Τα δικαιώματα, η θέση, η ίδια η ζωή των λαθρομεταναστών είναι προφανώς ζήτημα ανθρωπιστικό.
Ολοι οι καλοπροαίρετοι πολίτες αντιμετωπίζουν με καλή διάθεση τον πόνο, τη δυστυχία και την αδυναμία τους, αντιλαμβάνονται όσα τους παρακινούν να ταξιδέψουν πολύ μακριά από τον τόπο τους και κατανοούν τις ανάγκες τους, τον πόθο και το δικαίωμά τους ακόμη για μια καλύτερη ζωή.
Oι περισσότεροι Ελληνες, που τις τελευταίες δύο δεκαετίες είδαν να έρχονται στη χώρα μας εκατοντάδες χιλιάδες περιπλανώμενοι ξένοι, αντιμετώπισαν τους ξεριζωμένους με καλή διάθεση.
Σε πολλές περιπτώσεις πρόσφεραν και προσφέρουν βοήθεια, τους μοίρασαν ρούχα και φαγητό, όπου υπήρχε τους έδωσαν μεροκάματο και στη διαδρομή των τελευταίων είκοσι ετών πολλοί παράνομα εισελθόντες στη χώρα μετανάστες είχαν την ευκαιρία να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία, βρήκαν καταφύγιο και μπόρεσαν να κάνουν οικογένειες, να αποκτήσουν κατοικίες και ακόμη να ασκήσουν οικονομική δραστηριότητα.
Τα πρώτα μεταναστευτικά κύματα προς την Ελλάδα από τις γειτονικές χώρες της Βαλκανικής, παρά τα προβλήματα που έφεραν, ευνόησαν την παραγωγή, στήριξαν τον αγροτικό τομέα, γενικώς πρόσθεσαν στην ανάπτυξη, σε εκείνες τις καλές ημέρες μεταξύ 1990 και 2004.
Και προϊόντος του χρόνου τα προβλήματα ενσωμάτωσης αμβλύνθηκαν, καθώς προϋπήρχε επικοινωνία και η κουλτούρα ταίριαζε. Ωστόσο, η φιλική στάση της χώρας και των πολιτών απέναντι στους ξένους διαμόρφωσε βάση για την προσέλκυση όλο και περισσότερων κατατρεγμένων που αναζητούσαν μια πύλη εισόδου στην Ευρώπη.
Με τον καιρό η Ελλάδα εξελίχθηκε σε χώρα υποδοχής μεταναστευτικών ρευμάτων από την Αφρική και τα βάθη της Ασίας. Μπανγκλαντεσιανοί, Αφγανοί, Κούρδοι, Ιρακινοί, Σομαλοί, Νιγηριανοί, Αιγύπτιοι, Αλγερινοί και άλλοι από χώρες μακρινές, πρόσωπα άγνωστα, με κουλτούρες απολύτως ξένες προς τη δική μας, έρχονται από παντού, κυρίως από την Τουρκία, αλλά και απευθείας από τη θάλασσα, κουβαλώντας εδώ ότι να 'ναι. Κατά κύματα λοιπόν έρχονται και εγκαθίστανται στα κέντρα των πόλεων, διεκδικώντας νομιμοποίηση, χαρτιά, πρόσβαση στην εργασία. Και όταν δεν βρίσκουν δείχνουν έτοιμοι για όλα, όπως πιθανώς θα έκανε ο καθένας που δεν έχει στον ήλιο μοίρα.
Οσο όμως περνά ο καιρός και όλοι αυτοί οι ετερογενείς πληθυσμοί αυξάνονται και μη βρίσκοντας διεξόδους παρανομούν, η ενόχληση της ελληνικής κοινωνίας πολλαπλασιάζεται, τα αγαθά αισθήματα της πρώτης περιόδου κάμπτονται και βαθμηδόν αντιστρέφονται, λαμβάνουν μορφή εχθρότητας και αντιπαλότητας.
Τα όσα συμβαίνουν στο κέντρο της Αθήνας είναι ενδεικτικά της αντιπαράθεσης που διαμορφώνεται. Εκμεταλλεύονται και πολλοί δικοί μας αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες. Εγχώριες ομάδες και ομαδούλες των άκρων, που δογματίζουν δεξιά και αριστερά, χρησιμοποιούν το κλίμα, φτιάχνουν ατμόσφαιρα μεγάλης αντίθεσης, νομίζουν ότι οικοδομούν κίνημα μεταναστευτικό από τη μια και ξενοφοβικό από την άλλη και ελπίζουν σε άλλα κι άλλα μέσα από την καλλιέργεια του μίσους και της αντιπαράθεσης.
Παίζουν με τη φωτιά. Επί της ουσίας δεν ξέρουν τι κάνουν, δεν αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που εγκυμονούν για τη χώρα. Αλλά και οι ξένοι οφείλουν να θυμούνται ότι φιλοξενούνται σε μια ειρηνική χώρα, σε έναν τόπο που έχει πολλά άλλα προβλήματα να λύσει και δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα και πολλά δικά τους.
Γι΄ αυτό ας μην προκαλούν, όπως τώρα συμβαίνει με την κατάληψη της Νομικής, έστω την κακή τους τύχη, αλλά σίγουρα καλύτερη από εκείνη που είχαν.
Θα χάσουν πρώτοι αυτοί αν χαθεί ο έλεγχος.
Αντώνης Καρακούσης
akarakousis@dolnet.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου