Εισαγόμενος…ανθελληνισμός

Του Θανάση Νικολαΐδη 

ΤΟ πέρασαν για «παγκοσμιοποίηση» και είχαν τον σκοπό τους. Τα μακρινά και απρόσιτα κέντρα αποφάσεων. Όταν μείναν’ μόνοι κι αφέντες, απαλλαγμένοι απ’ την κομουνιστική…έγνοια. Εκεί, λοιπόν, στα ανήλιαγα γραφεία των ασώματων κεφαλών, αποφάσισαν χωρίς να ρωτήσουν τους λαούς. Ανάμιξη λαών, θρησκειών και κουλτούρας κι ας χάσει ο καθένας (λαός) την...

ιστορία του. «Όπως…Αμερική». Με το μακρύκαννο να εξολοθρεύει Ινδιάνους και να αφανίζει πολιτισμούς.

ΓΙΑ να πουλήσουν τα μεταλλαγμένα (τους) σε διευρυμένη (παγκόσμια) αγορά. Μην έχουν να κάνουν κατά απείθαρχο (λαό) μεμονωμένα και «ενοχοποιούνται» οι (ΝΑΤΟικές τους) βόμβες.

ΚΑΙ πλάκωσαν (μετά την «κατάρρευση») ξένοι στην Ευρώπη (διάβαζε Βαλκάνια και εννοούμε…Ελλάδα). Ξένοι που τους καλοτυχίζαμε για την «σοσιαλιστική τους πορεία προς τον κομουνισμό», και το’ σκασαν απ’ τον προθάλαμο του «παραδείσου». Μόλις οσμίστηκαν διάλυση και πριν προλάβουν ν’ αρπάξουν κάτιτις από εκείνα που τ’ άρπαξαν άλλοι. Τέως «ιδεολόγοι», που...αγοράζουν πανάκριβες βίλες στην Ελλάδα. Πώς; Με τα αποταμιευμένα υπό καθεστώς…ισότητας και δημοκρατίας!

ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΑΝ τα καθεστώτα τους «αμερικανική φροντίδι» και μας ήρθαν ματζίρηδες μόνιμοι, τραχείς και ανυποχώρητοι. Συγγενείς και κολλητοί γνήσιων πόντιων που τους ανοίξαμε, νωρίτερα, τα σύνορα και την αγκαλιά μας. Ελληνοπόντιοι με ψήγματα ελληνικής ιστορίας ανάκατοι με ρωσορώσους. Απ’ τις «δημοκρατίες» τους και χωρίς στάλα φιλελληνισμού μέσα τους. Σε μιαν Ελλάδα μισοδιαλυμένη που την αποτέλειωσαν.

ΚΟΠΙΑΣΕ για ένα τεστ…ελληνικότητας και συναισθημάτων τους για τη χώρα που τους συνταξιοδότησε και τους φιλοξενεί. Πλησίασε παρέες σε στέκια με το χαρτάκι και τη «φιάλη» δίπλα, στήσε αυτί για ποντιακή-αρχαιοελληνική λέξη. Ρώτησέ τους σχετικά και θα εισπράξεις κουβέντες …νοσταλγικές του τύπου «εκεί περνούσαμε καλά, υπήρχαν δουλειές…» (εδώ, βέβαια, υπάρχει…σύνταξη χωρίς ένσημα εκ μεταφοράς) και πάμε παρακάτω.
ΓΙΑ την Ελλάδα που τους τρέφει και τους φιλοξενεί; Ούτε κουβέντα συμπάθειας, κοιτώντας με μισό μάτι. Όλα τους…βρωμάνε-κι ας τη βρωμίζουν με το σκουπιδαριό τους (πάνω στο δικό μας). Κι έγινε η «δημοκρατία» των χωρών τους ελληνική ασυδοσία, προσαρμοσμένη στα ήθη και την πρακτική μας.

ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ, λοιπόν, η Ελλάδα, σιωπηλά και ειρηνικά. Δεν ακούστηκε χτύπος στην πόρτα για να γραδάρουμε την φιλοπατρία των Πρωθυπουργών μας, ούτε φάνηκαν στρατεύματα στα σύνορά μας, για να τους καταγράψουμε ως νέους…Κουίσλινγκ, να τους αποκαλέσουμε, με την ίδια ευκολία, «Κυβερνήσεις Τσολάκογλου». Όλα έγινα με το μαλακό και μοιράστηκαν άτοκα δάνεια στους…παρελκόμενους των ελληνοποντίων.

ΝΩΡΙΤΕΡΑ, κανένας μας δεν νοιάστηκε για την εγκυρότητα των «χαρτιών» τους και η πλαστογραφία πήγε σύννεφο. Για να πέσουν σύννεφο και οι ψήφοι. Με τη γραφειοκρατία σε…διάλλειμα, όσο κρατούσαν οι διαδικασίες. Για διαβατήριο (σε μια βδομάδα), τον ενοποιημένο αλλοδαπό (μη δεν αρεστεί, το μετανιώσει και το σκάσει), με την αλυσίδα των κρίκων να τραβάει ο ένας τον άλλο. Προς την «πατρίδα» που δεν ήταν πατρίδα τους.

ΠΗΡΑΝ, λοιπόν τα (άτοκα) δανειάκια τους, αγόρασαν το σπιτάκι τους (χωρίς όρους και δεσμεύσεις), το’ καναν σπιταρώνα και το πούλησαν(!) αυγατίζοντας την περιουσία τους στα…ξένα. Σε τουριστικές περιοχές, χωρίς αρχικό κεφάλαιο, χωρίς φορολογήσεις και άλλους…κατατρεγμούς. Στη φιλόξενη Ελλάδα, όπου ο πολιτικός πουλάει και τη μάνα τους για την ψήφο.

ΚΑΙ οι Πρωθυπουργοί μας; Κρύβονται! Επί των ημερών τους ξεκίνησε η «παράδοση» της Ελλάδας, αλλά δεν νιώθουν την ανάγκη για εξηγήσεις στον ελληνικό λαό, λογαριασμό και απολογία (τους).

ΑΥΤΟΙ, λοιπόν, οι αλλοδαποί και βολεμένοι δεν χρωστούν καλή κουβέντα για τους έλληνες κι είναι το παράπονό μας. Μη φανεί πως εδώ «φτιάχτηκαν» έχοντας εγκαταλείψει τη φτώχια στα χωριά τους και τη «δημοκρατία» των…Δημοκρατιών τους. Και είναι αυτός ο έρπων ανθελληνισμός που μας πληγώνει. Χωρίς κανένας τους να μας αδειάζει τη γωνιά αυθορμήτως, είτε με υποχρεωτική απέλαση. Γιατί; Γιατί τους «μακρινούς» τους προστατεύουν νόμοι κάτω απ’ την ομπρέλα της παγκοσμιοποίησης και τους «ευρωπαίους» η βλακεία των φορέων ελληνικών…συμφερόντων που μας τους φόρτωσαν.

ΜΕ τον ντόπιο σε σταυροδρόμι, απορημένο πώς να συμπεριφερθεί. Σαν έλληνας της πατροπαράδοτης φιλοξενίας ή να τους περάσει στο περιθώριο της ζωής και της ιστορίας;
Ο ανθελληνισμός έχει πολλές μορφές και εποχές. Ανθέλληνες οι ευρωπαίοι εταίροι μας δανειοδότες και πιστωτές μας, το ίδιο και οι «εσωτερικό»ι μας δανειολήπτες. Με την ελληνικότητα αποτυπωμένη σε ψεύτικα χαρτιά και σε ξένες…γλώσσες με βαριά προφορά.