«Γη της Επαγγελίας» αποτελεί η Ελλάδα για τους μετανάστες, παρά την οικονομική κρίση.
Η συντριπτική πλειονότητα, η οποία ζει και εργάζεται νόμιμα στη χώρα μας, ούτε καν σκέπτεται να επαναπατριστεί.
Το 54% των μεταναστών θεωρεί ότι η Ελλάδα τους παρέχει τις δυνατότητες να αναθρέψουν σωστά τα παιδιά τους και ταυτόχρονα να μπορούν να συντηρούν και μέλη της οικογένειάς τους που έχουν μείνει πίσω στη χώρα προέλευσής τους.
Βάσει έρευνας του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής (ΙΜΕΠΟ) μόνο 21% των μεταναστών δηλώνει σθεναρά ότι προτίθεται να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής, υπογραμμίζοντας ότι στην Ελλάδα βρίσκεται προσωρινά.
Ωστόσο, οι αλλοδαποί στη συντριπτική τους πλειονότητα στέλνουν εμβάσματα στις οικογένειές τους, στις πατρίδες τους, με στόχο την οικονομική τους στήριξη.
Πάντως, οι μετανάστες σε ποσοστό μόνο 25% στέλνουν στις πατρίδες τους μηνιαίο έμβασμα ικανό για την απόκτηση περιουσίας.
Οι υπόλοιποι στέλνουν ελάχιστα χρήματα γι’ αυτό το σκοπό (κάτω από 100 ευρώ) ή καθόλου, γεγονός που αποδεικνύει ότι δεν έχουν πρόθεση να επιστρέψουν.
Υπάρχουν και κάποιοι που δουλεύουν στην Ελλάδα και αποπληρώνουν χρέη που έχουν στη χώρα τους.
Το οξύμωρο, όμως, στην όλη υπόθεση είναι ότι οι μετανάστες (ανεξαρτήτως εθνικότητας), όπως επισημαίνει η έρευνα, σε ποσοστό άνω του 50% δηλώνουν ότι περιμένουν κληρονομιά από τη χώρα προέλευσής τους, ενώ υπάρχει και ένα ποσοστό μεγαλύτερο του 25% που δηλώνει ότι έχει οικογενειακή περιουσία στην πατρίδα του. Και είναι οξύμωρο γιατί είθισται η οικογενειακή περιουσία ή μια κληρονομιά να αποτελεί σοβαρό λόγο επιστροφής για ένα μετανάστη, όπως αποτελεί και σοβαρό λόγο για να μη μεταναστεύσει κάποιος.
Σε ό,τι αφορά τους μισθούς των μεταναστών, αυτοί κατά μέσο όρο είναι 671 ευρώ για τις γυναίκες και 917 ευρώ για τους άνδρες.
Ομως το 72% των μεταναστών έχουν μηναίο εισόδημα που κυμαίνεται από 450 ως 1.050 ευρώ.
Να σημειωθεί ότι, όπως δηλώνουν οι ίδιοι, οι μετανάστες σε ποσοστό 46% απασχολούνται σε θέσεις εργασίας κατώτερες των προσόντων τους.
Η αναλογία εκείνων που έχουν απασχόληση αντίστοιχη των προσόντων τους είναι 42%, ενώ υπάρχει και μικρότερο ποσοστό που πιστεύει ότι η απασχόλησή τους είναι σε θέση εργασίας που απαιτεί προσόντα ανώτερα αυτών που έχουν.
Πάντως, ο χρόνος παραμονής των μεταναστών στην Ελλάδα είναι καθοριστικός σχετικά με την εργασία, αλλά και τα μηνιαία εισοδήματά τους.
Σύμφωνα με την έρευνα, η αύξηση του χρόνου παραμονής αυξάνει τις αποδοχές.
Η αναλογία των μεταναστών που έχουν μηνιαίο εισόδημα κάτω των 600 ευρώ μειώνεται σημαντικά, καθώς αυξάνει ο χρόνος παραμονής.
Αντίθετα το ποσοστό εκείνων που έχουν μηνιαίο εισόδημα άνω των 1.050 ευρώ αυξάνει σημαντικά.
Τέλος, η έρευνα που έγινε από τον καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Θεόδωρο Λιανό για λογαριασμό του ΙΜΕΠΟ υποστηρίζει ότι οι 2 στους 3 μετανάστες βρήκαν την πρώτη τους δουλειά στην Ελλάδα μέσω τους οικογενειακού περιβάλλοντος ή μέσω συμπατριωτών τους που ήταν ήδη εδώ.
Οι περισσότεροι απασχολούνται ως ανειδίκευτοι εργάτες, ειδικευμένοι τεχνίτες και ως παρέχοντες υπηρεσίες.
Οι κύριοι τομείς απασχόλησης είναι οι κατασκευές, το εμπόριο, τα ιδιωτικά νοικοκυριά, τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια.
Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι η πλειονότητά τους κάνει διαφορετική δουλειά από αυτή που έκανε πριν έρθει στην Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια παραμονής τους στη χώρα πολλοί μετανάστες αποκτούν νέες δεξιότητες και προσόντα, αλλά επίσης πολλοί χάνουν δεξιότητες που κατείχαν.
Είναι ενδιαφέρον ότι το ποσοστό όσων δηλώνουν απώλεια είναι περίπου ίσο με όσων δηλώνουν απόκτηση πάρα πολλών ή πολλών δεξιοτήτων και προσόντων.
------------------
Είναι να απορεί κανείς:
- Πως είναι δυνατόν να αυξάνεται το ποσοστό των ανέργων στην Ελλάδα, και ουδείς "αλλοδαπός μετανάστης" να είναι άνεργος;
- Τελικά φταίνε οι άνεργοι Έλληνες, ή οι εργαζόμενοι μετανάστες;
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου