότι το άριστα εκπαιδευμένο μυαλό σου «πιάνει» μόνο τις υψηλές μαθηματικές συχνότητες, θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω πώς τα βγάζουμε πέρα εμείς οι απλοί Έλληνες πολίτες, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τον εαυτό μου. Επιτυχημένος οικονομολόγος όπως εσύ, δεν είμαι. Ελπίζω, όμως, να σε καταστήσω κοινωνό της κατάστασης με απλά λόγια...
Θα χρησιμοποιήσω στρογγυλές εικονικές τιμές, για να γίνει εύκολα αντιληπτό τι εννοώ... Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι εγώ παίρνω χίλια ευρώ μισθό. Μου φτάνει για να πληρώσω ένα νοίκι 200 ευρώ, τα κοινόχρηστα άλλα 80 ευρώ, τη ΔΕΗ άλλα 50, τον ΟΤΕ 30, τα φροντιστήρια των δύο παιδιών μου 200 ευρώ, το χαρτζιλίκι τους 40 ευρώ, το σούπερ μάρκετ του μήνα 200 ευρώ (λέμε, τώρα!), κανένα ρουχαλάκι ή παπούτσι για τα παιδιά που ψηλώνουν συνέχεια 100 ευρώ και την βενζίνη μου άλλα 100 ευρώ. Τσίμα- τσίμα...
Αν τώρα έρθεις εσύ, ο καλοπληρωμένος υπουργός, να μου ανεβάσεις στο 23% τον ΦΠΑ βασικών ειδών διατροφής, να μου διπλασιάσεις την τιμή των καυσίμων (προσοχή, μιλάμε για ΔΥΟ είδη: την βενζίνη του ΙΧ μου και το πετρέλαιο θέρμανσης που περιέχεται στα κοινόχρηστα) και να μου αυξήσεις τα τιμολόγια της ΔΕΗ, με κατέστρεψες! Διότι, πού να τα βρω ο φουκαράς τα –ας πούμε- 100 ευρώ παραπάνω; Να τα... γεννήσω;
Όχι, βέβαια... Θα πρέπει να περικόψω τις δαπάνες μου. Να στερηθώ, δηλαδή, κάτι από αυτά που ως σήμερα απολάμβανα και εγώ και η οικογένειά μου, μέσω του μισθού μου. Τον οποίο μισθό τον ΔΟΥΛΕΨΑ, ένας θεός ξέρει πόσο σκληρά! Αλλά κι αυτόν, ακόμη τον πενιχρό μισθουλάκο, εσύ καλοπληρωμένε υπουργέ θέλεις να μου τον περικόψεις! Δηλαδή, θέλεις από τα 1.000 ευρώ που παίρνω, να εισπράττω τα 700!
Με λίγα λόγια, έχεις την απαίτηση να τα βγάζω πέρα (και η οικογένειά μου, μην ξεχνιόμαστε... Δεν είμαι μόνος μου. Άλλοι τρεις τρέφονται από μένα!) με 700 ευρώ, τη στιγμή που οι βασικές απαιτήσεις της ζωής θέλουν 1.100!!! Πώς να το κάνω, ρε μεγάλε;;;
Σε παρακαλώ, μην βιαστείς να απαντήσεις ότι «το κάνεις για να με προφυλάξεις από ενδεχόμενη απόλυση λόγω περικοπών». Αν ΕΣΥ απαγορεύσεις τις απολύσεις, δεν θα γίνει καμία! Αλλά, μάλλον δεν σε νοιάζει και πολύ πόσοι άνθρωποι θα χάσουν τη δουλειά τους και πόσες οικογένειες δεν θα έχουν να φάνε, έτσι δεν είναι; Άλλωστε, φρόντισες κι εσύ να συνυπογράψεις την προειδοποιημένη απόλυση με το 50% της αποζημίωσης, έτσι δεν είναι καλοπληρωμένε; Οπότε, άσε να το παλέψω μόνος μου (άντε και με τη βοήθεια κανενός από τα κοιμισμένα σωματεία) αν έρθει η ώρα...
Ξέρεις, όμως, τι με ενοχλεί περισσότερο; Ότι δεν επιβάλλεις τα ίδια μέτρα στους υπαλλήλους της Βουλής που παίρνουν 16 μισθούς τον χρόνο, φορολογούνται με ειδικό καθεστώς και ο μικρότερος μισθός τους είναι 1.900 ευρώ! Θα μου πεις, «τι λες τώρα, τα ξαδέλφια και τα ανίψια μου (και τα σόγια όλης της κοινοβουλευτικής συμμορίας) θα πειράξω;»...
• Με ενοχλεί ότι δεν βγήκες μπροστά να προσφέρεις τον παχυλό μισθό σου στα άδεια ταμεία, έτσι, για να δώσεις το καλό παράδειγμα.
• Με ενοχλεί που σε μια «σοσιαλιστική» (Χριστός και Παναγία!) κυβέρνηση, το μόνο που δεν κοιτάτε είναι πώς θα κάνετε τον λαό να ανασάνει.
• Με ενοχλεί ότι και εσύ και οι συνάδελφοί σου αντιμετωπίζετε την κατάσταση με το κρύο και flat ύφος του λογιστή, χωρίς πάνω ούτε κάτω... Έτσι, σαν ρομπότ, που βγήκατε από (το ίδιο) μηχάνημα!
• Με ενοχλεί που έχετε τη σιγουριά ότι θα «έχετε την εμπιστοσύνη του λαού», ξέροντας κατά βάθος ότι, ακόμη και το 99% να φτάσει η αποχή στις επόμενες εκλογές, εσείς θα ξαναεκλεγείτε γιατί το 1% του ελληνικού λαού (περισσότερο, δυστυχώς, αλλά τέλος πάντων) είναι τα κομματόσκυλά σας, οι «σφουγγοκωλάριοι» του Βυζαντίου. Κι αυτοί θα ψηφίσουν!
Παρ' όλα αυτά, όπως κάθε λογικός άνθρωπος στη θέση μου, μια και είμαστε και συνομήλικοι, θα σου υποβάλλω πέντε ερωτήματα:
ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο: Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι με το να μου κάνεις τέτοιες λαχτάρες, εγώ θα τρέξω να αγοράσω παπούτσια ή να βάλω βενζίνη στο αυτοκίνητό μου για να... ανακάμψει η αγορά;
ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο: Αυτός ο μισθός που εσύ θέλεις να κόψεις, από την τσέπη σου βγαίνει ή από αυτή ενός τύπου που μου πίνει καθημερινά το αίμα, τον οποίο εσύ μάλλον «ξεχνάς» να φορολογήσεις όσο πρέπει;
ΕΡΩΤΗΜΑ 3ο: Το σύνθημα «Μαζί μπορούμε» που έχεις στην προσωπική σου ιστοσελίδα, σημαίνει ότι θα περικόψεις και τις δικές σου δαπάνες; Αν απαντήσεις «ναι», θα είναι το ανέκδοτο της χιλιετίας!
ΕΡΩΤΗΜΑ 4ο: Αυτά τα μαθηματικά και τα οικονομικά σε δίδαξαν στο London School of Economics; Ή, μήπως, αυτές τις εντολές σου έδωσαν;
ΕΡΩΤΗΜΑ 5ο: Αυτά τα ρημαδιασμένα τα πετρέλαια, τα φυσικά αέρια, τα ραδιενεργά υλικά, τον χρυσό και τους πολύτιμους λίθους που βρίσκονται κάτω από τα πόδια μας (ή τα νερά μας), γιατί εσύ και το συνάφι σου δεν κλείνετε μια συμφωνία με κάποιους –Αμερικάνους, Ρώσους, Ισραηλινούς, Λίβυους, τον διάβολο τον ίδιο- να έρθουν να τα βγάλουν, μπας και σωθούμε ως έθνος; Ή, μήπως ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ να σωθούμε;
Bookmark and Share

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου