Το (πάλαι ποτέ) ΠΑΣΟΚ ολοκλήρωσε (προ πολλού) τον κύκλο του. Ό,τι ήταν θετικό να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία το προσέφερε, έστω και κακότεχνα. Από αυτό το σημείο και μετά «τρώει» εδώ και δεκαετίες από τη «σάρκα του». Εξελίχθηκε «παράλληλα μες στο ιστορικό προτσές, μέχρι που αυτό το ξεπέρασε. Κατά την αριστερή πολιτική φρασεολογία προτσές είναι η εξελεγκτική διαδικασία, η διαδρομή της ιστορίας.
Φθάσαμε έτσι από το «αυταρχικό» Ανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ (της ημι-«αλλαγής», του Ζιβάγκο, του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, το ίδιο Συνδικάτο», ο «λαός στην... Εξουσία το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση», της «μεθόδευσης» να ζούμε με δανεικά, διορίζοντας στο δημόσιο αργόμισθους πράσινους αφισοκολλητές), στο Σημιτικό φέικ - «εκσυγχρονιστικό», του Χρηματιστηρίου και της αρπαχτής και τώρα στο νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του Γεωργίου Ανδρέα Παπανδρέου (ΓΑΠ) που … κατόρθωσε τα ακατόρθωτα. Πρώτον, υποστηριζόμενος από ξένα και ντόπια παράκεντρα εξουσίας «διορίστηκε» πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παραβιάζοντας κατάφορα το καταστατικό του Κόμματος και τις δημοκρατικές διαδικασίες αναδείξεως νέου Προέδρου στο ΠΑΣΟΚ, λες και πήρε το δακτυλίδι των Νιμπελούγκεν (τετραλογία του Ριχάρδου Βάγκερ). Δεύτερον, ψευδόμενος ασύστολα και υποσχόμενος στους πάντες τα πάντα, υπέκλεψε την ψήφο του λαού και αναδείχθηκε Πρωθυπουργός με διαφορά πάνω από δέκα ποσοστιαίες μονάδες από το δεύτερο, εν τη Βουλή των Ελλήνων, κόμμα. Τρίτον, όντας πρωθυπουργός περιήρχετο την Ευρώπη δυσφημώντας την χώρα κατά τρόπον απαράδεκτον. Έλεγε ότι ηγείται μιας χώρας διεφθαρμένης, τεμπέληδων κλπ., με αποτέλεσμα τα επιτόκια δανεισμού να εκτοξευθούν από τις 120 μονάδες στις 2000 μονάδες λες και έπαιζε το παιχνίδι των τοκογλύφων, λες και επεδίωκε, μέσω της οικονομικής καταρρεύσεως, να υποκύψουμε στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ περί Αιγαίου, Κύπρου, Σκοπίων κλπ. Τέταρτον, η τελευταία «εξαγγελία» του περί δημοψηφίσματος και η μετέπειτα αναίρεσή του, μετά το αρχικό σοκ που προκάλεσε, δείχνει συγκεκριμένα πράγματα ήτοι: Το αδίστακτο του μικρόνοου, τα συμφέροντα που συσπειρώνονται σε καταβαράθρωση της χώρας, την ανεπάρκεια ικανού πολιτικού προσωπικού και αντίστοιχης πνευματικής ηγεσίας, την κυριαρχία του μικροσυμφέροντος σε όλες τις βαθμίδες και εκφάνσεις της «δημόσιας» ζωής. Παρά ταύτα, από το σημείο αυτό μέχρι και τον διασυρμό, η διαφορά είναι πολύ μεγάλη... Γι’ αυτό και οι Ερινύες θα τον καταδιώκουν μέχρις ότου η Νέμεσις επιτελέσει το έργο της.
Όλη αυτή την περίοδο, την οριακή περίοδο, στη διάρκεια της οποίας κρίθηκαν πολλά, πάρα πολλά, τα πάντα και εξεμέτρησε το πολιτικό ζην ο Γ. Παπανδρέου, υπήρξε μια σταθερά που καθοδηγούσε τις κινήσεις του: Μια ατελείωτη σειρά ψεμάτων, προς όλες τις κατευθύνσεις, σε όλα τα όργανα, σε κάθε περίπτωση με κάθε ευκαιρία! Θα μπορούσε κάποιος να πει ανεπιφύλακτα ότι έδινε διαρκώς ρεσιτάλ ψευδολογίας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό με μοναδικό στόχο να διασωθεί, αφού αντιλαμβανόταν ότι ο πολιτικός του χρόνος ως πρωθυπουργού τελείωνε, παρά την αμέριστη συμπαράσταση που είχε από τις ΗΠΑ. Τα ψεύδη, τα ατελείωτα ψεύδη πήραν ανεξέλεγκτο χαρακτήρα κατ’ αρχάς σε εκείνη την επεισοδιακή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, που προηγήθηκε της συνεδριάσεως των G20 στις Κάννες, όπου ο Γ. Παπανδρέου απαίτησε το δημοψήφισμα εκβιάζοντας μάλιστα για ομόφωνη απόφαση στο Υπουργικό Συμβούλιο, αν και υπήρχαν αντιδράσεις και μάλιστα έντονες από τον υπουργό Ανδρέα Λοβέρδο αλλά και από άλλους υπουργούς. Εκεί λοιπόν ο ΓΑΠ στην προσπάθειά του να πείσει τους υπουργούς του για την ...μεγαλοφυή ιδέα του δημοψηφίσματος, τους διαβεβαίωσε ότι είχε ενημερώσει για το δημοψήφισμα και τους εταίρους μας στην Ενωμένη Ευρώπη (Ε.Ε.) και ειδικότερα την «Τρόϊκα».
