Βούλιαξε στη στεριά!

Του Γρηγόρη Ρουμπάνη

Το 1965 οι κυβερνήσεις έπεφταν η μια μετά την άλλη, αφού διένυαν βίο ολίγων ημερών ή ολίγων εβδομάδων, μέχρι να καταλήξουν οι δύο τότε αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων ΕΡΕ και Ένωση Κέντρου, Παναγιώτης Κανελλόπουλος και Γεώργιος Παπανδρέου, στη συμφωνία για κυβέρνηση Παρασκευόπουλου, η οποία θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές, αφού πρώτα επιτύγχανε την εξομάλυνση της πολιτικής κατάστασης.

Ούτε η πολιτική εξομάλυνση επιτεύχθηκε, ούτε εκλογές έγιναν. Ήρθε η χούντα των συνταγματαρχών και ανέστειλε τα όσα σχεδίαζαν οι δυο αρχηγοί, ο καθένας με το επιτελείο του και οι δυο μεταξύ τους. Διακύβευμα τότε ήταν το Κυπριακό, το οποίο ανέλαβε να διεκπεραιώσει η δικτατορική κυβέρνηση. Αποτέλεσμα: μετά από καμιά δεκαριά δολοφονικές απόπειρες κατά του Μακαρίου, οργανώθηκε το πραξικόπημα Ασλανίδη με πρωθυπουργό-φάντασμα τον Σαμψών, το οποίο άνοιξε το δρόμο στην τουρκική εισβολή και την έκτοτε ουσιαστική διχοτόμηση του νησιού.

Σαράντα έξι χρόνια αργότερα, δεν χρειάστηκαν ημέρες, εβδομάδες, μήνες για να δοκιμαστεί η δημοκρατική εκτροπή. Απαιτήθηκαν μόλις μερικές ώρες. Ο Γιώργος Παπανδρέου συμφώνησε με τον Αντώνη Σαμαρά στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης, η οποία θα αναλάμβανε τη διαχείριση του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος με κάπως ευνοϊκότερους όρους. Η συμφωνία κράτησε από το μεσημέρι μέχρι πριν τα μεσάνυχτα. Το πλοίο ναυάγησε κατά τη ναυπήγησή του. Δεν χρειάστηκε να μπει καν στη θάλασσα. Δεν βούλιαξε στα ρηχά. Βούλιαξε στη στεριά!

Ο Γιώργος Παπανδρέου βρέθηκε αντιμέτωπος με μέλη της οικογένειάς του. Ο Αντώνης Σαμαράς με ορισμένους από τους στενούς συνεργάτες του. Και οι δύο προσπαθούν τώρα να κερδίσουν τις εντυπώσεις με την απευθείας ή μέσω των στελεχών τους επικοινωνία τους με το λαό. Και οι δυο όμως βρίσκονται εκτεθειμένοι απέναντι στην πλατεία. Γιατί οι πολιτικές τους επιλογές μπορούν κάποια κρίσιμη στιγμή να συναντηθούν και να στήσουν τη χώρα στον τοίχο. Όχι μόνο στο πεδίο των οικονομικών επιλογών αλλά και των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων, που θα κάνουν τις πολιτικές εξελίξεις ακόμα πιο ελεγχόμενες.

Επ’ αυτού θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις κατά την προεκλογική περίοδο που πλησιάζει. Όποιος ξεγελάσει τους περισσότερους, θα κερδίσει. Αν τους ξεγελάσει. Η ουσία είναι ότι το πολιτικό αυτό σύστημα που καταχρέωσε την Ελλάδα και την κατέστησε όμηρο των «δάνειων δυνάμεων» επιχειρεί να γλιτώσει στριμώχνοντας τους πολίτες στο περιθώριο.

Η πιο ενδιαφέρουσα, και συνάμα πιο επικίνδυνη, περίοδος της μεταπολιτευτικής ζωής μόλις άρχισε.