Αντί να απλοποιηθεί η φορολογία και η νομοθεσία περί αυτής, καθίσταται δυσχερεστέρα, με αποτέλεσμα να περιέρχονται οι Έλληνες στο έλεος της γραφειοκρατίας. Ένα νομοσχέδιο 69 σελίδων, δυσχερώς αναγιγνωσκόμενο και ερμηνευόμενο, δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετήσει τους εφοριακούς υπαλλήλους και τους φορολογουμένους. Η απλότης είναι ο καθρέπτης της αλήθειας. Τα φορολογικά νομοσχέδια έπρεπε να είναι απλά και κατανοητά και από τον πλέον αγράμματο πολίτη.
Σε κοινή συνέντευξη Τύπου, των εκπροσώπων των ομοσπονδιών ιδιοκτητών ακινήτων, κατασκευαστών, μεσιτών, ως και των συλλόγων Δικηγόρων και Συμβολαιογράφων, που έγινε στην αρχή του τρέχοντος μηνός, διατυπούνται διαμαρτυρίες για τα εφαρμοζόμενα οικονομικά μέτρα, που έχουν βλάψει τους εκπροσωπουμένους πολίτες και επισημαίνονται δέκα παρατηρήσεις περί του πρακτέου, για την ανάκαμψη της υφέσεως και της οικονομίας, ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες, που σήμερα έχουν απονεκρώσει ορισμένα επαγγέλματα και έχουν περιαγάγει τους ιδιοκτήτες των ακινήτων σε κατάσταση απελπισίας.
Μεταξύ των προτεινομένων μέτρων ζητείται ο περιορισμός των εξωπραγματικών αντικειμενικών αξιών, η αναθεώρηση του συντελεστού εμπορικότητας, η αύξηση αυτού της παλαιότητος, ώστε να είναι δικαιοτέρα κατά το δυνατόν η φορολογική επιβάρυνση της ιδιοκτησίας, η οποία κατά το Σύνταγμα τελεί υπό την προστασία του κράτους.
Η παλαιότητα θα έπρεπε να λαμβάνεται υπ΄ όψει και για τη φορολογία των αυτοκινήτων και ειδικότερα για το ύψος των τελών κυκλοφορίας τούτων. Διότι είναι παράλογο μια οικογένεια, η οποία απέκτησε ένα αυτοκίνητο ιπποδυνάμεως 1.900 cc προ δεκαπενταετίας, υπό την παρότρυνση της Πολιτείας, να καλείται σήμερα να πληρώσει αυξημένα τέλη, διότι αδυνατεί να αποκτήσει μικρότερο, αφού το παλαιό δεν έχει καμμία σχεδόν συναλλακτική αξία.
Δεν είναι νοητό, οσάκις η πολιτεία αδυνατεί να εισπράξει τα έσοδα που έχουν προϋπολογίσει οι Τροϊκανοί, να επιβάλλονται περικοπές συντάξεων προς κάλυψη του ελλείμματος, έστω και αν αυτές οδηγούν σε εξόντωση των Ελλήνων ηλικιωμένων ή στον εξαναγκασμό τους να εκποιήσουν την κατοικία τους αντί ευτελεστάτου τιμήματος, προκειμένου να αποκτήσουν τα απαραίτητα προς το ζην και να πληρώσουν τους οφειλομένους φόρους προς το Δημόσιο.
Η Ελλάδα, μία ωραία χώρα, με λιμένες που εξυπηρετούν τo διακομιστικό εμπόριο προς την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, θα εδικαιούτο να έχει στοιχειωδώς καλύτερο βιοτικό επίπεδο, εάν οι πολιτικοί της δεν είχαν την πρακτική του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος αποδεχόταν με κάθε ευκολία τα συντεχνιακά και άλλα αιτήματα, προκειμένου να εξασφαλίσει ισοβιότητα στην εξουσία. Όπως και ο δεύτερος υπουργός της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, Δημήτριος Κουλουριάνος, σε άρθρο του στο ηλεκτρονικό φύλλο της εφημερίδας ‘Βήμα’, παραδέχεται, ο Ανδρέας Παπανδρέου με το να τον αναγκάζει να αρνείται την αλόγιστη αποδοχή οικονομικών αιτημάτων και την αύξηση του δημοσίου χρέους, τον έφερε σε σημείο να παραιτηθεί, ολίγους μήνες μετά την ανάληψη του υπουργείου Οικονομικών. Τότε διαπίστωσε, ότι το δημόσιο χρέος, που ανερχόταν στο 30% του ΑΕΠ όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ την εξουσία, ηύξανε διαρκώς με συνέπεια να φθάσει το 1989, όταν το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε την εξουσία, στο 72% του ΑΕΠ.
Στους λιμένες Πειραιώς και Καλαμάτας, τα εμπορεύματα φθάνουν πολύ ταχύτερα από όλα τα άλλα λιμάνια της Μεσογείου. Το δε σιδηροδρομικό δίκτυο που φαίνεται να ολοκληρώνεται, θα ενώνει την Ελλάδα με το ευρωπαϊκό εμπορικό σιδηροδρομικό δίκτυο και θα προσφέρει ταχύτερες υπηρεσίες, για τη μεταφορά εμπορευμάτων από την Άπω Ανατολή στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
Αν οι ελληνικές κυβερνήσεις απεφάσιζαν να περιστείλουν από το 2009 τους εκβιασμούς των συνδικαλιστών και των λιμενεργατών, η Ελλάδα θα ήταν σε θέση να επαναδραστηριοποιηθεί στον τομέα της ναυπηγοεπισκευής πλοίων, δια της αναμορφώσεως και του λειτουργικού πλαισίου τούτου. Θα ηύξαναν έτσι οι θέσεις πολλών τεχνιτών και το εθνικό εισόδημα.
Οι κυβερνώντες δεν είναι επιτρεπτό να αναλώνονται σε «πολιτικαντισμούς» και να μην πράττουν το παν για την ανάπτυξη της χώρας. Δια της βελτιώσεως του τουρισμού, της επαναλειτουργίας των ναυπηγείων, της ολοκληρώσεως του διακομιστικού δικτύου και του ναυπηγοεπισκευαστικού τομέως. Παραλλήλως, να ληφθούν μέτρα αυξήσεως της γεωργικής παραγωγής και της κρεατοπαραγωγής, ως και βελτιώσεως των συνθηκών διαβιώσεως στις επαρχίες, τόσον της κεντρικής Ελλάδος, όσον και των νήσων.
Οι Έλληνες δεν είναι άξιοι μόνον για παροχή τουριστικών υπηρεσιών, όπως επίστευε ο Χίτλερ και συνεχίζουν να πιστεύουν η κ. Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε. Από αρχαιοτάτων χρόνων διακρίθηκαν και διακρίνονται στη ναυτιλία, το θαλάσσιο εμπόριο και τη διανόηση. Οι Έλληνες εφοπλιστές κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου Πολέμου κατεστράφησαν οικονομικώς, δια της καταβυθίσεως των πλοίων τους από τα γερμανικά υποβρύχια. Μετά το τέλος του πολέμου όμως και την δωρεάν παραχώρηση από τους Αμερικανούς 107 μεταχειρισμένων πλοίων «Liberty», ταχύτατα εμεγαλούργησαν.
Σήμερα και επί πολλές δεκαετίες, οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν τα πρωτεία, της πλοιοκτησίας παγκοσμίως. Διαθέτουν συνολικώς 3.500 πλοία καινουργή, χωρητικότητος 200 εκατομμυρίων τόνων. Τα επιτεύγματα των Ελλήνων εφοπλιστών, που δοξάζουν την Ελλάδα ανά τον κόσμο, δεν έχουν κατορθώσει να επιτύχουν οι χώρες των διεθνών τοκογλύφων, διακρινόμενες μόνον στα σχέδια του κέρδους και της ψυχρής αντιμετωπίσεως των ανθρώπων ως αψύχων αντικειμένων.
Οι Έλληνες εφοπλιστές μάλιστα, με τον ενθουσιώδη και συναισθηματικό χαρακτήρα τους έχουν αναπτύξει και άριστες προσωπικές σχέσεις, τόσο με τους διπλωματικούς εκπροσώπους, όσο και τους ηγήτορες των αναπτυσσομένων χωρών. Όπως ο αείμνηστος Ιωάννης Λάτσης είχε αναπτύξει σχέσεις με τους ηγέτες των Εμιράτων, έτσι και οι σύγχρονοι συνάδελφοί του, εφαρμόζοντες το λακωνικόν «ἄμμες δέ γ' ἐσσόμεσθα πολλῷ κάρρονες» έχουν αναπτύξει σχέσεις με τους εκπροσώπους των αναπτυσσομένων νέων υπερδυνάμεων. Πρώτος δε μεταξύ τους ο πρίγκιπας της ευγενείας και της ανθρωπιάς, καπετάν Παναγιώτης Τσάκος, ο οποίος έχει κατορθώσει να διατηρεί φιλικότατες προσωπικές σχέσεις με εκπροσώπους πολλών χωρών της Άπω Ανατολής και ιδιαιτέρως αυτούς της Κίνας, στα ναυπηγεία της οποίας και κτίζει σύγχρονα πλοία μεγάλων δυνατοτήτων.
Τέλος, οι Έλληνες εφοπλιστές συναισθανόμενοι την κατάσταση του ελληνικού λαού, δια την οποίαν βεβαίως ουδεμίαν ευθύνη φέρουν, προσεφέρθησαν να φορολογηθούν επί τριετία, όχι μόνον δια τα υπό ελληνική σημαία πλοία τους αλλά και δι΄ εκείνα υπό ξένη σημαία. Ωστόσο οι πολιτικοί ουδέποτε τους ετίμησαν προσηκόντως, αφού ουδέποτε συμπεριέλαβον μεταξύ των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Λ.Π. και των άλλων μεγάλων λιμένων, έναν έστω εφοπλιστή ή έστω ένα συνταξιούχο πλοίαρχο με πολύτιμη πείρα.
Η δια της κρατικής τηλεοράσεως ανάπτυξη των θεμάτων της ναυτιλίας και των προσόντων των αποφοίτων της Σχολής Εμποροπλοιάρχων, θα συνέβαλε στην απασχόληση των νέων, στο κερδοφόρο επάγγελμα του πλοιάρχου και την απασχόληση πολλών ανέργων Ελλήνων στη ναυτιλία. Αλλά η κρατική τηλεόραση προτιμά να προβάλει τους αριστερούς καπεταναίους!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου