Ακόμη και δημοσκοπικά, η αντίληψη και η βούληση του ελληνικού λαού είναι, ήδη, εκπεφρασμένη και, μάλιστα, με συντριπτικά ποσοστά, τα οποία κυμαίνονται από 75% μέχρι και 85%:
Τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας δεν λύνονται με ανασχηματισμούς ή, έστω, με πρόωρες εκλογές. Λύνονται μόνο με μια άλλη πολιτική. Και η άλλη πολιτική δεν μπορεί να βγει από τους Ανασχηματισμούς ή από τις κάλπες, εφόσον δεν υπάρξουν ανατροπές. Και ανατροπές, για την ώρα, δεν φαίνονται στον ορίζοντα...
Πάντως, ένα είναι βέβαιο: Η Άρχουσα τάξη της χώρας, παρά την αρχική αισιοδοξία της από την κατεδάφιση των εργασιακών και ασφαλιστικών εγγυήσεων - άρχισε να ανησυχεί, διότι βλέπει ότι ναι μεν αρχίζουν πολλά, αλλά τίποτα ή ελάχιστα προχωρούν.
Και η αύξουσα αυτή ανησυχία της φαίνεται, κυρίως, στον Τύπο, ο οποίος, παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας του, παραμένει πιστός στις παραδόσεις της δημοσιογραφίας -δηλαδή στην αυθεντική πληροφορία και στο αυθεντικό ρεπορτάζ- μακριά από τους εύκολους εντυπωσιασμούς των ηλεκτρονικών ΜΜΕ...
Ενδεικότατοι υπήρξαν, άλλωστε, οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι ειδήσεων και εκτιμήσεων στις χθεσινές (κυριακάτικες) εφημερίδες - όπως, παραδείγματος χάρη:
Τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας δεν λύνονται με ανασχηματισμούς ή, έστω, με πρόωρες εκλογές. Λύνονται μόνο με μια άλλη πολιτική. Και η άλλη πολιτική δεν μπορεί να βγει από τους Ανασχηματισμούς ή από τις κάλπες, εφόσον δεν υπάρξουν ανατροπές. Και ανατροπές, για την ώρα, δεν φαίνονται στον ορίζοντα...
Πάντως, ένα είναι βέβαιο: Η Άρχουσα τάξη της χώρας, παρά την αρχική αισιοδοξία της από την κατεδάφιση των εργασιακών και ασφαλιστικών εγγυήσεων - άρχισε να ανησυχεί, διότι βλέπει ότι ναι μεν αρχίζουν πολλά, αλλά τίποτα ή ελάχιστα προχωρούν.
Και η αύξουσα αυτή ανησυχία της φαίνεται, κυρίως, στον Τύπο, ο οποίος, παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας του, παραμένει πιστός στις παραδόσεις της δημοσιογραφίας -δηλαδή στην αυθεντική πληροφορία και στο αυθεντικό ρεπορτάζ- μακριά από τους εύκολους εντυπωσιασμούς των ηλεκτρονικών ΜΜΕ...
Ενδεικότατοι υπήρξαν, άλλωστε, οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι ειδήσεων και εκτιμήσεων στις χθεσινές (κυριακάτικες) εφημερίδες - όπως, παραδείγματος χάρη:
- "Καθημερινή": "Στον αέρα η εφαρμογή των επιταγών του Μνημονίου - Ορόσημο η 15η Απριλίου για "διορθωτικό" Ανασχηματισμό ή πρόωρες εκλογές".
- "Το Βήμα της Κυριακής": "Δραματικό μήνυμα από την Κομισιόν - Θέλουμε να σας σώσουμε, εσείς όμως μπορείτε; -Τρισέ και Ρομπάι έρχονται στην Ελλάδα για να στηρίξουν τις αλλαγές - Γ. Προβόπουλος: Οι μεταρρυθμίσεις έχουν κολλήσει. Ανάσα μόνο από ξένα κεφάλαια".
- "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία": "Κορυφαίοι υπουργοί δηλώνουν αδυναμία να συμβάλλουν στις περικοπές - Ιός "δεν πληρώνω" στην κυβέρνηση".
Διαβάζοντας τις γραμμές και κάτω από τις γραμμές των εφημερίδων, εύκολα ένας παρατηρητικός αναγνώστης καταλήγει σε οδυνηρά συμπεράσματα για την κατάσταση της χώρας - μιας χώρας και μιας κυβέρνησης:
- η οποία στερείται ενιαίας κυβερνητικής γραμμής...
- η οποία αδυνατεί να προχωρήσει την κυρίαρχη και μοναδική πολιτικής της, την πολιτική του Μνημονίου...
- η οποία εφαρμόζει μια πολιτική, στην οποία ούτε το κόμμα της πιστεύει...
- η οποία έχει κηρύξει άτυπη αλλά ουσιαστική στάση πληρωμών προς τρίτους...
- η οποία, παρά τις θυσίες του ελληνικού λαού, δεν μπορεί να πείσει ή να κατευνάσει τις θηριώδεις Αγορές...
- η οποία, αντί να μετατρέψει την καταγγελία του Μνημονίου και την Αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους σε επιθετική πολιτική της, αφήνει να σύρεται στην ελεγχόμενη πτώχευση, ώστε, τελικά, άλλοι να αποφασίσουν πόσο βαθύ θα είναι το "κούρεμα" και πόσο εκτεταμένο...
- και η οποία, ακόμη δεν έχει πει όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό, παρά το γεγονός ότι καλείται και εγκαλείται (ακόμη και από υπουργούς της), έστω και τώρα, να τα πει όλα!
Ακόμα και τωρα ένας πρόσφατα διορισθείς διευθυντής στην νομαρχία Πρέβεζας εξακολουθεί να πηγαίνει μια ημέρα της εβδομάδος και να πληρώνετε για 5. Μήπως θέλετε να γράψω και το όνομα του;
ΑπάντησηΔιαγραφή