Δυστυχώς, σε μια εποχή κατά την οποία καταλύονται σχεδόν τα πάντα και η Εκκλησία παρέμεινε το πνευματικό καταφύγιο των πιστών, η πρόσφατη απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου να θέσει στο αρχείο και, συνεπώς, να μην παραπεμφθεί στο πρωτοβάθμιο για Αρχιερείς Συνοδικό Δικαστήριο, η υπόθεση του, τελεσιδίκως καταδικασθέντος από την ποινική Δικαιοσύνη και ήδη εγκάθειρκτου, πρώην Μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα, προκειμένου να κριθούν και κατά το Κανονικό Δίκαιο οι παράνομες πράξεις του, πόρρω απέχει από την αγιότητα που η Εκκλησία ως «καινή εν Χριστώ κτίσις» (Γρηγορίου Νύσσης, Κατά Ευνομίου, 22-27) οφείλει να εκπέμπει προς τους πιστούς της, αλλά και προς την κοινωνία ολόκληρη.
Μοιραία, λοιπόν, θλίψη, απογοήτευση και οργή διακατέχει κάθε πιστό χριστιανό, καθώς ακόμη και οι πλέον καλοπροαίρετοι πολίτες διαπιστώνουν με απόγνωση ότι στη σημερινή Ελλάδα τίποτε δεν έχει μείνει όρθιο…
Αρκεί και μόνον η απερίφραστη αντίδραση του Μητροπολίτη Μεσογαίας κ. Νικολάου και η άμεση παραίτησή του από τη θέση του τοποτηρητή της Μητροπόλεως Αττικής για να καταδείξει το μέτρον της «ύβρεως» που εκπέμπει η ακατανόητη αυτή απόφαση.
Εκτιμώντας ότι θίγει την κοινή λογική και το κοινόν περί δικαιοκρατικής ευθύνης της Ιεράς Συνόδου αίσθημα, ο κ. Νικόλαος δηλώνει:
"...Υποβάλλω την παραίτησή μου, μη δυνάμενος να κωφεύσω εις την κραυγή της αγανακτήσεως του διαρκώς σκανδαλιζομένου υφ’ ημών λαού της πατρίδος και της Εκκλησίας μας ή δι’ άλλου τρόπου να δηλώσω με σαφήνεια την κάθετον αντίθεσίν μου προς ενεργείας και αποφάσεις αίτινες δικαιολογούν υπονοίας συγκαλύψεως ή μεθοδεύσεων..."
Αυτή ακριβώς η ηθική μειονεξία της συνοδικής αποφάσεως ενισχύει την επιθετικότητα των πάσης φύσεως εχθρών της Εκκλησίας, που ασφαλώς δεν θα περίμεναν καλύτερη ευκαιρία για να ξιφουλκήσουν και πάλι εναντίον της.
Είναι απορίας άξιον πώς η πλειοψηφία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου δεν προβληματίσθηκε για τον αντίκτυπο και τις επιπτώσεις που μπορεί να συνεπάγεται, για το κύρος της Εκκλησίας, η καθ’ όλα άστοχη απόφασή της.
Τα πράγματα είναι απλά:
Αν στα ήδη αμβλυμμένα ήθη της εποχής μας προστεθεί και η πεποίθηση ότι σ’ αυτόν τον τόπο όλοι και όλα, ανεξαιρέτως, κινούνται με τους «νόμους» και τους «κανόνες» κάποιων διεστραμμένων εγκληματικών εγκεφάλων και μιας ανεξέλεγκτης ισοπεδωτικής ορμής που κάμπτει χωρίς φραγμούς και όρια κάθε ηθική αντίσταση, τότε η απόσταση από την απόλυτη κατάπτωση της κοινωνίας είναι ελάχιστη.
Και αν στην έκπτωση των αξιών, που συντελείται υπό συνθήκες ενός ακαθόριστου δήθεν «προοδευτισμού» και μιας συνειδητής επιθετικότητας εναντίον θεσμών και παραδόσεων, προστεθεί και η απαξίωση της Εκκλησίας, τότε η ανατροπή της κοινωνίας, που συστηματικά επιδιώκεται από κάποιους φαινομενικά «μεταλλαγμένους» αλλά στην πραγματικότητα αθεράπευτους θαυμαστές των πάλαι ποτέ σοσιαλιστικών «παραδείσων», δεν θα είναι παρά ζήτημα χρόνου και μόνον.
Σε καιρούς βαθιάς ηθικής εξαχρείωσης, όπως οι σημερινοί, η ύπνωση των συνειδήσεων και η κάμψη των αντιστάσεων αναδεικνύονται ως κυρίαρχες εκδηλώσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς, που, μάλιστα, τείνουν να προσλάβουν γενικευμένο και καθολικό χαρακτήρα.
Όμως, ακόμη και σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η ηθική υπεροχή εκείνων που είναι ταγμένοι να «φυλάττουν Θερμοπύλες» μπορεί (και πρέπει) να σημάνει τον αναγκαίο εκείνο συναγερμό, που θα ενεργοποιήσει τα υγιή αντανακλαστικά της κοινωνίας και θα οδηγήσει στη «λύτρωσή» της.
apogevmatini
Να το διορθώσετε: Ο μητροπολίτης Μεσοαγαίας που παραιτήθηκε από τοποτηρητής σε ένδειξη διαμαρτυρίας είναι ο Νικόλαος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικόδημος είναι ο μητροπολίτης Ιερισσού, που πρωτοστάτησε στην εξωφρενική απόφαση των 7 νάνων (ο ίδιος, λόγω εμφάνισης, δικαιούται τον τίτλο του παπα-Στρουμφ).
Φίλε Μάρκο Τ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για την παρέμβαση. Διορθώθηκε το όνομα του μητροπολίτη.
giannniotis.gr