Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Η κοινωνία των GPS

Λοιπόν, αυτά τα σατανικά μηχανάκια που βάνουν οι ανυποψίαστοι πολίτες στα αυτοκίνητα για να τους "χαράζουν πορεία", έλαβαν την ονομασία τους από τα αρχικά των λέξεων: Global Positioning System [GPS].
Το κόλπο ξεκίνησε φυσικά από τον αμερικανικό στρατό και στηρίζεται σε ένα πλέγμα 24 δορυφόρων, που είναι ικανό ανά πάσαν στιγμήν, να κατασκοπεύει την κάθε σου κίνηση.
Το σύστημα ελέγχεται παγκοσμίως από την αμερικάνικη βάση Σρίβερ, με ετήσιο κόστος 400.000.000 δολάρια. Προφανώς, θα αποδίδει...

υπερπολλαπλάσια κέρδη, είτε από τα ποσοστά των πωλήσεων GPS, είτε από τις αδρά αμειβόμενες πληροφορίες, που θα διοχετεύουν οι διαχειριστές προς όλους τους ενδιαφερόμενους.
[Βλ. και http://el.wikipedia.org/wiki/Global_Positioning_System]

Σε μια υγιή κοινωνία, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα είχανε ξεσηκωθεί, επειδή και μόνο θα εφαρμόζονταν αυτό το πλανητικό σύστημα παρακολούθησης.
Στις λωβοτομημένες κοινωνίες των μαζών, όχι μόνο δεν αντιστέκεται κανείς αλλά αντιθέτως, τα κορόιδα τρέχουν να αγοράσουν τέτοια μηχανάκια, αγνοώντας ότι σε λίγα χρόνια θα τους τα εμφυτεύουν απευθείας στον εγκέφαλο…

Γιατί, στη λογική του GPS δεν κινούνται μοναχά οι συσκευές πλοήγησης που βάνουν οι ταξιτζήδες στα αυτοκίνητα τους ή οι νιόπλουτοι βλάχοι στα μουλάρια τους [κι οι σκαφάτοι στα σκάφη τους].Στη λογική του «χάρτη πλοήγησης» ή του «χειραγωγού συμπεριφοράς», χτίζονται τα μύρια όσα ύπουλα και αφανή GPS, που μας εμφυτεύουν κατευθείαν στο μυαλό οι μηχανικοί των μαζών, για να κατευθύνουν τη συμπεριφορά μας και να υπερ-προσδιορίσουν τις ίδιες τις σκέψεις μας…
Από τους χάρτες των ερωτογενών μας ζωνών, που υποτίθεται ότι μας πλοηγούν στον ερωτισμό [που θα γλείψεις, πως θα διεισδύσεις, τι θα κουνήσεις, πότε θα χύσεις] ίσαμε τις προκατασκευασμένες «πολιτικές πλατφόρμες» που μας πλοηγούν στην τρικυμισμένη θάλασσα των ιδεών[τι θα σκεφτείς, πως θα σκεφτείς, γιατί να σκεφτείς…] όλα αυτά δηλαδή που παρουσιάζονται με την «αθωότητα» της «χρήσιμης συμβουλής», δεν είναι τίποτε άλλο από κρυφοί χάρτες πλοήγησης

Ο σύγχρονος άνθρωπος ζει κυριολεκτικώς στην κοινωνία των GPS!

GPS για παράδειγμα, είναι ο ψυχοθεραπευτής σου, που εφαρμόζει απάνω σου τεχνικές τις οποίες δεν εφάρμοσε ποτέ στον εαυτό του – ή, όταν τις εφάρμοσε, απέτυχαν.
[Ή μήπως δεν ξέρετε ότι οι 9 στους 10 ψυχολόγοι, ψυχοθεραπευτές, οικογενειακοί σύμβουλοι, ψυχαναλυτές ή ψυχοσυμπεριφοριστές, αντιμετωπίζουν σοβαρότερα προβλήματα στην προσωπική τους ζωή, από ότι οι θεραπευόμενοι τους!
Κι επιχειρούν να κατευθύνουν τις ζωές των αλλωνών, όταν στη δικιά τους επικρατεί το χάος…]

GPS, είναι ο δάσκαλος που εξαναγκάζεται να ακολουθήσει ένα διδακτικό πρόγραμμα, στο οποίο δεν πιστεύει ούτε καν ο ίδιος και που το μαγειρεύουν ερήμην του, άνθρωποι που ίσως και να μην έχουνε μπει ποτέ τους σε τάξη.
Κι επιπλέον, καλείται να διαμορφώσει συνειδήσεις και να υποβάλλει πρότυπα συμπεριφοράς στην επόμενη γενιά, όταν η δικιά του γενιά έχει ήδη δημιουργήσει έναν εφιαλτικό κόσμο από τον οποίον δεν μπορεί να αποδράσει ούτε ο ίδιος.
Ο φοβισμένος δημόσιος υπάλληλος όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, που νιώθει πως η ζωή του εξαρτάται από τον κάθε προϊστάμενο αλλά που δυστυχώς γι’ αυτόν και για την κοινωνία του, ο ρόλος του δεν είναι απλά να χτυπάει σφραγίδες αλλά να μεταδίδει τη γνώση κι αυτός δειλός, μοιραίος και άβουλος, χώνεται στο καβούκι του, ψιθυρίζοντας και δικαίως – άσε με μωρέ, εγώ θα σώσω τον κόσμο…

GPS και μάλιστα στραβό GPS, είναι το κάθε σούργελο, που παρουσιάζεται με το φωτοστέφανο της «επωνυμίας», της «αναγνωρισιμότητας» και της «διασημότητας», για να εκστομίζει απέραντες μπουρδολογίες, στα πρωινάδικα της τηλεόρασης και να πείθει παράλληλα τους θολωμένους εγκεφάλους που το παρακολουθούν, πως τελικά αυτό που μετράει στο να πετύχεις ή να αποτύχεις, είναι το αν σου έχει πιάσει η βαφή στο κομμωτήριο ή αν έχει πετύχει η πίπα σου στον παραγωγό…

GPS είναι ο αστραφτερός τηλεαστέρας, που παρουσιάζεται ως πρότυπο σε εκατομμύρια λωβοτομημένους τηλεθεατές, για να τους κάνει αστειάκια και κουνηματάκια επί τηλεοπτικής σκηνής, ώστε κάτω από αυτή την ιλουστρασιόν λάσπη της μηδενολογίας, να θαφτούν τα πραγματικά προβλήματα των κακομοιριασμένων και να λησμονηθεί η φρικτή τους μοίρα, που θα ξαναμπεί μπροστά το επόμενο πρωινό, όταν πια θα έχουν σβήσει τα φώτα της οθόνης.

GPS είναι τα μισθοφορικά τάγματα των σπεκουλαδόρων, των παπαγάλων, των αργυραμοιβών της πληροφορίας, που μαζί και εν πλήρει συνενοχή με τους κατασκευασμένους τηλεαστέρες, γελωτοποιούς και μίμους της λαϊκής τηλεχαύνωσης, διαστρέφουν την ίδια την όψη του κόσμου μας, δίνοντας στο πόπολο κατευθυντήριους χάρτες, στους οποίους οι θάλασσες έχουν παρασταθεί ως έρημοι και οι ρουφήχτρες ως οάσεις στην έρημο!
Οι άνθρωποι των προέδρων και των παρέδρων, οι γραμματείς και οι φαρισαίοι της διαπλοκής, τα λυκόρνια της πραγματικότητας, που ασελγούν απάνω στις συνειδήσεις των πολιτών και τους παρουσιάζουν το μαύρο για άσπρο και το κόκκινο για γκρι.
Αυτές οι ανθρώπινες καρικατούρες, που αμείβονται αδρά [με πουρμπουάρ σφηνάκια κόκας], για να περνάνε στους ανιστόρητους τις ημερήσιες διαταγές της προπαγάνδας, ώστε να χάσουν οι εξαθλιωμένοι ως και αυτήν ακόμα τη μνήμη τους…

GPS είναι η μάνα, που χαμένη στα σεξουαλικά και οικογενειακά της αδιέξοδα, αντιγράφει τυφλά τις δοτές επιταγές της εικονικής της πραγματικότητας και επιχειρεί λυσασμένα να τα περάσει και στα παιδιά της, για να ζήσουν εκείνα τη «μοντέρνα ζωή» που αυτή νομίζει ότι δεν έζησε.

GPS είναι το σύστημα παραγωγής μηχανοανθρώπων, που τους κόβουν και τους ράβουν στο μέγεθος ενός βιβλιαρίου καταθέσεων, μιας επίπλαστης οικογενειακής ευτυχίας και μιας σειράς οικιακών ηλεκτρικών συσκευών, με γρήγορο ίντερνετ και δυνατότητα να αλλάζουν πρόγραμμα στο κινητό, κάθε εξάμηνο.

GPS είναι οι κάθε λογής χάρτες συμπεριφορών, που ενδοβάλουν στα κουρασμένα μυαλά των ανθρώπων, τον σχεδόν μεταφυσικό τρόμο της ανθυγιεινής ζωής του περιττού λίπους, της έλλειψης σφιχτών κοιλιακών μυών και της ανοργασμικής συνουσίας.
Οι εμμονιακοί των γυμναστηρίων, τα ξέκωλα της ανορεξικής διατροφής, οι τσουτσουναράδες του «ήλιος θάλασσα και πέος», οι ξεφωνημένες των μυκονιάτικων ακτογραμμών, οι πάσης φύσεως τραβεστί, τρανσέξουαλς, μπι-σέξουαλς, ομο-σέξουαλς και κανιβαλοσέξουαλς, που μετατρέπουν ένα ζήτημα το οποίο αφορά αποκλειστικά την ελεύθερη ερωτική επιλογή του ατόμου, σε καρναβαλικό θέαμα για κουνιστές πεταλούδες.
Οι πρεζοβιζιονιζούδες και οι κοπτοραπτούδες του απερίγραπτου κιτς, οι οποίες μεταφράζουν την ελευθερία του να διαθέτεις το σώμα σου όπως σου αρέσει, στη χύδην αρλουμπολογία του: «ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας…»
Οι νευρωτικές των πολλαπλών οργασμών και οι εμμονιακές της οργόνης, που αναζητούν την ηδονή σε χάρτες μουνιών, έχοντας πειστεί επαξάπαντος ότι η Ηδονή είναι υπόθεση μιας κοτσίδας νευροφυτικών απολήξεων, υποβιβάζοντας έτσι την ερωτική Υπέρβαση στο επίπεδο του στρινγκ τους.
GPS είναι οι κατευθυντήριες γραμμές που δίδονται καθημερινώς και ανά πάσαν στιγμήν, στο πόπολο για το τι θα φάει, για το τι θα πιεί, για το τι θα πιστέψει, για το πώς θα ξεβρακωθεί, για το πού θα πηδηχτεί, για το πόσα κιλά θα είναι, για το τι είδους βρακί θα φορέσει, για το που βρίσκεται το σημείο G, για το πώς θα σηκώσει τα πόδια, για το πώς θα κατεβάσει ιδέες, για το τι θα ψηφίσει, για το πώς θα ευχαριστηθεί, για το πώς θα αδυνατίσει, για το που θα σφιχτεί, για το πώς θα κλάσει και για το ποια στάση θα κρατήσει για να έχει περισσότερους και δυνατότερους οργασμούς.
Σ’ ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας, δεν πρέπει να εμφανίστηκε ποτέ κοινωνία, που να διαθέτει τόσους χάρτες πλοήγησης, σε κάθε τι που αφορά την ανθρώπινη συνθήκη, από όσο η δικιά μας.
Σε ότι κι αν αποπειραθεί να πράξει ο άνθρωπος, το σύστημα του φυτεύει και ένα GPS, που υποτίθεται ότι τον καθοδηγεί πώς να το πράξει, αν θα το πράξει και τι θα πράξει, μετά αφότου το πράξει.
Πιο πολλοί είναι οι χάρτες που προκαθορίζουν τις πράξεις μας παρά οι ίδιες οι πράξεις μας.

Και παρόλα αυτά, παρά τους τόσους χάρτες μας και τα τόσα GPS μας, η κοινωνία μας διαθέτει, πιο πολύ από κάθε άλλη κοινωνία στην ιστορία, αμέτρητες σειρές ανθρώπων, που νιώθουν εντελώς χαμένοι στις απέραντους ερήμους της ύπαρξης τους.
Γιατί, τα πράγματα που είναι ουσιαστικά στην ανθρώπινη ζωή κι αυτά που οικοδομούν την ανθρώπινη ευημερία, βρίσκονται έξω από τους χάρτες.
Ο προσωπικός δρόμος προς την Αυτογνωσία και άρα, την Αυτονομία, είναι ο μοναδικός που δεν πρόκειται να καταγραφεί από κανένα GPS.
Κι αν θέλουμε να τον βρούμε και να τον ακολουθήσουμε, θα πρέπει πρώτα να πετάξουμε όλες τις συσκευές πλοήγησης, που έχουν φροντίσει να μας ράψουν κρυφά στα ρούχα μας, ακόμα κι αν είναι να βγούμε σ΄αυτόν τον Μεγάλο δρόμο εντελώς γυμνοί…


0 comments:

Δημοσίευση σχολίου