Η δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη ότι δεν επιθυμεί να προσελκύσει εν ενεργεία βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας στο υπό σύσταση κόμμα της, έχει δυο ερμηνείες:
Η πρώτη ερμηνεία είναι ότι, είτε δεν υπάρχουν "μνηστήρες", είτε αυτοί που υπάρχουν είναι λίγοι, και όχι ηχηρά ονόματα.
Η δεύτερη ερμηνεία είναι ότι η πρώην υπουργός Εξωτερικών φροντίζει να κρατήσει ανοικτή την πόρτα με τη Νέα Δημοκρατία. Να μην δώσει την εντύπωση ότι διασπάει το κόμμα, του οποίου ο πατέρας της παραμένει Επίτιμος Πρόεδρος, και ο αδελφός της βουλευτής και Τομεάρχης Περιβάλλοντος.
Στην πρώτη περίπτωση, δεν τίθεται θέμα συζήτησης. Προφανώς, η Ντόρα θα επιλέξει νέους και άφθαρτους προς το παρόν, και στη συνέχεια, βλέποντας και κάνοντας. Ούτως ή άλλως, η ίδια είναι μέλος του Κοινοβουλίου, και το κόμμα της δι’ αυτής θα συμμετέχει στα κοινοβουλευτικά δρώμενα.
Στη δεύτερη περίπτωση, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Το δοκίμασε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, που δεν ήταν βέβαια βουλευτής, αλλά Δήμαρχος Αθηναίων, επί εποχής Κινήματος Ελευθέρων Πολιτών, όταν είχε δηλώσει ότι "δεν διασπά τη ΝΔ", τη στιγμή που τουλάχιστον 20 βουλευτές περίμεναν στην πόρτα του. Τη συνέχεια, τη γνωρίζουμε. Ο Αντώνης Σαμαράς αντίθετα, δέχτηκε στους κόλπους της Πολιτικής Άνοιξης βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, καταλήγοντας όμως, μετά από μια μακροετή περιπέτεια, αρχηγός της Παράταξης.
Κατά τ’ άλλα, δεν πιστεύω ότι η Ντόρα Μπακογιάννη διακατέχεται από το σύνδρομο της "αποστασίας", όπως και ο Θεόδωρος Πάγκαλος δεν διακατέχεται από το σύνδρομο της δικτατορίας του παππού του.
Προφανώς λοιπόν, η Ντόρα θα ακολουθήσει Νέους Ορίζοντες…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου