Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Οταν η φιλότουρκη προπαγάνδα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ κατευθύνει σε ανθελληνική - προδοτική γραμμή

"Η ανατολική προοπτική"
Παρέλκει η ενασχόληση με τον ερεθισμό που δημιουργήθηκε λόγω συγχύσεως του μεταφραστού στη διάρκεια δηλώσεων του προέδρου της Βουλής κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη και του Τούρκου υπουργού επί των Εξωτερικών κ. Αχμέτ Νταβούτογλου. 
Οι θέσεις των δύο κυβερνήσεων στο θέμα του Αιγαίου είναι τόσο γνωστές ώστε καθίσταται αδιανόητη η «αναίρεσή» τους και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο. Θα ήταν σκόπιμο να αποφεύγονταν παρεξηγήσεις της μορφής αυτής, αλλ' ου προς θάνατον σε οποιαδήποτε περίπτωση. Η επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου ήταν σημαντικότατη όχι ως ... προς τα αποτελέσματά της, αλλά ως προς τη νέα δυναμική που πρέπει να δοθεί στις σχέσεις των δύο χωρών και ιδιαίτερα στην παρούσα συγκυρία. 
Μπορεί να θίγει τη φιλοτιμία των Ελλήνων, αλλά η Τουρκία έχει αναδειχθεί σε δύναμη περιφερειακή, διόλου αμελητέα.Η ρευστότητα που επικρατεί στην περιοχή και η αποφασιστικότητα που επιδεικνύει, με την παρέμβασή της λόγου χάρη στη Συρία, αναδεικνύουν τη στρατηγική σημασία της χώρας αυτής στο νέο περιβάλλον που δημιουργήθηκε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενώσεως. Εκ παραλλήλου, η οικονομική ανάπτυξή της μπορεί να την καταστήσει σημαντικότατο εταίρο της Ελλάδος, εάν η ελληνική επιχειρηματική κοινότητα ήταν περισσότερο δημιουργική και εάν δεν εξηρτάτο από κρατικές αναθέσεις, κάτι που ούτως ή άλλως θα παύσει πλέον να ισχύει. 
Για περισσότερο από τριάντα χρόνια η Ελλάς είναι πλήρες και ισότιμο μέλος του ευρωπαϊκού συστήματος. 
Το αποτέλεσμα ήταν η τρομακτική διόγκωση του δημόσιου τομέα, η ανάδειξη μεγάλων κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων και η αλόγιστη κατανάλωση δανείου χρήματος
Η παρουσία των ελληνικών επιχειρήσεων στον ευρωπαϊκό -και πολύ περισσότερο στον παγκόσμιο- χώρο ήταν, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, ανύπαρκτη. Η Ελλάς ετέθη εκτός ευρωπαϊκού συστήματος -επί της ουσίας- από μία απίστευτη τάση ευδαιμονισμού και οκνηρίας. 
Η συνεργασία με την Τουρκία στον οικονομικό τομέα -και όχι μόνον- είναι μία από τις δυνατότητες για την ισχυροποίηση της θέσεως της Ελλάδος και εντός του ευρωπαϊκού συστήματος
Επί σαράντα χρόνια, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δοκιμάσθηκαν δεινώς εξ αφορμής του θέματος των πετρελαίων του Αιγαίου. Σήμερα αναδύεται νέο θέμα αντιπαραθέσεως εξ αφορμής των κοιτασμάτων αερίου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. 
Οταν το θέμα των πετρελαίων στο Αιγαίο ανεφύη στη δεκαετία του '70, η Ελλάς διέθετε υπεροχή αέρος και θαλάσσης - αεροσκάφη Φάντομ και υποβρύχια. Εις ουδέν ωφέλησαν και επί πλέον κατελήφθη το βόρειο τμήμα της Κύπρου. Σήμερα ο συσχετισμός δυνάμεων είναι αρνητικότατος εις βάρος της Ελλάδος και η ανάγκη αξιοποιήσεως των ενεργειακών κοιτασμάτων επιτακτικότατη.

Η σωφροσύνη υπαγορεύει την ad hoc αξιοποίηση των όποιων κοιτασμάτων στην ελληνοτουρκική μεθόριο από κοινού, δίχως την εσπευσμένη λύση των προβλημάτων που υφίστανται

Η ιδεολογική αποφόρτιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων είναι η αναγκαία και ίσως η μοναδική προϋπόθεση. Ορθώς ο κ. Νταβούτογλου επανέλαβε παλαιότερη ρήση του Τουργκούτ Οζάλ ότι «είμαστε κομμάτι της ίδιας ιστορίας και γεωγραφίας»...

Για την ιστορία: Το άρθρο αυτό στην Καθημερινή υπογράφει ο Κώστας Ιορδανίδης και διαβάζοντάς το νομίζεις οτι διαβάζεις τουρκικό έντυπο... 

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου