Είναι αδύνατον να γίνουμε… Σκανδιναβοί μέσα σε δύο εβδομάδες. Ούτε είναι εύκολο τα Σώματα Ασφαλείας να αποκτήσουν ξαφνικά πυγμή… Κίνας και να μαζεύουν από το δρόμο τους απείθαρχους στα περιοριστικά μέτρα. Είναι, όμως, ώρα να τελειώνουμε με πολλά παραμύθια που ταλαιπωρούν τη χώρα εδώ και χρόνια, δεκαετίες. Ίσως από πάντα…
Είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Παρκάρουμε όπου βρούμε, εκεί όπου απαγορεύεται, πάνω στις διαγραμμίσεις πεζών, αφήνουμε διπλή σειρά με αλάρμ το αυτοκίνητο πάνω στη λεωφόρο για να «πεταχτούμε» σε μια δουλειά. Δεν τηρούμε τη σειρά προτεραιότητας στην εφορία, στο ΙΚΑ, σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία ή ακόμα και στο σούπερ μάρκετ. Μέχρι πριν από λίγους μήνες καπνίζαμε μπροστά στη μούρη μη καπνιστών ή ακόμα και μικρών παιδιών σε κλειστούς χώρους καφέ και εστιατορίων. Προσπαθούμε να «βρούμε τη λύση» με κάποια κομπινούλα ή με λίγο «μέσο» σε οποιοδήποτε πρόβλημα προκύπτει. Το ρουσφέτι, μικρό ή μεγάλο, είναι βαθιά ριζωμένο στο DNA μας.
Έχουμε βαθιά όλοι μέσα μας τη μη τήρηση των κανόνων. Είτε γιατί είμαστε «έξυπνοι» είτε για είμαστε «αντιστασιακοί» είτε γιατί είμαστε απλώς «ψεκασμένοι».
Τα έχουμε ξανασυζητήσει πολλές φορές. Μας πήρε τουλάχιστον μια πενταετία για να αποδεχθούμε πως η χώρα είχε χρεοκοπήσει. Και πως η χρεοκοπία δεν είναι ένα πολιτικό γεγονός που εξαφανίζεται ως διά μαγείας «με έναν νόμο και ένα άρθρο». Άρα σίγουρα δεν είναι εύκολο να αποδεχθούμε και το τι ακριβώς συμβαίνει με τον κορονοϊό.
Υπάρχει, όμως, μια τεράστια διαφορά. Κανείς δεν μπορεί να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή των συμπολιτών του παρκάροντας παράνομα, «κλέβοντας» τη σειρά του, κάνοντας καμιά μικροκομπίνα ή ακόμα και ψηφίζοντας «όχι» στο ψευδοδημοψήφισμα.
«Έξυπνοι, αντιστασιακοί και ψεκασμένοι» μπορούν να βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή όλων μας αν δεν τηρούν τα μέτρα καραντίνας για τον κορονοϊό. Άλλοι δεν άντεχαν να μην πάρουν μέρος σε καρναβάλι. Άλλοι γεμίζουν τις παραλίες λες και βρίσκονταν μια ζωή σε… καραντίνα. Άλλοι επιχειρούν να δουλέψουν στα «κρυφά» φροντιστήρια, γυμναστήρια και άλλες επιχειρήσεις η λειτουργία των οποίων έχει απαγορευτεί διά νόμου.
Το ζητούμενο είναι να καταφέρουμε να μη γίνουμε… Ιταλία. Να μη θρηνούμε κάθε μέρα δεκάδες νεκρούς. Και είναι βέβαιο πως αν, δυστυχώς, εκτροχιαστεί η κατάσταση στη χώρα μας και αυξηθούν τα θύματα, οι πρώτοι που θα βγουν για να καταγγείλουν πως «δεν υπάρχει κράτος» θα είναι αυτοί οι… έξυπνοι, οι αντιστασιακοί και οι ψεκασμένοι.
Κράτος, όμως, υπάρχει. Ναι, αυτό κι αν είναι έκπληξη. Και αυτό αποδεικνύεται από όλα τα μέτρα περιορισμού και προστασίας που έχει λάβει η κυβέρνηση. Πέρα από την «αστυνόμευση» όλων αυτών των μέτρων, ίσως έχει έρθει η ώρα και για κάτι ακόμα πιο σημαντικό. Η αντιμετώπιση του κορονοϊού και όλη αυτή η ζόρικη περιπέτεια που βιώνουμε να βγάλει και κάτι καλό: Να καταπολεμήσουμε χρόνιες παθογένειες. Να απομονωθούν αυτοί οι «έξυπνοι, οι αντιστασιακοί και οι ψεκασμένοι». Γιατί αυτές οι μικρές μειοψηφίες κρατούσαν πάντοτε τη χώρα στην οπισθοδρόμηση με τις ιδεοληψίες που κουβαλούσαν. Έχει έρθει η ώρα να πάμε μπροστά.
Ο μύθος της Αγίας Λαύρας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 15.3.1838 με διάταγμα του Όθωνα ορίστηκε αυθαίρετα η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του Εικοσιένα στις 25 Μαρτίου.
Αυτό είναι ψέμα.
Η Επανάσταση άρχισε πριν τις 25 Μαρτίου και ότι ο Π. Π. Γερμανός δε σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης στη μονή της Αγίας Λαύρας στις 25 Μαρτίου, γιατί την ημέρα αυτή δε βρισκόταν στην Αγία Λαύρα, αλλά στα Νεζερά (Αίγιο) της Αχαΐας, όπως ο ΙΔΙΟΣ γράφει στα απομνημονεύματά του.
Κατά τους ιστορικούς ο μύθος έχει την αφετηρία του στη μετάβαση των δύο Επισκόπων Παλιών Πατρών Γερμανού και Κερνίτσης Προκόπιου μαζί με τους προεστούς της Αχαΐας, από τα Καλάβρυτα στη Μονή της Αγίας Λαύρας στις 10.3.1821, που έγινε αποκλειστικά και μόνο για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥΣ, για να κρυφτούν.
Ο Π. Πατρών Γερμανός μάλιστα, στη σύσκεψη του Aιγίου, ΔΙΑΦΩΝΗΣΕ με την επαναστατική στρατηγική των Φιλικών. Όταν στις 21 Μαρτίου δίνονταν οι μάχες στους δρόμους της Πάτρας με αρχηγό τον τσαγκάρη Παναγιωτάκη Kαρατζά, ο Γερμανός λούφαζε με τους προεστούς στη μονή Ομπλού. Εκεί δολοφόνησαν τον Καρατζά, λίγους μήνες μετά στις 4 Σεπτέμβρη, οι Kουμανιωταίοι, άνθρωποι δικοί του (Βλ. N. Bαρδιάμπαση, Π. Kαρατζάς: ο τσαγκάρης που ξεκίνησε την Eπανάσταση του 1821, «Eλευθεροτυπία», 3-7-1993).
Υστερα από 19 χρόνια, πρόκριτοι και αρχιερείς διαστρέβλωσαν τους πραγματικούς λόγους της μετάβασης αυτής και παραποίησαν την αλήθειά. Απέδωσαν την άφιξη του Γερμανού και των άλλων, στις 10.3.1821, στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας, στην κήρυξη της Επανάστασης και έπλασαν το μύθο της ύψωσης της σημαίας της Επανάστασης στη μονή της Αγίας Λαύρας από τον Π.Π. Γερμανό στις 25 Μαρτίου.
Είναι γνωστό, πως σε προγενέστερες ημερομηνίες είχαν ξεσηκωθεί τα Καλάβρυτα, η Βοστίτσα, η Καρύταινα, η Καλαμάτα, το Γύθειο, τα Σάλωνα και ο Πραστός.
O ίδιος ο Π. Πατρών Γερμανός ΔΕΝ αναφέρει λέξη στα απομνημονεύματά του, που έγραψε στα τελευταία του και πρωτοκυκλοφόρησαν το 1837, λέξη για την υποτιθέμενη συγκλονιστικότερη στιγμή της ζωής του.
Η προφανούς σκοπιμότητας επινόηση της ημερομηνίας αυτής, προήλθε το 1835 από τον Κωλέττη και υλοποιήθηκε το 1838 (Β. Σφυρόερα, “Η επέτειος της Εθνεγερσίας“, “Καθημερινή-Επτά Ημέρες”, 1-3-2001).
Ο Σπ. Τρικούπης είχε το θάρρος να παραδεχθεί: “Ψευδής είναι η εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα, ότι εν τη μονή της Αγ. Λαύρας ανυψώθη κατά το πρώτον η σημαία της Ελληνικής Επαναστάσεως…” ( “Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως”, τ. Α΄, σ.312, εκδ. Β΄).
Ο Ι. Φιλήμων αποκαλεί τον μύθο της Λαύρας “ψεύδος παχυλόν” (”Δοκίμιον Ιστορικόν περί της Φιλικής Εταιρείας”, τ.Γ΄, σ.22-1834).
Ο καθηγητής Απ. Β. Δασκαλάκης ομολογεί: “…ουδέν επαναστατικόν γεγονός εσημειώθη εν τη Μονή της Αγίας Λαύρας. Κατά την 25ην Μαρτίου ουδείς ευρίσκετο εν Λαύρα…” “Πως εκηρύχθη η Επανάστασις εις την Πελοπόννησον”. ).