Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Τα πράσινα έδρανα έχουν αρχίσει να τρίζουν...

Κοιμάται ήσυχος τα βράδια και δεν φοβάται να κυκλοφορήσει στο κέντρο της Αθήνας. Το δήλωσε από ραδιοφώνου ο Ανδρέας Λοβέρδος, με αφορμή την επαπειλούμενη απεργία των φαρμακοποιών, και φυσικά αυτή η όψιμη εκδήλωση παλικαριάς αφορά τις αντιδράσεις της κοινωνίας απέναντι στα σαρωτικά μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση.
Μπορεί όμως ο υπουργός Υγείας να δηλώνει ατρόμητος, ωστόσο τόσο αυτός όσο και η κυβέρνηση ολόκληρη δείχνουν να φοβούνται περισσότερο από κάθε άλλη φορά τις συνέπειες από ένα νέο ισοπεδωτικό κύμα ανατροπών. Γι’ αυτό και κάνουν ένα βήμα πίσω στο θέμα του «ανοίγματος» των καλούμενων κλειστών επαγγελμάτων, μεταξύ των οποίων είναι οι δικηγόροι, οι μηχανικοί και οι φαρμακοποιοί. Οι πιέσεις που δέχτηκε το υπουργείο Οικονομικών κυρίως από τους δικηγόρους-βουλευτές, οι οποίοι αποτελούν την πλειονότητα της Βουλής, οδήγησε το επιτελείο του πρωθυπουργού σε δεύτερες σκέψεις-παρά τις πιέσεις που δέχεται από την τρόικα-κι έτσι μεταθέτει τη συζήτηση για το νέο έτος. Η τελευταία συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, πριν τα Χριστούγεννα, είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο, και υπάρχει η σκέψη, ότι ένα νέο πολυνομοσχέδιο-γι’ αυτά τα επαγγέλματα αυτή τη φορά-μπορεί να μην ψηφιστεί στη Βουλή, και η κυβέρνηση Παπανδρέου να βρεθεί σε πολιτικό αδιέξοδο με ο,τι συνεπάγεται αυτό.
Έτσι, το αυριανό υπουργικό συμβούλιο θα ασχοληθεί με περισσότερο «στρογγυλά» θέματα. Ένα από αυτά είναι το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τα πρότυπα σχολεία και για τη συγχώνευση επτά εκπαιδευτικών οργανισμών σε έναν, όπως και το νομοσχέδιο Παπουτσή για το Αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος.
Στο «ες αύριον» μετατίθενται και οι αλλαγές στην Ανώτατη Παιδεία, των οποίων η προαναγγελία έχει ξεσηκώσει ήδη την πανεπιστημιακή κοινότητα και κυρίως η προοπτική να επιβληθούν ξένοι πρυτάνεις στα πανεπιστήμια. Η Άννα Διαμαντοπούλου πάντως θεωρεί άκρως σημαντικές τις αλλαγές αυτές και πιστεύει ότι πρέπει να προωθηθούν χωρίς καθυστερήσεις. Συνάδελφοί της όμως στην κυβέρνηση ανησυχούν μπροστά στο ενδεχόμενο μεγάλων κινητοποιήσεων των φοιτητών, οι οποίες να αποτελέσουν αφορμή για γενικότερη κοινωνική ανάφλεξη, όπως έχει συμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν.

Γρηγόρης Ρουμπάνης
Bookmark and Share

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου