Υπάρχει κάτι πολύ χειρότερο και πολύ πιο άδικο απ’ όλα αυτά τα δεινά στα οποία μας υποβάλλει η ..."κυβέρνηση" Παπανδρέου σε αγαστή συνεργασία με το ΔΝΤ και τους ξένους Γκαουλάιτερ.
Είναι η συντριβή της θέλησης, της προσδοκίας ακόμα και της ελπίδας που πάντοτε, ακόμη και στις χειρότερες στιγμές του, διατηρούσε πάντα αυτός ο λαός.
Μπορεί ίσως να βγει αλώβητος από το πρώτο έστω ισχυρό ηλεκτροσόκ στο οποίο τον υποβάλλουν κάποιοι. Ισως ανθέξει και το δεύτερο.
Το τρίτο, όμως, το τέταρτο; Σε διαλύει. Σε καθιστά άθυρμα, συντρίβει όχι μόνον τις ελπίδες και τις προσδοκίες σου αλλά, πολύ περισσότερο, τη θέλησή σου… Κάθε άνθρωπος, ομάδα, λαός, χωρίς θέληση δεν είναι πια τίποτα. Οδηγείται στο μηδενισμό… Στο απόλυτο μηδέν. Καθίσταται άβουλος, δεν έχει κανένα όραμα. Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στους ανθρώπους και σε ένα κράτος.
Αυτό είναι το φοβερό έγκλημα που διαπράττει εν ψυχρώ και ευσυνειδήτως η σημερινή κυβέρνηση.
Σε μια κρίσιμη ώρα και σε μια αποφασιστική καμπή του βίου του ο ελληνικός λαός πιέζεται αφόρητα και απάνθρωπα για να καταστεί άβουλος.
Όχι μόνον επειδή του στερούν τα υλικά αγαθά, υποβιβάζουν το βιοτικό επίπεδό του, τον εντάσσουν σε μια χορεία λευκών σκλάβων, του περιορίζουν την ικμάδα της ζωής και τη χαρά της δημιουργίας, του απομυζούν το μεδούλι, αν αυτό λέει κάτι. Αλλά γιατί πέραν αυτών και εξαιτίας ακριβώς αυτών, θέλουν να τον μετατρέψουν σ’ ένα δίποδο χωρίς προσδοκίες, σε ένα πλάσμα χωρίς προοπτική και χωρίς όνειρα.
Το γιατί γίνονται όλα αυτά αποτελεί μια γιγαντιαία απορία.
Σκοτεινές σκέψεις, απίθανα σενάρια καταστροφής, παράδοση ενός λαού δεμένου χειροπόδαρα στις επιδιώξεις και τα σχέδια κάποιων…
Αυτόν τον καταστρεπτικό κατήφορο έχουν χρέος να ανακόψουν οι άνθρωποι που κάποια στιγμή θα κληθούν να αντικαταστήσουν αυτή την αδίστακτη κυβέρνηση.
Να συγκρατήσουν τούτο το λαό από τη μοίρα που του ορίζουν οι σημερινοί ηγέτες του, να εμφυσήσουν προσδοκία, να του πουν ότι ακόμα δεν χάθηκαν όλα.
Οτι μπορεί και πρέπει να αντιμετωπίσει αυτή τη θεομηνία και να κρατηθεί μακριά από το χείλος του γκρεμού…
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΦΑΡΑΚΟΣ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου