Του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα Αρτινού...
Σε δύο προηγούμενα σημειώματά μου, πριν και μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, είχα επισημάνει τον κίνδυνο που διέτρεχαν οι μικρομεσαίοι από την επέλαση των πολυεθνικών και τις εις βάρος τους μεθοδεύσεις από τους εγκέφαλους της παγκοσμιοποίησης.
Ο θάνατος του εμποράκου και του μικρομεσαίου επιχειρηματία και η σύνθλιψη της σπονδυλικής στήλης της κοινωνίας μας, της αστικής και μεσοαστικής τάξης δηλαδή, κυοφορούνταν εδώ και πολλά χρόνια. Κι όμως, ουδείς έκανε κάτι για να την αποτρέψει.
Και μετά ήρθε η κρίση. Μεθοδευμένη και καλά σχεδιασμένη κατ΄εμέ. Και βρήκε όλους απροετοίμαστους. Όπως τις μωρές παρθένες. Κανένας δεν είχε ακούσει (!) και δεν είχε προβλέψει για την περίοδο των ισχνών αγελάδων. Παρ΄όλα αυτά ακόμα και σήμερα δεν λένε ν΄αλλάξουν νοοτροπία. Προσπαθούν ν΄αντεπεξέλθουν με την ίδια μικρόνοη πρακτική. Προσφεύγουν στην προσφιλή τους τακτική και με κομπίνες, απατεωνιές, κλεψιές, κλαψίματα και κουτοπονηριές επιδιώκουν να προσποριστούν οφέλη και σ΄αυτή τη μεγάλη οικονομική και ηθική κρίση που μαστίζει τη χώρα και τους κατοίκους, χωρίς να επιβαρυνθούν οι ίδιοι ή και να συνεισφέρουν στον αγώνα καταπολέμησης του φαινομένου.
Οι περισσότεροι εξ αυτών δεν φρόντισαν τα χρόνια των παχέων αγελάδων να επενδύσουν σε στέρεες και μόνιμες βάσεις, να οικοδομήσουν το μέλλον των επιχειρήσεών τους και να οχυρωθούν πίσω από απόρθητα φρούρια. Τυχάρπαστοι οι περισσότεροι, εκμεταλλεύτηκαν το χαλαρό έως ανύπαρκτο κράτος και θησαύρισαν σε βάρος των καταναλωτών, της εφορίας, των ασφαλιστικών ταμείων, του τουρισμού, της ποιότητας προϊόντων και παροχής υπηρεσιών υποθηκεύοντας το μέλλον της οικονομίας, της τουριστικής βιομηχανίας, των πηγών εσόδων, με αποκλειστικό στόχο να πλουτίσουν μέσα σε μια περίοδο.
Κομπιναδόροι και κλέφτες, αρπακτικά κοινοτικών και εθνικών πόρων, επιδοτήσεων, θαλασσοδανείων, καταστροφείς του περιβάλλοντος, καταπατητές και αδίστακτοι εκμεταλλευτές, σιτιζόμενοι από τον κρατικό κορβανά, κατασπατάλησαν αλόγιστα όλα τα όσα αποκόμισαν στα μπουζούκια, σε βίλες και εξοχικά, σε πισίνες, κότερα και ταξίδια, σε σπουδές των γόνων τους σε πανάκριβα κολέγια της ημεδαπής και αλλοδαπής. Χωρίς να πληρώσουν φόρους, τράπεζες, εργαζόμενους, δημοτικά τέλη, τέλη ακίνητης περιουσίας, δημόσιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, χωρίς να ελεγχθούν, να δώσουν λογαριασμό, να δικαιολογήσουν το πόθεν έσχον τα αμύθητα, σε αρκετές περιπτώσεις, περιουσιακά στοιχεία που απέκτησαν και τον πολυτελή βίο που διήγαν, χωρίς να τιμωρηθούν.
Και μαζί με τα «ξερά» κάηκαν και καίγονται και τα «χλωρά». Οι καλοί επιχειρηματίες, έμποροι και μικρομεσαίοι που όλα τα προηγούμενα χρόνια πάλευαν με νύχια και δόντια ν΄αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και ν΄αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις που δέχονταν από ανίερους ανταγωνιστές οι οποίοι διέθεταν κακής ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες, δυσφημώντας κατ΄αυτόν τον τρόπο συλλήβδην όλη την αγορά και τους επιχειρηματίες.
Το ίδιο κάνουν και σήμερα, αποθρασυνόμενοι από την ατιμωρησία, διπλασιάζοντας τις τιμές παραμονής σε ξενοδοχεία, αντί να κάνουν προσφορές για τόνωση του τουρισμού. Και όλα αυτά σε βάρος του εσωτερικού τουρίστα, αφού τους αλλοδαπούς τουρίστες δέχονται με 10-15 φορές φθηνότε3ρα απ΄ότι χρεώνουν τους ντόπιους! Ασυδοσία στο ύψος των τιμών, που έφεραν τη χώρα μας στις υψηλότερες θέσεις μεταξύ των ακριβότερων. Χωρίς να κόβουν αποδείξεις, χωρίς να σέβονται την αγορά και το καταναλωτικό κοινό. Σε αντίθεση με τους τίμιους, σωστούς και εργατικούς επιχειρηματίες που παλεύουν καθημερινά να ξεπεράσουν την κρίση, να σώσουν τις περιουσίες τους, τις θέσεις εργασίας, τα ασφαλιστικά ταμεία που βουλιάζουν από το όργιο της εισφοροφοροδιαφυγής από απατεώνες επαγγελματίες , οι οποίοι ψευδώς επικαλούνται αδυναμία καταβολής φόρων, τελών, εισφορών, διατήρησης θέσεων εργασίας, αποπληρωμής δανείων. Αμ δε. Αρπαχτές προσπαθούν να κάνουν και τώρα. Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Και αλίμονο αν τους περάσει. Γιατί ένα είναι σίγουρο: αύριο θα δηλώσουν χρεοκοπία και δεν θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Αντιθέτως θα την πληρώσουν και πάλι οι τίμιοι της αγορά, προς τους οποίους θα ενεχειρήσουν ακάλυπτες επιταγές. Γι΄αυτό τόσο η δανειοδότησή τους με ευνοϊκούς όρους, όσο και κήρυξη πτώχευσης θα πρέπει να γίνονται μετά από αυστηρούς ελέγχους τόσο στα επιχειρηματικά και τα ατομικά περιουσιακά στοιχεία, όσο και σε προσωπικούς και συγγενικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, μετοχές και ομόλογα.
Μόνο αν ελεγχθούν αυστηρά θα εκλείψουν αυτές οι καταστάσεις, θα επανέλθει η εμπιστοσύνη στην αγορά και θα υπάρξει ανόρθωση της οικονομίας και της κοινωνίας, που σήμερα κατρακυλάει προς την ανεργία, την ανέχεια και τη φτώχεια. Η διαφθορά και η κερδοσκοπία θα καταπολεμηθούν με επιβολή αυστηρών κυρώσεων και ποινών στους κατά συρροήν και έξη απατεώνες. Να καταλογιστούν μεγάλα πρόστιμα και να μπαίνουν λουκέτα σε καταστήματα και επιχειρήσεις αμετανόητων κερδοσκόπων. Και να μη χαρίζεται… κάστανο σε κανέναν. Ακόμη κι αν οι παραβάτες είναι κυβερνητικοί και κρατικοί παράγοντες, οι οποίοι με πράξεις ή παραλείψεις συντηρούν φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς.
Για να γίνει όμως αυτό πραγματικότητα κι όχι φρούδες ελπίδες, χρειάζεται να συμβάλλουμε όλοι μας. Πρωτίστως όμως ο εμπορικός και επιχειρηματικός μικρομεσαίος κόσμος, ο οποίος οφείλει να ξεκαθαρίσει την ήρα από το στάρι και ν΄αποβάλλει όλους αυτούς που έσπρωξαν στο γκρεμό τον κλάδο τους, την οικονομία, την κοινωνία.
Σε δύο προηγούμενα σημειώματά μου, πριν και μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, είχα επισημάνει τον κίνδυνο που διέτρεχαν οι μικρομεσαίοι από την επέλαση των πολυεθνικών και τις εις βάρος τους μεθοδεύσεις από τους εγκέφαλους της παγκοσμιοποίησης.
Ο θάνατος του εμποράκου και του μικρομεσαίου επιχειρηματία και η σύνθλιψη της σπονδυλικής στήλης της κοινωνίας μας, της αστικής και μεσοαστικής τάξης δηλαδή, κυοφορούνταν εδώ και πολλά χρόνια. Κι όμως, ουδείς έκανε κάτι για να την αποτρέψει.
Και μετά ήρθε η κρίση. Μεθοδευμένη και καλά σχεδιασμένη κατ΄εμέ. Και βρήκε όλους απροετοίμαστους. Όπως τις μωρές παρθένες. Κανένας δεν είχε ακούσει (!) και δεν είχε προβλέψει για την περίοδο των ισχνών αγελάδων. Παρ΄όλα αυτά ακόμα και σήμερα δεν λένε ν΄αλλάξουν νοοτροπία. Προσπαθούν ν΄αντεπεξέλθουν με την ίδια μικρόνοη πρακτική. Προσφεύγουν στην προσφιλή τους τακτική και με κομπίνες, απατεωνιές, κλεψιές, κλαψίματα και κουτοπονηριές επιδιώκουν να προσποριστούν οφέλη και σ΄αυτή τη μεγάλη οικονομική και ηθική κρίση που μαστίζει τη χώρα και τους κατοίκους, χωρίς να επιβαρυνθούν οι ίδιοι ή και να συνεισφέρουν στον αγώνα καταπολέμησης του φαινομένου.
Οι περισσότεροι εξ αυτών δεν φρόντισαν τα χρόνια των παχέων αγελάδων να επενδύσουν σε στέρεες και μόνιμες βάσεις, να οικοδομήσουν το μέλλον των επιχειρήσεών τους και να οχυρωθούν πίσω από απόρθητα φρούρια. Τυχάρπαστοι οι περισσότεροι, εκμεταλλεύτηκαν το χαλαρό έως ανύπαρκτο κράτος και θησαύρισαν σε βάρος των καταναλωτών, της εφορίας, των ασφαλιστικών ταμείων, του τουρισμού, της ποιότητας προϊόντων και παροχής υπηρεσιών υποθηκεύοντας το μέλλον της οικονομίας, της τουριστικής βιομηχανίας, των πηγών εσόδων, με αποκλειστικό στόχο να πλουτίσουν μέσα σε μια περίοδο.
Κομπιναδόροι και κλέφτες, αρπακτικά κοινοτικών και εθνικών πόρων, επιδοτήσεων, θαλασσοδανείων, καταστροφείς του περιβάλλοντος, καταπατητές και αδίστακτοι εκμεταλλευτές, σιτιζόμενοι από τον κρατικό κορβανά, κατασπατάλησαν αλόγιστα όλα τα όσα αποκόμισαν στα μπουζούκια, σε βίλες και εξοχικά, σε πισίνες, κότερα και ταξίδια, σε σπουδές των γόνων τους σε πανάκριβα κολέγια της ημεδαπής και αλλοδαπής. Χωρίς να πληρώσουν φόρους, τράπεζες, εργαζόμενους, δημοτικά τέλη, τέλη ακίνητης περιουσίας, δημόσιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, χωρίς να ελεγχθούν, να δώσουν λογαριασμό, να δικαιολογήσουν το πόθεν έσχον τα αμύθητα, σε αρκετές περιπτώσεις, περιουσιακά στοιχεία που απέκτησαν και τον πολυτελή βίο που διήγαν, χωρίς να τιμωρηθούν.
Και μαζί με τα «ξερά» κάηκαν και καίγονται και τα «χλωρά». Οι καλοί επιχειρηματίες, έμποροι και μικρομεσαίοι που όλα τα προηγούμενα χρόνια πάλευαν με νύχια και δόντια ν΄αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και ν΄αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις που δέχονταν από ανίερους ανταγωνιστές οι οποίοι διέθεταν κακής ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες, δυσφημώντας κατ΄αυτόν τον τρόπο συλλήβδην όλη την αγορά και τους επιχειρηματίες.
Το ίδιο κάνουν και σήμερα, αποθρασυνόμενοι από την ατιμωρησία, διπλασιάζοντας τις τιμές παραμονής σε ξενοδοχεία, αντί να κάνουν προσφορές για τόνωση του τουρισμού. Και όλα αυτά σε βάρος του εσωτερικού τουρίστα, αφού τους αλλοδαπούς τουρίστες δέχονται με 10-15 φορές φθηνότε3ρα απ΄ότι χρεώνουν τους ντόπιους! Ασυδοσία στο ύψος των τιμών, που έφεραν τη χώρα μας στις υψηλότερες θέσεις μεταξύ των ακριβότερων. Χωρίς να κόβουν αποδείξεις, χωρίς να σέβονται την αγορά και το καταναλωτικό κοινό. Σε αντίθεση με τους τίμιους, σωστούς και εργατικούς επιχειρηματίες που παλεύουν καθημερινά να ξεπεράσουν την κρίση, να σώσουν τις περιουσίες τους, τις θέσεις εργασίας, τα ασφαλιστικά ταμεία που βουλιάζουν από το όργιο της εισφοροφοροδιαφυγής από απατεώνες επαγγελματίες , οι οποίοι ψευδώς επικαλούνται αδυναμία καταβολής φόρων, τελών, εισφορών, διατήρησης θέσεων εργασίας, αποπληρωμής δανείων. Αμ δε. Αρπαχτές προσπαθούν να κάνουν και τώρα. Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Και αλίμονο αν τους περάσει. Γιατί ένα είναι σίγουρο: αύριο θα δηλώσουν χρεοκοπία και δεν θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Αντιθέτως θα την πληρώσουν και πάλι οι τίμιοι της αγορά, προς τους οποίους θα ενεχειρήσουν ακάλυπτες επιταγές. Γι΄αυτό τόσο η δανειοδότησή τους με ευνοϊκούς όρους, όσο και κήρυξη πτώχευσης θα πρέπει να γίνονται μετά από αυστηρούς ελέγχους τόσο στα επιχειρηματικά και τα ατομικά περιουσιακά στοιχεία, όσο και σε προσωπικούς και συγγενικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, μετοχές και ομόλογα.
Μόνο αν ελεγχθούν αυστηρά θα εκλείψουν αυτές οι καταστάσεις, θα επανέλθει η εμπιστοσύνη στην αγορά και θα υπάρξει ανόρθωση της οικονομίας και της κοινωνίας, που σήμερα κατρακυλάει προς την ανεργία, την ανέχεια και τη φτώχεια. Η διαφθορά και η κερδοσκοπία θα καταπολεμηθούν με επιβολή αυστηρών κυρώσεων και ποινών στους κατά συρροήν και έξη απατεώνες. Να καταλογιστούν μεγάλα πρόστιμα και να μπαίνουν λουκέτα σε καταστήματα και επιχειρήσεις αμετανόητων κερδοσκόπων. Και να μη χαρίζεται… κάστανο σε κανέναν. Ακόμη κι αν οι παραβάτες είναι κυβερνητικοί και κρατικοί παράγοντες, οι οποίοι με πράξεις ή παραλείψεις συντηρούν φαινόμενα αδιαφάνειας και διαφθοράς.
Για να γίνει όμως αυτό πραγματικότητα κι όχι φρούδες ελπίδες, χρειάζεται να συμβάλλουμε όλοι μας. Πρωτίστως όμως ο εμπορικός και επιχειρηματικός μικρομεσαίος κόσμος, ο οποίος οφείλει να ξεκαθαρίσει την ήρα από το στάρι και ν΄αποβάλλει όλους αυτούς που έσπρωξαν στο γκρεμό τον κλάδο τους, την οικονομία, την κοινωνία.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου