"...Ο Θεός υπόγραψε τη λευτεριά της Ελλάδας και δεν θα πάρει πίσω την υπογραφή του..."
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γέρος του Μοριά, υπήρξε ως γνωστόν κατηγορηματικός.
Αργότερα, θα ένιωθε και ο ίδιος στο πετσί του ότι ο Θεός δεν είχε υπογράψει μόνο τη λευτεριά της Ελλάδας.
Είχε βάλει την υπογραφή του και κάτω από μερικά από τα πιο καταστροφικά ελαττώματα της φυλής.
Αλλά στις μέρες μας το γεγονός ότι η λαμπρότερη φυσιογνωμία της ελληνικής επανάστασης φυλακίστηκε, δικάστηκε για εσχάτη προδοσία και… καταδικάστηκε σε θάνατο, αποτελεί απλώς μια ακόμη μαύρη σελίδα της Ιστορίας μας.
Αλλά στις μέρες μας το γεγονός ότι η λαμπρότερη φυσιογνωμία της ελληνικής επανάστασης φυλακίστηκε, δικάστηκε για εσχάτη προδοσία και… καταδικάστηκε σε θάνατο, αποτελεί απλώς μια ακόμη μαύρη σελίδα της Ιστορίας μας.
Το ανήκουστο αυτό γεγονός αντιμετωπίζεται ως μια «κακή στιγμή» και όχι ως ένα ακόμη – το σοβαρότερο – δείγμα της κακοδαιμονίας μας.
Ετσι πέρασε στην εθνική συλλογική μνήμη, χωρίς τελικά να μας διδάξει τίποτε.
Από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας – θυμηθείτε τι έπαθαν ο Αριστείδης ο Δίκαιος και ο Σωκράτης – οι ικανοί και ανιδιοτελείς εξοστρακίζονται ή οδηγούνται στο θάνατο και οι φελλοί επιπλέουν και θησαυρίζουν.
Από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας – θυμηθείτε τι έπαθαν ο Αριστείδης ο Δίκαιος και ο Σωκράτης – οι ικανοί και ανιδιοτελείς εξοστρακίζονται ή οδηγούνται στο θάνατο και οι φελλοί επιπλέουν και θησαυρίζουν.
Παράλληλα, το μικρόβιο του διχασμού εξακολουθεί να κατατρώγει τα σωθικά μας.
Ούτε αυτό είναι καινούριο.
"...Σπαράσσεται η καρδιά μου..., είπε ο Μάρκος Μπότσαρης, ...βλέποντας τους πατριώτες μου χωρισμένους, γιατί νομίζουν πως εγώ, από εγωισμό, επιθυμώ να τους διαφεντεύω. Σας ρωτώ: Μπορούμε να πετύχουμε όσο θα είμαστε χωρισμένοι; Εγώ, πατριώτες μου, δεν ζήτησα αξιώματα από τη Διοίκηση και ούτε αρχηγός σας διορίστηκα. Ένα βαθμό μου δώσανε. Για να σας αποδείξω πως δεν με κατέχει κανένας εγωισμός και καμιά δίψα για μεγαλεία και πως είμαι εκείνος ο Μάρκος που τον γνωρίσατε να πολεμάει πάντα στο πλευρό σας, να εδώ, μπροστά σας, σχίζω το δίπλωμα της στρατηγίας που μου στείλανε. Εμάς, αδέρφια, δεν μας απόμεινε τίποτε να μοιράσουμε ανάμεσά μας. Το μόνο κοινό που έχουμε είναι η τιμή και η δόξα..."
"...Σπαράσσεται η καρδιά μου..., είπε ο Μάρκος Μπότσαρης, ...βλέποντας τους πατριώτες μου χωρισμένους, γιατί νομίζουν πως εγώ, από εγωισμό, επιθυμώ να τους διαφεντεύω. Σας ρωτώ: Μπορούμε να πετύχουμε όσο θα είμαστε χωρισμένοι; Εγώ, πατριώτες μου, δεν ζήτησα αξιώματα από τη Διοίκηση και ούτε αρχηγός σας διορίστηκα. Ένα βαθμό μου δώσανε. Για να σας αποδείξω πως δεν με κατέχει κανένας εγωισμός και καμιά δίψα για μεγαλεία και πως είμαι εκείνος ο Μάρκος που τον γνωρίσατε να πολεμάει πάντα στο πλευρό σας, να εδώ, μπροστά σας, σχίζω το δίπλωμα της στρατηγίας που μου στείλανε. Εμάς, αδέρφια, δεν μας απόμεινε τίποτε να μοιράσουμε ανάμεσά μας. Το μόνο κοινό που έχουμε είναι η τιμή και η δόξα..."
Όπως ξέρουμε, ο Σουλιώτης οπλαρχηγός έσχισε το δίπλωμα της αρχιστρατηγίας όταν είδε τους υπόλοιπους να στραβομουτσουνιάζουν.
Η εξουσιομανία δεν μας εγκαταλείπει και στις πιο δύσκολες στιγμές…
Β.Σ.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων ο ξένος "δάκτυλος" ήταν αυτός που ευθύνονταν για τέτοια φαινόμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε από την εποχή των "εγγυητριών Δυνάμεων" ο εθνικός διχασμός εμφανίζεται κάθε φορά που ο λαός μας παίρνει τη τύχη στα χέρια του....με τελευταίο παράδειγμα τη διχοτόμηση της Κύπρου.
200 χρόνια, γλυτώσαμε από τον τούρκικο ζυγό, όμως δεν αποκτήσαμε μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΛΛΑΔΑ