Ο τότε Πρωθυπουργός- ο γέρος της Δημοκρατίας- Γεωργιος Παπανδρέου για τα Δεκεμβριανά..
"…Τώρα που αποκαθιστάται το ελληνικό κράτος εις ολην την χώρα, πρέπει επι τέλους να γίνει μια απαρίθμησις των εγκλημάτων. Διότι πρέπει κάποτε να μάθωμεν ακριβώς –και ημείς και η συμμαχική κοινή γνώμη και η ιστορία-, πόσους
Γεώργιος Παπανδρέου
Δημοσιευθείσα συνέντευξις
εις τα "καθημερινά νέα'' της 24ης Μαρτίου 1945.
Η πληρης συνεντευξις
"...Ο γ.γ του ΚΚΕ Γ. Σιαντος έδωσε μακράν συνέντευξι εις τον Ριζοσπάστη της 20ης Μαρτίου (1945) δια να απαντηση ''εις τα ερωτήματα που γεννηθήκαν στην κοινή γνώμη σχετικά με τα γεγονότα του Δεκέμβρη'' Εις την συνεντευξι του μου κάμνει την τιμήν διαρκώς να με αναφέρει, του οφείλω επομένως απάντησιν.'' Επνίξαμεν εις το αίμα τον άοπλο λαόν της Αθήνας!!!'' γράφει ο Σιαντος.
- Ηυτοκτόνησαν λοιπόν οι αστυφύλακες οι οποίοι έπεσαν νεκροί την ημέρα του συλλαλητηρίου;
- Και έπρεπε να υποστούν ομαδικό αφοπλισμό και να παραδώσουν όλα τα αυτόματα όπλα των εις τα ωργανωμένας ομάδας του Κομμουνισμού, χωρίς να αντιτάξουν άμυνα;
''Το λαϊκό Δημοκρατικό κίνημα'' γράφει ο Σιαντος '' υποχρεώθηκε να δεχθή την πρόκληση..''
- Ήτο λοιπόν πρόκλησις ιδική μας η επίθεσις εναντίον των αστυνομικών τμημάτων και η σφαγή των αστυνομικών, μέχρις ότου την 6ην Δεκεμβρίου, τα Βρετανικά στρατεύματα ηναγκάσθησαν πλέον να επέμβουν;
Αλλά υπάρχουν οι όμηροι και οι φόνοι..
Ο Σιαντος, δια να ελαφρύνει την ανεξιλέωτον ευθύνη του, γράφει οτι η κυβέρνησις είχε συλλάβει ομήρους. Απόλυτον ψεύδος! Η κυβέρνησις είχε συλλάβει μόνον στασιαστάς και τους έστειλε εις το εξωτερικό, διότι εδώ δεν υπήρχε τρόπος ούτε φρουρήσεως ούτε στεγάσεως ούτε τροφής. Δια να επανέλθουν όμως αμέσως μετά την στάσιν , όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερον... Ενώ ο ΕΛΑΣ συνελάμβανε ομήρους κατά τετράγωνα, άνδρας, γέροντας, γυναίκας και παιδιά, τους έστελνε γυμνούς εις τα βουνά δια να μην επιστρέψουν πολλαί χιλιάδες.!...
''Αν εγιναν'' λέει ο Σιαντος ''και από μέρους ατόμων της παράταξης μας εκτελέσεις αυτό ήταν αναπόφευκτο από αυτή τη φύση του εμφυλίου πολέμου..''
Αν έγιναν Κε Σιαντο! Άλλα οταν αι εκτελέσεις ανέρχονται εις χιλιάδας παύουν να είναι εξαίρεσις η οποία βαρύνει τα άτομα, είναι τραγικός κανών και βαρύνει την ηγεσίαν. Και με την ευκαιρίαν αυτήν θα ηθέλαμεν να απευθυνθώμεν προς την Κυβέρνησιν:
Τώρα που αποκαθιστάται το ελληνικό κράτος εις όλη την χώρα, πρέπει επί τέλους να γίνει μια απαρίθμησις των εγκλημάτων. Διότι πρέπει κάποτε να μάθωμεν ακριβώς –και ημείς και η συμμαχική κοινή γνώμη και η ιστορία,- πόσους Γερμανούς και πόσους Έλληνας έχει φονεύσει ο ΕΛΑΣ, ο απελευθερωτικός αγών του ΕΛΑΣ!..
"Υπάρχει όμως και άλλη καταπληκτική αποκάλυψις!" Γράφει ο Σιαντος. ''Πολλά εκατομμύρια ξοδεύτηκαν σε πολυάριθμα συνεργεία που ξέθαβαν τους νεκρούς απ'όλες τις γωνίες της Αθήνας και τον Πειραιά και τους κουβαλούσαν στο Περιστέρι. Πολλά ειδικά συνεργεία ασχολήθηκαν για να βγάζουν μάτια και έντερα και να κόβουν γεννητικά όργανα απο νεκρούς για να βεβαιωθούν οι ωμότητες της αριστεράς. Αυτή η τυμβωρυχία και θηριωδία πάνω σε νεκρούς αποτελεί πρωτάκουστη βαρβαρότητα που μόνον φασίστες μπορούσαν να κάνουν..''
Είναι πράγματι απίστευτο! Θεώρει λοιπόν τόσον ηλιθίους όλους και τους οπαδούς και τους αναγνώστας του ο Σιαντος ώστε να αποτολμά την καταπληκτική κατασκευή αυτού του μύθου προς μετάθεσιν των τρομερών ευθυνών του?
Επιστολή Γεωργίου Παπανδρέου Της 8ης Ιανουαρίου 1944,
προς την Ελληνικήν Κυβέρνησιν και το Συμμαχικό Στρατηγείο.
«…..Όσοι σωθούν από την μανία του κατακτητού, «κινδυνεύουν από την αδελφοκτόνο μανία των κουμμουνιστικών οργανώσεων» γράφει ο Γέρος της Δημοκρατίας, όπως τον αποκαλούσαν οι οπαδοί της Ενώσεως Κέντρου, και συνεχίζει.
« Ο Ελληνικός λαός , αγωνιών διερωτάται, πως και πότε θα σωθή από τα εγκλήματα και την κατατυράννησιν των δυναμικών οργανώσεων του ΕΑΜ, σπονδυλική στήλη των οποίων, ηγετική δύναμις είναι το Κομμουνιστικόν Κόμμα , το οποίον ενώ αποτελεί ελαχίστην μειοψηφίαν του Ελληνικού λαού, ασκεί δια των οργανώσεών του τρομοκρατίαν. Διότι πρέπει να γνωσθή ότι το ΕΑΜ επέρασεν από τρείς φάσεις . Κατ' αρχάς υπήρξε μεγάλη εθνική, ηθική, λαική δύναμις. Βαθμιαίως όμως έγινε η αποκάλυψις των πολιτικών του σκοπών. Ο λαός αντελαμβάνετο ότι η σημαία του εθνικού αγώνος εχρησιμοποιείτο υπό της κομμουνιστικής ηγεσίας του ΕΑΜ δια την προετοιμασίαν της μετακατοχικής επικρατήσεως δια την βιαίαν κατάληψιν της εξουσίας εκ μέρους του κομμουνιστικού κόμματος. Και τότε άρχισε η Δευτέρα φάσις, αι αμφιβολίαι και αι επικρίσεις του λαού, δια την κατάπνιξιν των οποίων, η κομμουνιστική ηγεσία του ΕΑΜ, κατέφυγεν εις την βίαν, την καταδυνάστευσιν και την δίωξιν του λαού. Και τότε το ΕΑΜ εισήλθε εις την τρίτην φάσιν, η οποία πλέον έχει διαμορφωθεί οριστικώς. Έπαυσε να είναι εθνική, λαϊκή δύναμις, έγινε λαομίσητον. Και αποτελεί πλέον την ένοπλον οργάνωσιν της ελαχίστης μειοψηφίας η οποία ασκεί απηνή, αιματηρά τρομοκρατίαν εναντίον της μεγάλης πλειονοψηφίας.
Ουίνστον Τσωρτσιλ: (Πολιτικός, Στρατιωτικός Συγγραφεύς, Πρωθυπουργός της Αγγλίας κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο) Βραβείον Νόμπελ Λογοτεχνίας 1953.
"Οι μάχες εξακολούθησαν στην Αθήνα ολόκληρο τον μήνα Δεκέμβριο, οι δυνάμεις μας απώθησαν τους στασιαστάς έξω από την πρωτεύουσα και κατά τα μέσα Ιανουαρίου τα βρεταννικά στρατεύματα είχαν στα χέρια τους όλη την Αττική. Οι κομμουνισταί δεν ημπορούσαν να δράσουν εναντίον μας σε ανοικτή πεδιάδα. Και στις 11 Ιανουαρίου υπεγράφη ανακωχή. Όλες οι δυναμεις του ΕΛΑΣ έπρεπε να εκκενώσουν την Αθήνα Θεσσαλονίκη καί Πάτρα. Οι δυνάμεις της Πελοποννήσου θα μπορούσαν να επιστρέψουν σπίτια τους . Οι βρεταννικές δυνάμεις θα έπαυαν πυρ και θα σταματούσαν στις θέσεις που είχαν καταλάβει. Οι όροι αυτοί άρχισαν να ισχύουν από τις 15.
Έτσι τελείωσε η μάχη που διήρκεσε εξι εβδομάδες και που έγινα για να καταλάβωμε την Αθήνα και όπως θα δείξη η συνέχεια των γεγονότων, να απαλλάξωμεν την Ελλάδα από τον κομμουνιστικό ζυγό.
Την εποχή που τρία εκατομμύρια άνδρες πολεμούσαν σε κάθε στρατόπεδο στο Δυτικό μέτωπο και που τεράστιες Αμερικανικές δυνάμεις ηγωνίζοντο εναντίον της Ιαπωνίας στον Ειρηνικό, οι Ελληνικές αυτές παραφορές μπορούσαν να φαίνονται ότι είχαν ελαχίστη σημασία, αλλά δεν ευρίσκοντο λιγότερο στο νευρικό κέντρο της τάξεως και της Ελευθερίας του Δυτικού κόσμου".
Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, τόμος 6ος Εκδόσεις,
"Ελληνική Μορφωτική Εστία" σελίς 352)
Επίλογος
Σήμερα εν έτει 2017, Δυστυχώς :
Όσον αφορά στους νοσταλγούς των Γκούλαγκ και του Στάλιν (ερυθρούς και ροζ-πουα ) η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι και μετά την κατατρόπωσιν αυτών και την γενική διαχρονικώς αποδοκιμασίαν δια τα φρικώδη εγκλήματα των κομμουνιστων κατά της πατρίδας μας και των αγρίων σφαγών όχι μόνο δεν αισχύνονται. Αλλά έχουν αποθρασυνθεί και επιτίθενται εναντίον της αστικής τάξεως, εναντίον του Δημοκρατικού πολιτεύματος με κάθε έκνομο τρόπο σε κάθε ευκαιρία και με λογούς και με έργα, παντού. Από το κοινοβούλιο, στους δρόμους ,στους χώρους εργασίας, στα Πανεπιστήμια στα σχολεία τα όποια καταλαμβάνουν και αποκλείουν την χρήσιν των, επιδεικνύοντες τον ναζιστικό τους ολοκληρωτισμό.
Ενώ όσον αφορά τους υπολοίπους, τους εκπροσώπους μας, την πολιτειακή ηγεσία , τους ακαδημαϊκούς, μας τους «ιστορικούς και εκπαιδευτικούς» των Μέσων Ενημερώσεως ς ακόμη και στους απλούς Έλληνες η συμπεριφορά των έχει καταγραφή από τον φιλόσοφο, καθηγητή Πανεπιστημίου Ακαδημαϊκό τέως Πρόεδρο Δημοκρατίας, Κ.Τσάτσο* στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο "Λογοδοσία Μιάς Ζωής"
''…Εκείνο όμως που ιδιαίτερα με θλίβει" γράφει ο Κ.Τσάτσος*, "είναι η έλλειψη αμυντικής διάθεσης όλων των άλλων Ελλήνων. Μπρός στα μάτια μας παραχαράσσεται η Ιστορία του τόπου μας, αποσιωπάται η αλήθεια και όλοι οι πολιτικοί και διανοούμενοι, άνθρωποι που ζήσανε αυτά τα δραματικά γεγονότα, δεν απαντούν στην πρόκληση. Οι περισσότερες αφηγήσεις που δημοσιεύθηκαν πηγάζουν από την κομμουνιστική πλευρά …Οι νέοι γαλουχούνται από απατηλές παρουσιάσεις από επαναλαμβανόμενους μύθους. Μια επίμονη πλύση εγκεφάλου συντελείται και εμείς δεν αντιδρούμε…
Γιατί το παιδί να μην βλέπει στον Βελουχιώτη τον φονηά του Ψαρρού και τόσωνν άλλων αγνών αγωνιστών, αφού εμείς σωπαίνουμε. Και όχι μόνο σωπαίνουμε αλλά φοβόμαστε να είμαστε δριμείς για να μη φανούμε μή προοδευτικοί. Διότι για τους ανιστόρητους, ο σήμερα ξεπερασμένος μαρξισμός είναι η τελευταία λέξη της σοφίας..
Η αναγνώριση του ΕΑΜ, αντί να φέρη τη λήθη, ξύπνησε τη μνήμη νεκρών και σφαγιασμένων.. Αναγνωρίζω το κομμουνιστικό κόμμα που κινείται μέσα στα συνταγματικά πλαίσια έστω κι αν γνωρίζω ότι πολιτική του είναι, μόλις βρή ευκαιρία να τα σπάση και να επιβάλλη ένα μονοκομματικό ολοκληρωτικό καθεστώς.. Αλλά δεν ανέχομαι την παραχάραξη της Ιστορίας"
Και καταλήγει, όπως καταλήγουμε και εμείς :
"Αρνούμαι την θεωρία του κομμουνισμού... Αρνούμαι την άρνηση της Δημοκρατίας διότι είμαι Έλληνας και Ευρωπαίος που δεν χωρίζεται από την ατομικότητα του και την ελευθερία του".
_____________________
* Κ.Τσατσος (Ακαδημαϊκός, Καθηγητής Πανεπιστημίου, Φιλόσοφο και Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τα έτη 1974-1980 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1961), της οποίας διετέλεσε και πρόεδρος. μέλος της Ακαδημίας της Γαλλίας Συνελήφθη Το 1939 επι Κυβερνήτου Μεταξά, εκτοπίσθη στη Σκύρο ως κομμουνιστής και εν συνεχεία στις Σπέτσες, όπου διέμεινε μέχρι το 1940, οπότε και του επετράπη να επιστρέψει στην Αθήνα) Οι εκδόσεις φίλων 2ος τόμος , σελίς 614
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου