Περασαμε μια πενταετια αχρηστη, πεντε χρονια χαμενα για την χωρα, με εναν διαχειριστη αδιαφορο, απομακρο, καποιον που δεν καταλαβαινε τι συμβαινει και αφησε ολα τα τρωκτικα να περιδιαβαινουν και να κανουν οτι θελουν.
Μια πενταετια που θα μπορουσε να γινει αυτο που ειχαν υποσχεθει, η επανιδρυση του κρατους,ενος κρατους μπαχαλο αφημενο στην μοιρα του απο τους προηγουμενες διαχειρησεις, και εκει το φαγοποτι δεν ηταν διαφορετικο, οταν τους εδιωξε ο λαος κανεις δεν περιμενε οτι αυτο το κομμα θα ξαναγυριζε ποτε στην εξουσια.
Και ομως ξαναγυρισε, απο τα λαθη της πενταετιας, που τα μισα απο οσα ειχαν πει αν ειχαν κανει θα εμεναν εκει εως τον αιωνα τον απαντα. Και αρχισε να ανατελλει παλι ο ηλιος, ετσι νομιζαμε φυσικα, με τον πλεον ακαταλληλο να γινεται και παλι καταλληλος, σιγα-σιγα, με επικοινωνιακα κολπα, με αυταρχισμο, με συνενοηση με τα μμε, νατος νατος ο διαχειριστης.
Ποιος δεν θυμαται τις προσπαθειες του να απεγκλωβισει τους αποκλεισμενους απο τα χιονια επιβατες αυτοκινητων στις εθνικες οδους?
Σιγα-σιγα ανεβαινε στον οριζοντα ο ηλιος, οσο ο κουρασμενος ξεκουραζοταν και οι διπλανοι του ανταλλασαν οικοπεδα με λιμνες, ο ηλιος ανεβαινε σταθερα, γεματος υποσχεσεις, με ενεργεια, μας ελεγε για εργασιακους μεσαιωνες, για λαθη που θα διορθωνε, για αδικιες, για παθηματα που εγιναν μαθηματα.
Τον σηκωσε ο λαος τον ηλιο ψηλα, ψηλοτερα απο οτι περιμενε και ο ιδιος, με προσμονη,με ελπιδα, με αισιοδοξια.
Και τοτε.....
Φανηκε το χρωμα του.
Δεν ηταν ο ηλιος ο γνωστος, ο λαμπερος αυτος που περιμεναμε.
Μας μιλησε για τον ανθρωπο του μοχθου και γελασαμε, οταν ειδε οτι οι εργαζομενοι δεν ειχαν την δυνατοτητα να του δωσουν τους μισθους τους για την πατριδα αποφασισε να τους παρει μονος του, οταν οι συνταξιουχοι και οι ανεργοι του ζητησαν λιγη βοηθεια εκεινος τους εστειλε στην ουρα των αποκλεισμενων κοινωνικα ανθρωπων, τους υποσχεθηκε ενα διχτυ που ολοι το ψαχνουμε αλλα δεν υπαρχει πουθενα.
Ο Ηλιος που περιμεναμε αλαζονικος και γεματος υποσχεσεις και λογια ειναι εδω, μας εκανε να τσακωνομαστε για το ποσα παιρνει ο ενας και ποσα ο αλλος, μας στερησε την ζεστασια του, μας απογοητευσε με τις αποφασεις του.
Ολα τα λαθη δεκαετιων θελησε να τα παρουσιασει σαν λαθη πενταετιας, λες και δεν υπηρχε τοτε εκεινος στον οριζοντα αυτης της χωρας.
Ο Ηλιος που δεν θα ερχοταν ποτε ξανα στον ουρανο μας ειναι ξανα εκει, με μια μεγαλη ομως διαφορα.
Αυτη την φορα ειναι μαυρος.
harrytsopanos
Σου διαφεύγει η σκόπιμα την αντιπαρέρχεσαι μια σημαντική λεπτομέρεια. Σε οποιαδήποτε σκέψη, οχι προσπάθεια, για μια αλλαγή, το πασοκ , το γιωργάκι και οι συνδικαλισταράδες (η βαριά μας βιομηχανία) είχαν ξεσηκώσει τον κόσμο και απειλούσαν με απεργίες. Τι μπορούσε να κάνει ο κουρασμένος όπως τον λες; Να παραιτηθεί βέβαια Και αυτό έκανε. Θυμήσου: όση λάσπη και να του ρίχνουν τα λαμογιοκάναλα και οι καφροδημοσιογράφοι, κάποια στιγμή τον Κωστάκη θα τον δικαιώσουν όσοι τώρα τον βρίζουν. Προς το παρόν κοιμήσου ήσυχος. Ο καπετάνιος είναι έμπειρος και προ πάντων έχει πολύ καλούς συμβούλους
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΜ