Κλάψτε εκχυδαϊσμένοι υποκριτές…

Οδυρμοί, οιμωγές, άρες και αναζήτηση εκδίκησης.

Η κοινωνία της υποκρισίας των εν νιρβάνα διαβιούντων μικροαστών.

Κι ύστερα;

Μετά από πέντε, δέκα, δεκαπέντε ημέρες;

Η σιωπή κι η νέα νιρβάνα.

Μια πέτρα στα ασάλευτα ύδατα μιαςχώρας που κυριαρχεί η υποκουλτούρα της αμάθειας, της ψεύτικης μαγκιάς και του εκχυδαϊσμού.
Ένα ανειλικρινές ξέσπασμα κοινωνικού αποπροσανατολισμού, λες κι ουδείς ήξερε κάτι, λες κι όλοι πέσαμε από τα σύννεφα.

Λες και δεν ξέραμε ότι στην κοινωνία μας ο βιασμός των ηθικών αξιών κι η επικράτηση κάθε είδους βαρβαρότητας, αποτελούν καθημερινό φαινόμενο.

Από τον αδύνατο που βρίσκεται δίπλα μας, μέχρι τον μετανάστη, τον αλλόθρησκο ή τον διαφορετικό.

Λες και δεν ξέρουμε το παραμικρό για την εξιδανίκευση του χυδαίου και τον εξοβελισμό του ιδανικού, που χρόνια τώρα έχουν αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά της φυλή μας.

Λες και δεν ξέρουμε ότι η αξία της αλητείας κι η απαξία της λεβεντιάς έχουν καταστεί κυρίαρχες πρακτικές στην λαμέ κοινωνία που φτιάξαμε.

Κλάψτε υποκριτές για το παλικάρι που έφυγε.
Μέχρι το επόμενο…

Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος