1. Θεοφυλακτος Παπακωνσταντινου
«… Η Ανατομία Της Επαναστάσεως, .1952, Σελίς 172,173,174
«..Το ΚΚΕ εβάδιζε πλέον προς την επανάστασιν παρακολουθούμενο με μοιρολατρείαν από τους συνοδοιπόρους του πολιτευομένους οι οποίοι δεν εύρισκαν μέσα των καμμίαν δύναμιν αντιστάσεως και αντιδράσεως εις την επερχόμενην εφιαλτικήν δοκιμασίαν. Εχρειάζετο όμως προτου δώση τον λόγο εις τους ‘ μπαρουτοκαπνισμένους μαχητές της ΕΛΑΣ’ όπως έγραφε ο Ζεύγος εις τον Ριζοσπάστην της 3ης Δεκεμβρίου 1944, μιαν τελευταίαν δοκιμήν, δια να οξύνη μέχρι του ανωτάτου σημείου την επαναστατικήν νεύρωσιν των μαζών του. Και ενώ μυστικώς απεφάσιζε την κήρυξιν γενικής απεργία, την ανασυγκρότησιν της Κ.Ε του ΕΛΑΣ και την διατήρησιν της Πολιτοφυλακής, (κατά παράβασιν των συμφωνιών της Καζέρτας) ταυτοχρόνως εζήτει την 1ην Δεκεμβρίου άδειαν δια την συγκρότησιν συλλαλητηρίου την Κυριακήν 3 Δεκεμβρίου 1944. Η Κυβέρνησις την παρεχώρησε. Και αυτό αποτελεί μέγα σφάλμα, μαρτυρούν όμως μεχρι ποίου σημείου έφθαναν οι ελπίδες της, ότι ίσως την τελευταίαν στιγμήν να εδίσταζε το ΚΚΕ. Οταν όμως την επομένην επληροφορήθη τας επαναστατικάς αποφάσεις, που είχε λάβει το ΚΚΕ, απηγόρευσε το συλλαλητήριο....Η απαγόρευσις ήτο πλέον περιττή. Και χωρίς αυτήν η κατάστασις θα είχε την ίδια εξέλιξιν. Διότι το ΚΚΕ είχε λάβει την απόφασιν της ενόπλου εξεγέρσεως και είχε καθορίσει και την στιγμήν της εξαπολύσεως της. Το συλλαλητήριον απετέλει τον πρόλογον της επαναστάσεως και προωρίζετο από το ΚΚΕ ως μία τελετή αραββώνος του αίματος. Δια τούτο οι διαδηλωται προσήλθαν σ’αυτό ένοπλοι και το άρχισαν με επιθεσιν κατά τα οικίας του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, όπου έρριψαν χειρομβοβίδας και ετραυμάτισαν ένα φρουρό αστυφύλακα…Η επανάστασις είχεν αρχίσει.. »
« Η Δεκεμβριανή επανάστασις δεν είχε ούτε λογικήν ούτε ηθική. Ητο ένα τυφλό ξεχείλισμα ενστίκτων και παθών χωρίς την παραμικρά έξαρσιν…Το ΚΚΕ δεν θρηνεί τον θάνατον ούτε ενός σημαντικού στελέχους του από την Δεκεμβριανή εξέγερσιν. Δεν υπάρχει ούτε ένας κομμουνιστής ήρως- σύμβολον του Δεκεμβρίου. ..Το μέσον του βιαίου θανάτου εχρησιμοποιήθη απο τους δεκεμβριανούς σφαγείς κατα τρόπον φρικαλέον…Οι Ελληνες κομμουνισταί εξαπέλυσαν την σφαγήν ως αυτοσκοπόν.Χιλιάδες ανθρώπων του λαού, ειρηνικών, ανύποπτων και αθώων ανθρώπων, ανδρες γυναίκες παιδια εσφάγησαν απο ειδεχθείς δημίους. .»
«Η δεκεμβριανη επαναστασις δεν κατωρθωσε να επικρατηση μολονοτι κατα την κρισιμον στιγμην αι ενοπλοι δυναμεις της ησαν πενταπαλσιαι των ηνωμενων Ελληνικων και Αγγλικων δυναμεων και ειχαν επιτυχη να δεσποζουν πλεον των εννεα δεκατων της ολης εκτασεως της ελληνικης πρωτευουσης ..Την 10ην Ιανουαρίου 1945 οι κομμουνιστές εζήτησαν και υπέγραψαν ανακωχήν… Τεσσαρας μολις μηνας μετ την αποτυχιαν και υπο την καταθλιψιν της καθολικης αγανακτησεως του Εθνους ηναγκασθησαν να τα ομολογησουν συνοπτικως και εκεινοι ακομη, οι οποιοι υπήρξαν πρωτεργαται της ή συνοδοιποροι της, αφου ειχαν ηδη εξασφαλισει την προσωπικη ατιμωρησιαν των.Την 5ην Απριλίου 1945 εδημοσιεύθη εις τον Ριζοσπάστην υπόμνημα υποβληθέν εις τον Αντιβασιλέα και τον Πρωθυπουργόν, φέρον τας υπογραφές των Σιάντου, Ζευγου, Πορφυρογένη, Σβώλου, Αγγελόπουλου, Ασκούτση, Μάντακα κλπ. Και εις το υπόμνημα τούτο εγράφοντο τα εξής: ‘’Εγινε ένα κίνημα που όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν έπρεπε να γίνη και έπρεπε να αποφευχθή…Και δυστυχώς κατά το κίνημα αυτό έγινα όσα έγιναν εναντίον αμάχων και αθώων…’’
«… Η Ανατομία Της Επαναστάσεως, .1952, Σελίς 172,173,174
«..Το ΚΚΕ εβάδιζε πλέον προς την επανάστασιν παρακολουθούμενο με μοιρολατρείαν από τους συνοδοιπόρους του πολιτευομένους οι οποίοι δεν εύρισκαν μέσα των καμμίαν δύναμιν αντιστάσεως και αντιδράσεως εις την επερχόμενην εφιαλτικήν δοκιμασίαν. Εχρειάζετο όμως προτου δώση τον λόγο εις τους ‘ μπαρουτοκαπνισμένους μαχητές της ΕΛΑΣ’ όπως έγραφε ο Ζεύγος εις τον Ριζοσπάστην της 3ης Δεκεμβρίου 1944, μιαν τελευταίαν δοκιμήν, δια να οξύνη μέχρι του ανωτάτου σημείου την επαναστατικήν νεύρωσιν των μαζών του. Και ενώ μυστικώς απεφάσιζε την κήρυξιν γενικής απεργία, την ανασυγκρότησιν της Κ.Ε του ΕΛΑΣ και την διατήρησιν της Πολιτοφυλακής, (κατά παράβασιν των συμφωνιών της Καζέρτας) ταυτοχρόνως εζήτει την 1ην Δεκεμβρίου άδειαν δια την συγκρότησιν συλλαλητηρίου την Κυριακήν 3 Δεκεμβρίου 1944. Η Κυβέρνησις την παρεχώρησε. Και αυτό αποτελεί μέγα σφάλμα, μαρτυρούν όμως μεχρι ποίου σημείου έφθαναν οι ελπίδες της, ότι ίσως την τελευταίαν στιγμήν να εδίσταζε το ΚΚΕ. Οταν όμως την επομένην επληροφορήθη τας επαναστατικάς αποφάσεις, που είχε λάβει το ΚΚΕ, απηγόρευσε το συλλαλητήριο....Η απαγόρευσις ήτο πλέον περιττή. Και χωρίς αυτήν η κατάστασις θα είχε την ίδια εξέλιξιν. Διότι το ΚΚΕ είχε λάβει την απόφασιν της ενόπλου εξεγέρσεως και είχε καθορίσει και την στιγμήν της εξαπολύσεως της. Το συλλαλητήριον απετέλει τον πρόλογον της επαναστάσεως και προωρίζετο από το ΚΚΕ ως μία τελετή αραββώνος του αίματος. Δια τούτο οι διαδηλωται προσήλθαν σ’αυτό ένοπλοι και το άρχισαν με επιθεσιν κατά τα οικίας του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, όπου έρριψαν χειρομβοβίδας και ετραυμάτισαν ένα φρουρό αστυφύλακα…Η επανάστασις είχεν αρχίσει.. »
« Η Δεκεμβριανή επανάστασις δεν είχε ούτε λογικήν ούτε ηθική. Ητο ένα τυφλό ξεχείλισμα ενστίκτων και παθών χωρίς την παραμικρά έξαρσιν…Το ΚΚΕ δεν θρηνεί τον θάνατον ούτε ενός σημαντικού στελέχους του από την Δεκεμβριανή εξέγερσιν. Δεν υπάρχει ούτε ένας κομμουνιστής ήρως- σύμβολον του Δεκεμβρίου. ..Το μέσον του βιαίου θανάτου εχρησιμοποιήθη απο τους δεκεμβριανούς σφαγείς κατα τρόπον φρικαλέον…Οι Ελληνες κομμουνισταί εξαπέλυσαν την σφαγήν ως αυτοσκοπόν.Χιλιάδες ανθρώπων του λαού, ειρηνικών, ανύποπτων και αθώων ανθρώπων, ανδρες γυναίκες παιδια εσφάγησαν απο ειδεχθείς δημίους. .»
«Η δεκεμβριανη επαναστασις δεν κατωρθωσε να επικρατηση μολονοτι κατα την κρισιμον στιγμην αι ενοπλοι δυναμεις της ησαν πενταπαλσιαι των ηνωμενων Ελληνικων και Αγγλικων δυναμεων και ειχαν επιτυχη να δεσποζουν πλεον των εννεα δεκατων της ολης εκτασεως της ελληνικης πρωτευουσης ..Την 10ην Ιανουαρίου 1945 οι κομμουνιστές εζήτησαν και υπέγραψαν ανακωχήν… Τεσσαρας μολις μηνας μετ την αποτυχιαν και υπο την καταθλιψιν της καθολικης αγανακτησεως του Εθνους ηναγκασθησαν να τα ομολογησουν συνοπτικως και εκεινοι ακομη, οι οποιοι υπήρξαν πρωτεργαται της ή συνοδοιποροι της, αφου ειχαν ηδη εξασφαλισει την προσωπικη ατιμωρησιαν των.Την 5ην Απριλίου 1945 εδημοσιεύθη εις τον Ριζοσπάστην υπόμνημα υποβληθέν εις τον Αντιβασιλέα και τον Πρωθυπουργόν, φέρον τας υπογραφές των Σιάντου, Ζευγου, Πορφυρογένη, Σβώλου, Αγγελόπουλου, Ασκούτση, Μάντακα κλπ. Και εις το υπόμνημα τούτο εγράφοντο τα εξής: ‘’Εγινε ένα κίνημα που όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν έπρεπε να γίνη και έπρεπε να αποφευχθή…Και δυστυχώς κατά το κίνημα αυτό έγινα όσα έγιναν εναντίον αμάχων και αθώων…’’
2. Α. Καλλιγάς( κομμουνιστης) στο βιβλιο του « Φλεγόμενη πολιτεία .Η Μάχη της Αθήνας 1946», σελίς 13,
«Οι εφημεριδοπώλες διαλαλούσαν τα παραρτήματα (της 1ης Δεκεμβρίου) με την μοιραίαν διαταγήν (σ.σ δια την διάλυσιν της πολιτοφυλακής) και το διάγγελμα ( του στρατηγού Σκόμπυ) ... Τώρα πιά δεν απομένει καμμιά ελπίδα. Καμμιά ελπίδα?Ισως αν αποχωρούσαν οι εαμικοί.Ετρεξα( την 1ην Δεκεμβρίου) στα γραφεία της οργάνωσης. Τα δωμάτια ήσαν άδεια,..τα έγγραφα είχαν μεταφερθή και πολλά επιπλα.Απο τα στελέχη κανείς. Μόνον οι ελασίτες της φρουράς υπήρχαν στο χτίριο και μερικοί πολίτες.Χωρίς να ρωτήσω τίποτα γύρισα προς τα πίσω. Βγήκα και τράβηξα για το κόμμα. Μιά ανάλογη έκπληξη με περίμενε και εκεί. Όλα είχαν μετακομιστεί. Το χτίριο είχε αδειάσει.Ρώτησα τον άνθρωπο της πόρτας.’’Δε μου λές σύντροφε, μεταφερθήκανε τα γραφεία σας;’’ ‘’Από σήμερα’’ μου απάντησε. ‘’Πού ξαναρώτησα με αδημονία’’. ‘’Στην παρανομία σύντροφε’’, έκανε ζωηρά ο θυρωρός. ‘’Δεν κατάλαβες ποιπόν τί γίνεται;’’ Και τότε κατάλαβα οριστικά και αναμφισβήτητα τί γινότανε.»
Σημειωσις:
Αξιζει να επιμεινουμε για την πληρεστερα κατανοησι της πραγματικης καταστασεως - κι οχι της εικονικης - οτι η ανωτερω συνομιλια η καταγεγγραμμενη στο βιβλιο του Καλιγα γινεται την 1ην Δεκεμβρίου 1944, δηλαδη τρείς ημέρας προ του συλλαλητηρίου.
3. Δημ.Ν.Δημητριου –Νικηφορος. Ο πρωτος μονιμος αξιωματικος στην αντιστασι διοικητης αρχηγειων και συνταγματος του ΕΛΑΣ με το ανταρτικο ονομα Νικηφορος.Ελαβε μερος στην ανατιναξι της γεφυρα του Γοργοποταμου προταθεις μαλιστα για ανδραγαθια από τον Αρη Βελουχιωτη («Τα ολεθρια του οικου μας..και μιτος ουδεις» Αθηνα 1984
Στη σελιδα 128 αναφερεται στο βιβλιο του Β’ Γραμματεα του ΚΚΕ Γιαννη Ιωαννιδη «Αναμνησεις» και γραφει τα εξης:
«Στη σελιδα 343 ο Ιωαννιδης , αναφερει οτι τα εχασε μολις εμαθε οτι ο Σιαντος ειχε παρει μονος του την αποφαση να οδδηγηση τον ΕΛΑΣ σε συγκρουση με τους Αγγλους, συγκροτωντας απο την 1η Δεκεμβριου 1944 την ΚΕ του ΕΛΑΣ, διωχνοντας τον Αρη προς την Ηπειρο και αποφασιζοντας το συλλαλητηριο στην πλατεια συνταγματος .Λεει για τα θεματα αυτα οτι καλεσε τον Βασιλη Μπαρτζιωτα (Γραμματεα της Αθηνας) και του εβαλε τις φωνες. ‘’ Ρε Βασιλη ξρεις τι σημαινει γενικη πολιτικη απεργια ; Σημαινει ενοπλη εξεγερση.Ειμαστε εμεις ετοιμοι να καμουμε σημερα ενοπλη εξεγερση; Τι πραγματα ειναι αυτα;Δεν καταλαβατε αυτα τα πραγματα;Νιονιο δεν ειχατε;Δεν μιλησατε;Μεχρι τοτε εγω εμενα με την εντυπωση οτι ολο αυτο το πραγμα ( η συγκρουση) εγινε με το κτυπημα που μας εδωσαν αυτοι στις 3 του Δεκεμβρη.Οταν εμαθα οτι η ΚΕ του ΕΛΑΣ εγινε απο την 1η Δεκεμβριου, αυτο σημαινει οτι και εμεις προμελετημενα πηγαίναμε να δωσουμε αφορμη για να αρχιση ο πολεμος.Δεν εχει άλλο ! Παιρνεις αποφαση για γενικη πολιτικη απεργια!»
Και αφου παραθετει το ανωτερω κειμενο καταληγει ο Νικηφορος του ΕΛΑΣ .
« Παρα ωστοσο , τις φοβερες αυτες μαρτυριες , τοσο ο αριστερισμος οσο και ο λαικισμος επιμενουν εως σημερα ανενδοτα να μιλουν για ‘’ειρηνικο συλλαλητηριο’’ του ΕΑΜ ΕΛΑΣ στην Πλατεια Συνταγματος , την 3η Δεκεμβριου 1944
4. Λεωνιδας Τζεφρωνης,( γραμματεύς της ΕΠΟΝ Σπουδάζουσας του ΚΚΕ , μέλος του ΔΣΕ, γνωστός και από την μυθιστορηματική του απόδρασι από τις φυλακές των Βούρλων την 17η Ιουλίου 1955 - αφηγείται στο βιβλίο του Στέλιου Κούλογλου, ‘’Μαρτυρίες για τον εμφύλιο και την Ελληνική αριστερά’
«..Δεν προλαβαμε να διωξουμε τους Γερμανους και φτασαμε στι Δεκεμβρη.Χωρις να ξερουμε στην ουσία τι γινοταν.Ο Δεκεμβρης ξεκινησε με το μεγαλο συλλαλητηριο στην Αθηνα, μετα την παραιτηση των τεσσαρων πρωτων υπουργων του ΚΚΕ, οπου κτυπησε η Ασαφλεια και σκοτωθηκαν διαδηλωτες.Ημουν τοτε δευτερος γραμματεας των φοιτητων. Η εντολη που ειχαμε στο συλλαλητηριο αυτο ηταν οτι, οι φοιτητες που ηταν ενταγμενοι στο ΕΛΑΣ, καπου 30-50 ατομα , επρεπε να ησαν ενοπλοι. Και οτι θα εδιναν εντολη οι επικεφαλης τους για το που θα κτυπησουν τα τανκς, που σημαινει οτι ηταν αποφασισμενη η συγκρουση. Διοτι δεν κανεις ενα συλλαλητηριο με ενοπλους οταν δεν θελεις να γενικευτει η συγκρουση.,,» σελις 546,547
5. Ελευθεριος Σταυριδης ( να θυμισουμε, βουλευτης και Γ.Γ του ΚΚΕ, ’Τα παρασκηνια του ΚΚΕ’’ Ελ.Σταυριδη, πρωην γ.γ του κκε, εκδοσεις ελευθερη σκεψι, σελς 552)
Ο ’’Δεκεμβριος’’’ασφαλως δεν ηδυνατο να ειναι ‘’επαναστασις’’ ... ανευ συμμετοχης ενεργου εις αυτην της εργατικης ταξεως , ανευ συμπαθειας προς αυτην των αγροτων, ανευ ουδετεροτητος πληρους της μικροαστικης ταξεως .Και ειναι βεβαιον οτι ουτε η εργατικη ταξις εν τω συνολω της μετεσχε της ‘’Δεκεμβριανης επιχειρήσεως’’ ουτε η αγροτικη ταξις συνεπαθει την κομμουνιστικην τοιαυτην επιθεσιν, ως μονη αναμνησιν εχουσα τας αρπαγας των προιοντων της τας αγγαρείας τα εγκληματα και την επιβολη φορολογιων. Οσον αφορα στην μικροαστικην ταξιν, αυτη οχι μονον δεν ητο ουδετερα αλλα σαφως και θετικως αντιθετος προς την κομμουνιστικην επιθεσιν...Ο ‘’’Δεκεμβριος’’ ασφαλως δεν ητο ουτε ’‘’κοινωνικη επαναστασις’’ ούτε καν ενοπλος στασις δυναται να χαρακτηρισθη διοτι δεν επροκειτο περι ενοπλου στασεως τμηματος τινος Λαου ή στρατού αμφισβητούντος το κυρος μιας νομιμου εξουσιας. Τι ητο λοιπον ο Δεκεμβριος; Μια απλη συνεχεια της στρατιωτικης προελασεως του ΕΛΑΣ Προς το κεντρο των Αθηνων λογω της μεθης των μεχρι τοτε επιτυχιων και της κομμουνιστοκρατιας των Αθηνων δια των συλλαλητηριων... Αλλα κοινωνικως ητο αστηρικτος και βλακωδης! ...Εαν αντι του Δεκεμβριου κατεχον τα 7 υπουργεια του , εζητει και ηξιου απλως εκλογας ...πολυ φοβουμαι οτι το ΚΚΕ ως ΕΑΜ θα ελαμβανε ασφαλως την πλειοψηφιαν των βουλευτων της χωρας...οποτε αγνωστον αν η ΕΛΛΑΣ θα απεφευγε τον κινδυνον να εγκλεισθη εντος του σιδηρου παραπετασματος.. Απο της αποψεως αυτης ο «Δεκεμβριος» υπηρξεν απο εθνικής αποψεως «ευτυχημα». Διοτι χαρις εις αυτον μετεστραφη το λαικο ρευμα κατα του ΚΚΕ και τα θυματα του ‘’Δεκεμβριου’’ ειναι οι ηρωες και οι Μαρτυρες , που ποτισαν με το αιμα των τον δενδρον της ελευθεριας...Το ΚΚΕ προσεπαθησε να εξυμνηση τον ‘’Δεκεμβριον ‘’ του ως ηρωικον αγωνα του λαου υπο την καθοδηγησιν του. Και ομως το αληθες ειναι οτι ο λαος των αθηνων εμεινεν αμετοχος ..»
6. Ι.Κοραντής ( Πολιτική και Διπλωματική Ιστορία της Ελλάδος 1941-1945, εκδόσεις «ΕΣΤΙΑΣ» Τόμος 2ος ,Σελίς 287
«Πριν όμως αποσυρθούν εκ της περιοχής των Αθηνών Πειραιώς , οι στασιασταί είχαν προβή εις μαζικάς εκτελέσεις αθώων ανθρώπων, ανδρών γυναικών και παιδιών κατά τον αγριώτερον τρόπον…Παντού οι Ελληνοβρεταννικές δυνάμεις εύρισκον ομαδικούς τάφους, έτι δε και κατακρεουργημένα φρικτώς παραμορφωμένα πτώματα, ανδρών, γυναικών και παιδίων άταφα.
Αι αποκαλύψεις των φρικαλεοτήτων του ΕΛΑΣ προκάλεσαν εν κύμα φόβου και αηδίας εις ολόκληρον τη πρωτεύουσαν.
Επί του προκειμένου όμως υπάρχει η έκθεσις Σερ Ουώλτερ Σιτρίν Επιτροπής Ερεύνης Εργατικών Ενώσεων. Ο Ουώλερ Σιτρίν ήρχετο δήθεν δια να ενημερωθεί επι των ζητημάτων των Ελληνικών Εργατικών Ενώσεων. Αλλά δεν υπήρχεν αμφιβολία ότι θα ανεζήτει περιπτώσεις ολισθημάτων των Βρεταννών στην Ελλάδα. Ο Σκόμπυ γράφει στο ημερολόγιον του. « Ο Σιτρίν μου ετηλεφώνησε ότι είχεν επισκεφθή ενα μαζικό τάφο. Εκαμε δύο φορές εμετό και δεν μπόρεσε να με δή.»
Τελικώς στην έκθεσιν την οποίαν συνέταξαν ανέφεραν ότι είδαν 250 πτώματα εκτεθειμένα προς αναγνώρισιν και συνεπλήρωσαν, Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σχεδόν όλοι ησαν θύματα οργανωμένου εγκλήματος. Το συμπέρασμα ειναι ότι ο ΕΛΑΣ εξετέλεσε φρικτά εγκλήματα»
7. « Η Απελευθερωσις της Ελλαδος και τα μετα ταυτην Γεγονοτα»( Ειναι ενα απο τα ολιγα διασωθεντα πριν την πολτοποιησι επι υπουργιας του Ευαγγελου Αβερωφ στο υπουργειο Εθνικης Αμυνης το 1976)
«Μονον στην πρωτευουσα και τον Πειραια εσφαγιασθησαν 15.685 ατομα και συνεληφθησαν περι τους 9.800 ομηρους ανδρων και γυναικων πασης ταξεως και ηλικιας, οιτινες , παντες εν μεσω χειμωνι απηγοντο νυκτωρ εκ των οικιων των και πεζή , νηστεις και ρακενδυτοι δια μεσου των χιονων και των χαραδρων ωδηγουντο ως ομηροι. Οι εκ των συλλαμβανομενων προς εκτελεσιν ωδηγουντο εις διαφορα σημεια των Αθηνων εκ των προτερων καθορισμενα.Εις τον συνοικισμον Περιστερι οι κομμουνισται εξετελουν τα προσαγομενα θυματα με ομαΔικον τυφεκισμον και εν συνεχεια ερριπτον αυτα εντος ορυγματων. Εις τα διυλιστηρια της Ουλεν , απεκεφαλιζαν τα θυματα των δια πελεκεως και τα ενεταφιαζον εις παρακειμενον αγρον. Εις το πεδιον βολης της σχολης ευελπιδων εξετελουν ομαδικως δια μαχαιρας οργανα της ασφαλειας του κρατους, χωροφυλακες, αστυφυλακες καθως και ιδιωτας. Εις το φρεαρ του Αγιου Πετρου Καισαριανης[1] μετα φρικωδη βασανιστηρια εφονευον τα θυματα των δια σφαιρας εξ επαφης εις τον αυχενα.Κατα παρομοιους τροπους εξετελουν τα θυματα των εις το κεντρον Ροσινιολ της περιοχης των Σεπολιων, εις τα λατομεια της Κυψελης και της Καισαριανης εις τα τουρκοβουνια την χωματερην , την Γουβαν, το Μπραχαμι το Δουργουτι, το ασυλον Κοκινιας. Ο εκ των εκτελεστων κομμουνιστης Σταματιος Λιολιος ενωπιον του δικαστηριου περιεγραψε , ως κατωθι τον τροπο εκτελεσεως των θυματων του εις τα διυλιστηρια Ουλεν. ‘’ Τους διεταζα πρωτα να γδυθουν και υστερα τους εβαζα να γοναΤισουν στο χωμα και να σκυψουν το κεφαλι πανω σε μεγαλε πετρες , που ειχα αραδιασει εξω απο τα διυλιστηρια.Τοτε επαιρνα το τσεκουρι και τους εδινα μια τσεκουρια πανω στο κεφαλι και αν δεν τους αποτελειωνα με την πρωτη τους εδινα και δευτερη και τριτη ωσπου να τα βροντηξουνν. Αλλα παληκαρια τους εδινα καμποσες μαχαιριες στην καρδια και κατοπιν ερονταν αλλουνου σειρά.Οταν κουραζομουνα επαιρνε αλλος την σειρα μου..»
8. Σπ.Β.Μαρκεζινη ς ( 2ος τομο της ‘’ Συγχρονης Πολιτικης Ιστοριας της Ελλαδος’’ του εκδοσεις Παπυρος σελις 70)
«Το κεφαλαιο της ομηριας υπηρξε μια αλλη ιδιαιτερα ζοφερη πτυχη των Δεκεμβριανων. Καθε ημερα αρκετοι απο τους ομηρους ανδρες και γυναικες στην Αθηνα και την υπολοιπο Ελλαδα εβρισκαν μαρτυρικο θανατο .Η ηγεσια του ΕΛΑΣ με το επιχειρημα οτι ο Τσωρτσιλ εξεβιαζε λυσεις εις βαρος των δυναμεων του ΕΛΑΣ εδηλωνε οτι δεν επροκειτο να τους απελευθερωσει..Ηανακωχη της 11ης Ιανουαριου 1945 θα σημανει την επιστροφη των ομηρων. Με τον καιρο θα αποκαλυφθη ότι εκατονταδες απο τους συλληφθεντας θυματα ενος ανελεγκτου μισους δεν επροκειτο να επισρεψουν ποτε.»
9 . Ριζοσπαστης 24ης Απριλιου 1945 9 Δημοσιευσις των αποφασεων της11η ολομέλεια της Κ.Ε του ΚΚΕ της 5ην Απριλιου 1945).
« Ο αγώνας του Δεκέμβρη είναι μια παλλαική ένοπλη αντίσταση ενάντια στο πραξικόπημα της αντίδρασης που ηθελε με την βία να ανακόψει την ομαλή δημοκρατική ειρηνική εξέλιξη της χώρας. Ειναι το διαμάντι του αγώνα του εθνους μας για την δημοκρατική αναδημιουργία και την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Είναι η πιο έμπρακτη εκδήλωση του αγώνα που διεξάγουν όλοι οι φιλελεύθεροι λαοί ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις της διεθνούς αντίδρασης. Ο αγώνας του Δεκέμβρη δημιουργεί ένα μεγάλο και πολύτιμο ηθικό κεφάλαιο στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, που πολύ γρήγορα θα βρή την αξιοποίησή του, γιατί είναι αγώνας ενάντια στην φασιστική τυραννία, είναι αγώνας απόλυτα σύμφωνος με του διακηρυγμένους σκοπούς και τις ηθικές αρχές του πολέμου που διεξάγει όλη η προοδευτική ανθρωπότητα. Ο αγώνας του Δεκέμβρη τοποθετεί τον Ελληνικό λαό στις πρώτες γραμμές της απελευθερωτικής πάλης των λαών για την συντριβή των σκοτεινών δυνάμεων της βίας και για την πραγματοποίηση των αντιφασιστικών αρχών του πολέμου, της δημοκρατίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.» !!!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου