Άσυλο στην ανοησία και την ασυδοσία...

Τα περί "ακαδημαϊκού ασύλου" αναφέρονται σε άλλες δύσκολες εποχές.

Το "άσυλο" επικαλεστήκαμε ως φοιτητές στη Νομική Σχολή το Φεβρουάριο και στο Πολυτεχνείο το Νοέμβριο του 1973.

Ήταν δικτατορία και η διαφωνία, όπως και η ελευθερία των ιδεών, ήταν σε διωγμό.

Έκτοτε έχουν περάσει 36 ολόκληρα χρόνια.

Όλα άλλαξαν στον τόπο.

Οι ιδέες εδώ και 35 χρόνια δεν διώκονται, η έκφραση είναι ελεύθερη, καθένας μπορεί να λέει "το κοντό του και το μακρύ του".

Βλέποντας τα πράγματα με την πείρα του σήμερα μπορούμε να πούμε πως το άσυλο δεν είχε τότε και δεν έχει τώρα νόημα.

Το 1973 δεν είχε νόημα γιατί το δικτατορικό καθεστώς της εποχής δεν το σεβάστηκε. Κανένα αυταρχικό ή δικτατορικό καθεστώς δεν σέβεται "άσυλα".

Και δεν έχει σήμερα νόημα γιατί δεν προστατεύει τίποτα.
Το αντίθετο, εμποδίζει, καταπιέζει, αποκλείει (ενίοτε με χειροδικίες και τραμπουκισμούς) όσους εκφράζουν διαφορετικές ιδέες από αυτές των δυναμικών μειοψηφιών που διαλύουν με το έτσι θέλω και για απίστευτους λόγους το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Αυτό που υπάρχει πρακτικά σήμερα είναι άσυλο στην ανοησία, στην ασυδοσία, στην κατάλυση κάθε ελευθερίας, στη διάλυση των ΑΕΙ.

Δέστε τι συνέβη αυτές τις μέρες στο ΑΠΘ.

Μια ομάδα φοιτητών θέλοντας να εκφράσει "αλληλεγγύη" στην τραυματισμένη εργάτρια Κ. Κούνεβα κατέλαβε την πρυτανεία του ΑΠΘ διά της βίας και σταμάτησε τη λειτουργία του Πανεπιστημίου!

Αυτά δεν γίνονται πουθενά στον κόσμο…
Αλλά και ο σημερινός νόμος περί «ασύλου» είναι πρακτικά ανεφάρμοστος.

Ζητεί π.χ. για να παραβιαστεί το «άσυλο» να διαπιστωθεί αυτεπάγγελτο κακούργημα!

Πώς, όμως, θα το διαπιστώσει αυτό ο εισαγγελέας και η αστυνομία όταν δεν είναι παρόντες;

Από το τηλέφωνο;

Και πώς θα προσδιοριστεί το κακούργημα (κι αν είναι πλημμέλημα ή πταίσμα); Από το παράθυρο; Τόση ανοησία.
Τα κόμματα εξουσίας οφείλουν να καταλάβουν πως οι αναχρονιστικοί νόμοι «περί ασύλου» (που παραπέμπουν στο Μεσαίωνα και στην Αναγέννηση) δεν έχουν σήμερα νόημα.

Αντιθέτως, λόγω του αναχρονισμού τους δίνουν την ευκαιρία σε δυναμικές ή εγκληματικές μειοψηφίες να κάνουν ό,τι θέλουν στα ΑΕΙ καταλαμβάνοντάς τα και διαλύοντάς τα.

Ακόμα δίνουν άσυλο σε περιθωριακά στοιχεία να καταφεύγουν ή να μπαινοβγαίνουν στα ΑΕΙ μετά από αδικήματα.
Είναι καιρός τα κόμματα εξουσίας να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να καταργήσουν τις εστίες αναταραχής στα ΑΕΙ.

Οφείλουν να επαναφέρουν τα πανεπιστήμια στην ακαδημαϊκή καθημερινότητα.
Δεν είναι δυνατό π.χ. μια «ομάδα φοιτητών για την υπεράσπιση της Γάζας» να καταλαμβάνει και να διαλύει ένα πανεπιστήμια ζητώντας από την ελληνική κυβέρνηση… να λύσει το Μεσανατολικό!..

Έλεος…
Κατάργηση του ασύλου σημαίνει απελευθέρωση των ΑΕΙ από τη βίαιη εξουσία των μειοψηφιών και ελευθερία της διακίνησης των ιδεών πέρα από την άγρια χειραγώγηση των εξτρεμιστών.

Κατάργηση του ασύλου σημαίνει τέλος στις χειροδικίες, στους τραμπουκισμούς και στις καταλήψεις από βίαιες μειοψηφίες των ΑΕΙ.

Κατάργηση του ασύλου σημαίνει περισσότερη ελευθερία στην πολιτική σκέψη και στην ακαδημαϊκή δράση.

Όσοι θέλουν μια καλύτερη δημόσια παιδεία, ας τολμήσουν και ας αγνοήσουν αυτούς που καλύπτονται πίσω από το σημερινό τραγικό αδιέξοδο…

Α.