Και προσωπικά την ίδια τη Γερμανίδα καγκελάριο, την Άγγελα Μέρκελ. Βέβαια ορισμένοι υπουργοί του ήσαν ...δύσπιστοι γι’ αυτές τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού. Τον ρωτούσαν αν έχει εξασφαλιστεί η 6η δόση. Και με την ίδια ευκολία τους διαβεβαίωνε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Έχει ενημερωθεί και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ); ρώτησε υπουργός. Ναι, απήντησε με κατηγορηματικό τόνο. Μόνο που στις Κάννες τον διέψευσε η κυρία Λαγκάρντ λέγοντας ότι δεν έχει ιδέα περί δημοψηφίσματος και ότι από την τηλεόραση το έμαθε. Το ίδιο είπε και η καγκελάριος Μέρκελ και ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρκοζί ο οποίος μάλιστα τον «περιέλουσε» με κοσμητικά επίθετα λίαν κολακευτικά για Πρωθυπουργό μιας χώρας.
Οι αντιδράσεις και οι διαφωνίες υπουργών (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης, Σκανδαλίδης) όμως δεν υποχώρησαν. Ωστόσο ο Παπανδρέου επέμενε να πάρει την σύμφωνη γνώμη τους! Και στη σχετική ανακοίνωση που εκδόθηκε αναφερόταν ότι ...ομόφωνα το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να υιοθετήσει την τυχοδιωκτική πρόταση για δημοψήφισμα. Οποία σοσιαλιστική κατάντια! Στη συνέχεια βέβαια τα ψέμματα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Ψέμματα στη Μέρκελ και τον Σαρκοζί ότι το δημοψήφισμα έγινε ...ασμένως αποδεκτό απ’ τον ελληνικό λαό! Ψέμματα, στη συνέντευξη που έδωσε μετά τη δραματική συνάντηση με Μέρκελ και Σαρκοζί, όταν ισχυρίστηκε ότι οι δύο δεν είχαν αντίρρηση επί της ουσίας για το δημοψήφισμα, απλώς... κάποια ερωτήματα είχαν, ενώ στη διάρκεια της συνάντησης και οι δύο, αλλά και ο Μπαρόζο και ο Ρομπάϊ τον είχαν «στριμώξει στο καναβάτσο» και χτυπούσαν τον Έλληνα πρωθυπουργό χωρίς έλεος! Ψέμματα στη συνέχεια, στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αφού άλλα είχαν συμφωνηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο και άλλα αυτός είπε στους βουλευτές του, με αποτέλεσμα την οργισμένη αντίδραση της Βάσως Παπανδρέου, την αντίδραση της Άννας Διαμαντοπούλου και τις οργισμένες αντιδράσεις άλλων βουλευτών. Αυτό πάντως που πέτυχε ο κ. Παπανδρέου ήταν να ξεσηκώσει την παγκόσμια οργή και να προκαλέσει κλυδωνισμούς στην παγκόσμια οικονομία.
Και σαν να μην έφθαναν όλα όσα επισημάναμε, ένα απίστευτο παιχνίδι «καθυστερήσεων» έστησε ο ΓΑΠ, παίζοντας με τα νεύρα υπουργών και βουλευτών, καθώς επιχειρούσε να κερδίσει χρόνο για να καταλαγιάσουν κάπως οι αντιδράσεις από τον εξευτελισμό του ιδίου και της χώρας στις Κάννες από την υποτελή στάση και τη «βουβαμάρα» του έναντι δηλώσεων Μέρκελ – Σαρκοζί, που συμπεριεφέρθηκαν σαν αποικιοκράτες σε υποτελή υπάλληλό τους και υπόδουλη χώρα. Από τα μεσάνυχτα της Τετάρτης (2/11/2011), μόλις ολοκληρώθηκαν και οι δηλώσεις Παπανδρέου στις Κάννες, σε κατάσταση αλλοφροσύνης υπουργοί και βουλευτές αναζητούσαν τρόπο «αν ήταν δυνατόν να τον καθαιρέσουν στον αέρα», αφού έκριναν πως η περαιτέρω παρουσία του συνιστούσε μείζον πρόβλημα για τη χώρα και τους ιδίους. Έτσι αντί να έχουμε διαδικασίες καθαίρεσης φθάσαμε στο ωσανά! Τα μάζεψαν όλοι οι υπουργοί και βουλευτές που πριν από λίγες ώρες έβριζαν τον ΓΑΠ και έλεγαν ότι είναι παρελθόν. Και μετά τρεις μέρες του έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης, λες και ήθελαν να επιβεβαιώσουν ότι κάθε υποβαθμισμένο άτομο που γεννάει η κοινωνία πολιτικά καταλήγει στον Σοσιαλισμό. Και μετά διαμαρτύρονται γιατί τους βρίζει ο κόσμος.
Φαίνεται όμως ότι δεν υπάρχει τέλος για τον ΓΑΠ και τους Πασόκους. Θα πορευτούν «αήττητοι» μέχρι την συντριβή τους, παρασύροντας στο διάβα τους και όσους και ό,τι βρουν μπροστά τους. Αμετανόητοι, θλιβεροί, επικίνδυνοι τυχοδιώκτες. Να τους διώξουμε τώρα και να λογοδοτήσουν οι ολετήρες του Έθνους.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου