Συνήθως διασκεδάζουμε με τέτοια καμώματα. Και η αλήθεια είναι ότι μας έλειπαν τον καιρό της καλπάζουσας φτώχειας, της γκρίζας εξουσίας και της κοινωνικής απελπισίας. Αλλά ο θεός της Ελλάδας -όχι αυτός με τα γένια, το βλοσυρό ύφος και την εκδικητικότητα στο αίμα του, όχι- δεν μας αφήνει χωρίς διασκέδαση. Ο Διόνυσος. Αυτός που έδωσε τα φώτα του για να γεννήσει αυτός ο τόπος την κωμωδία.
Η πολιτική σκηνή προσφέρεται για πλάκα. Κι ακόμα περισσότερο το παρασκήνιο. Τι γίνεται εκεί μέσα, τι μηχανεύονται οι διάφοροι σύμβουλοι, συνεργάτες των αρχηγών, οι φιλόδοξοι, οι ματαιόδοξοι, όλοι. Ακόμα και όταν δεν βυσσοδομούν… βυσσοδομούν. Έτσι, για να καλύψουν τις άδειες στήλες των εφημερίδων, έντυπων και ηλεκτρονικών, το χρόνο των ραδιοφώνων, τις εικόνες και τις βαθιές αναλύσεις των φωτεινών αστέρων της τηλεόρασης.
Και εφευρέθηκε Φαήλος Κρανιδιώτης. Ο δικηγόρος. Άγνωστος στους πολλούς. Γνωστός στους λίγους για τις απόψεις του απέναντι στην παγκοσμιοποίηση, τα δεινά της χώρας από τους εμφυτευμένους πολιτικούς της μιζέριας, την εξάρτηση και τα κακά της μοίρας μας. Άριστος στη γραφή. Οι επισκέπτες του blog "antinews" απολαμβάνουν τα κείμενά του, επειδή έχουν άποψη θεμελιωμένη. Και μπορεί κανείς να συμφωνήσει εν μέρει ή εν τω συνόλω, όπως επίσης και να διαφωνήσει εν μέρει ή εν τω συνόλω. Και να το χαρεί. Ο Φαήλος Κρανιδιώτης όμως έχει ένα ελάττωμα. Είναι φίλος αρχηγού. Και μάλιστα αρχηγού. Του Αντώνη Σαμαρά. Με τον οποίο επίσης μπορεί κανείς να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει. Επειδή έχει απόψεις καθαρές. Με γωνίες και όχι στρογγυλές, να σου ξεγλιστράει ο λόγος του από τα χέρια, να γεμίζει φούσκες το μυαλό σου. Σε κάποιους αρέσει. Στους περισσότερους (προς το παρόν) δεν αρέσει. Με γεια του με χαρά του. Με γεια τους με χαρά τους.
Το θέμα δεν είναι εκεί. Είναι που ο φίλος του αρχηγού (και μέλος της ΝΔ) έγραψε πριν δυο-τρεις μέρες ένα, από τα πολλά που έχει γράψει, άρθρο για το στελεχικό δυναμικό που χρειάζεται δίπλα του ο Αντώνης Σαμαράς. Να μην έχουν σχέση με το αμαρτωλό παρελθόν του κόμματος. Είτε βουτήχτηκαν μέσα στο βόρβορο της διαφθοράς, είτε αποδείχτηκαν ανίκανοι και σαχλοί. "Οι καιροί που ήδη ήρθαν, η πατρίδα -γράφει μεταξύ άλλων- απαιτούν ιδεολογικούς μαχητές και όχι ντιντήδες. Απαιτούν σημαιοφόρους και όχι κομψευόμενους διαδρομιστές". Ψέματα λέει; Το ίδιο δεν σκέφτεται κάθε πολίτης για το κόμμα της προτίμησής του;
Ε, λοιπόν, ελλείψει άλλου θέματος, κάποια αόρατη πηγή έστειλε το άρθρο αυτό με υποσημειωμένο το απόσπασμα σε τέσσερις-πέντε μεγάλες εφημερίδες. Εφημερίδες του μνημονίου. Με την ένδειξη "χαμός στη ΝΔ". Ή κάτι τέτοιο. Την επόμενη μέρα πανομοιότυπα ρεπορτάζ στις εν λόγω εφημερίδες ανίχνευαν με έκπληξη μια νέα βαθιά κρίση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συγκρούσεις στελεχών, αδιέξοδο του Σαμαρά και άλλα τέτοια. Πανομοιότυπα. Και εμφανώς υπαγορευμένα.
Το τι προβλήματα έχει η ΝΔ είναι γνωστό. Δεν χρειάζεται κάποιοι να γίνονται χάνοι εύκολοι στο ψάρεμα, και να καμώνονται τους καρχαρίες κυνηγούς. Απλώς οι εφημερίδες αυτές (μαζί και οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες που τις ακολούθησαν) γελοιοποιήθηκαν. Μεταξύ ημών που γνωρίζουμε το παρασκήνιο. Και μεταξύ όσων εξ υμών τυχαίνει να γνωρίζετε μερικά πράγματα παραπάνω. Η γκάφα έχει γίνει και άλλες φορές. Με το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον ΣΥΝ, το ΚΚΕ κλπ. Αλλά οι "ευήκοοι" δεν φρονιματίζονται.
Αλλά, είπαμε. Το μνημόνιο (στη συγκεκριμένη περίπτωση) και οι επικίνδυνες παρενέργειές του συχνά γεννούν παραφροσύνη. Εμείς, για να μην παραφρονήσουμε επίσης, ας το διασκεδάσουμε. Ο ρομαντικός ποιητής Άγγελος Βλάχος (1838-1920) μας δείχνει το δρόμο με το ποίημά του στο σατιρικό περιοδικό της εποχής του "Ραμπαγάς" και με τίτλο "Η ωραία Ελλάς":
"Ξεύρεις την χώραν που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα
που κοκκινίζ’ η σταφυλή
και θάλλει η ελαία;
Ω δεν την αγνοεί κανείς,
είναι η γη η ελληνίς".
Καλή συνέχεια. Όχι για τον Σαμαρά. Αυτός ας κάνει ο,τι θέλει. Για μας. Για το σινάφι μας.
Γρηγόρης Ρουμπάνης
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου