με στενούς συνεργάτες του.
Από τον Βλαντιμίρ Πούτιν έως τον Ταγίπ Ερντογάν και από το Σχέδιο Ανάν έως τα εξοπλιστικά προγράμματα, το κουβάρι των σχέσεων του Καραμανλή με τους ξένους ηγέτες και των πολιτικών που ακολούθησε σε κομβικά για τον τόπο ζητήματα ξετυλίγεται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.
Η διήγηση των περιστατικών δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τον εκνευρισμό που προκάλεσε στις ΗΠΑ η επιλογή του Καραμανλή να συνάψει συμφωνία με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν για την κατασκευή του αγωγού South Stream το 2007, η άρνησή του να στείλει στρατό στο Αφγανιστάν, αλλά και νωρίτερα η άρνησή του να παρέμβει στην Κύπρο υπέρ του Σχεδίου Ανάν. «Οι πιέσεις άρχισαν από τον πρέσβη Μίλερ και κορυφώθηκαν από τον ίδιο τον πρόεδρο Μπους» διαβάζουμε στο βιβλίο.
Ανάλογο εκνευρισμό προκάλεσε στην Ανγκελα Μέρκελ η απόφασή του να μπλοκάρει την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ το 2008, αλλά και η αντίστασή του στις πιέσεις για εξοπλιστικές προμήθειες από τη Γερμανία. Καμία από τις δύο μεγάλες δυνάμεις δεν συγχώρησε στον Ελληνα πρωθυπουργό τη στάση του αυτή. «Δυστυχώς, καίρια εθνικά συμφέροντα προσκρούουν συχνά σε στρατηγικές επιλογές των ΗΠΑ στην περιοχή» έλεγε ο Καραμανλής.
Στο εσωτερικό μέτωπο, ο συγγραφέας παραθέτει διαλόγους με τον Καραμανλή, όπου διαφαίνεται η πεποίθηση του πρώην πρωθυπουργού ότι κανένας πολιτικός της Νέας Δημοκρατίας δεν χρηματίστηκε από τους μοναχούς της Μονής Βατοπεδίου, η δυσπιστία του απέναντι στον μεγαλομέτοχο του ΔΟΛ Χρήστο Λαμπράκη και η προσπάθεια που κατέβαλε τον Μάρτιο 2009 για τη συναίνεση των πολιτικών κομμάτων στην οικονομική πολιτική που έπρεπε να εφαρμοστεί.
Για πρώτη φορά, επίσης, αποκαλύπτεται ο ρόλος του Θεόδωρου Ρουσόπουλου στην επιλογή του Κάρολου Παπούλια ως υποψηφίου για την Προεδρία της Δημοκρατίας το 2005, οι πληροφορίες του Ευριπίδη Στυλιανίδη για τη συμμετοχή ξένων αναρχικών στα επεισόδια του Δεκεμβρίου του 2008, αλλά και άλλες άγνωστες έως σήμερα πτυχές των 5,5 ετών της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Καραμανλής προβληματιζόταν έντονα για τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό της κυβέρνησης. «Εχω χάσει την πίστη μου στους Ελληνες» είπε στον συγγραφέα λίγο μετά τις ευρωεκλογές του 2009. «Φεύγω τρεις ημέρες και 20 άτομα στην κυβέρνηση τσακώνονται μεταξύ τους. Εμένα, βεβαίως, δεν μου έχουν κάνει μπαμπεσιά. Μεταξύ τους όμως...»
Ξεκινώντας από την αρχή της κυβερνητικής θητείας του Κώστα Καραμανλή, οι διάλογοι που είχε με τον Μανώλη Κοττάκη αποτυπώνουν με σαφήνεια τον τρόπο που αντιμετώπιζε τις εξελίξεις. «Αυτή η παράταξη, Μανώλη, δεν είχε ποτέ νταβατζήδες. Το ΠΑΣΟΚ είχε δύο. Τους γνωστούς! Εμάς προσπάθησε κάποια στιγμή η Βλάχου, όχι όπως αυτοί, αλλά δεν τα κατάφερε ποτέ» του εκμυστηρεύτηκε σε μια συνάντησή τους στο Μαξίμου. «Οταν είσαι πρωθυπουργός, πρέπει να έχεις μετρημένη ζωή και μετρημένη ψυχή» είναι ένα από τα μότο στα οποία πίστευε ο Καραμανλής και με τα οποία σταθερά πολιτεύτηκε.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου