Κάπου μεταξύ παππού γιου και εγγονού χάθηκε ο έλεγχος.!

Και μέσα στη γενική σύγχυση δημιουργήθηκε ζήτημα και με την φορολόγηση της Εκκλησίας. Αλλοι αντιδρούν, άλλοι προσφέρουν τους μισθούς τους και επίσημη άποψη δεν έχουμε ακούσει ακόμη. Η ίδια αποστασιοποιημένη στάση ακολουθήθηκε και στην περίπτωση του Βατοπαιδίου, ένα σκάνδαλο που, αν και δεν αφορούσε στην Εκκλησία της Ελλάδας, την έπληξε σοβαρά και τη συμπεριέλαβε στο μεγάλο κάδρο της διαφθοράς.
Στη ρίζα του κακού βρίσκεται το έλλειμμα διαφάνειας και επικοινωνίας. Πραγματικούς αριθμούς δεν έχουμε δει ακόμη -τόσα τα έσοδα, τόσα τα έξοδα για φιλανθρωπικό έργο. Μόνο λόγια και δημόσιοι διαπληκτισμοί.
Επί της ουσίας, το πρόβλημα ξεκινά και τελειώνει με έναν… Παπανδρέου.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου ως υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων είχε ιδρύσει στη δεκαετία του 1930 τον ΟΔΕΠ (Οργανισμός Διοικήσεως και Διαχειρίσεως Εκκλησιαστικής και Μοναστηριακής Περιουσίας). Σκοπός του οργανισμού ήταν ο έλεγχος της Πολιτείας επί των οικονομικών της Εκκλησίας.
Πενήντα χρόνια μετά, πρωθυπουργός ήταν ο γιος του, Ανδρέας Παπανδρέου. Ο νόμος Τρίτση προκάλεσε κρίση με την Εκκλησία που ο Ανδρέας Παπανδρέου επέλυσε με άλλο νόμο, διά του οποίου ο ΟΔΕΠ καταργήθηκε -και μαζί μ’ αυτόν πήγε περίπατο ο έλεγχος των οικονομικών της Εκκλησίας, που πλέον είναι ελέγχουσα και ελεγχόμενη μέσω μιας (δικής της) Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών.
Η "παρένθεση -όπως αποδεικνύεται- Σημίτη", λίγο πριν από τις εκλογές του 2004 έκανε δώρο στην Εκκλησία μια σοβαρή φοροαπαλλαγή, απαλλάσσοντας τις ενορίες από τον φόρο (35%) επί των εσόδων τους.
Τώρα, ο εγγονός Παπανδρέου θέλει πάλι να φορολογήσει την Εκκλησία.
Αλλά περί του ελέγχου που επέβαλε ο παππούς του, ούτε λόγος. Οπότε, το πιθανότερο είναι να γίνει πάλι μια τρύπα στο νερό. Η λογική είναι φοροεισπρακτική και όχι ελεγκτική. Όπως, άλλωστε, και το σύνολο των νέων φορολογικών προτάσεων.
Αλλά η φοροεισπρακτική λογική γεννά την τάση για φοροδιαφυγή.
Πρόκειται για ένα γενικό σκηνικό παραφροσύνης και πολιτικής ασυνέχειας που δεν μπορούσε παρά να αγγίξει και την Εκκλησία. Γενικό συμπέρασμα, που ισχύει και για τις περισσότερες από τις υπόλοιπες περιπτώσεις:
Από παππού σε γιο και μετά σε εγγονό χάθηκε ο έλεγχος…
apogevmatini