Η περίπτωση του -για λίγες ώρες- ειδικού Γραμματέα των ΔΕΚΟ στο Υπουργείο Οικονομικών, του οποίου ο διορισμός ανακλήθηκε επειδή παλαιότερα είχε χρησιμοποιήσει ανοίκειες εκφράσεις για το ΠΑΣΟΚ, θέτει και πάλι το ζήτημα της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας.
Εντάξει, λοιπόν!
Κανείς δεν αμφιβάλλει για τις καλές προθέσεις της Κυβέρνησης.
Κάθε Κυβέρνησης.!
Όταν όμως αναλαμβάνεις την ευθύνη διακυβέρνησης του τόπου, έχεις κάθε λόγο να πας καλά.
Ωστόσο, οι καλές προθέσεις δεν αρκούν.
Θυμόμαστε όλοι με πόσο καλές προθέσεις ξεκίνησε η Κυβέρνηση Καραμανλή, και πιο πριν η Κυβέρνηση Σημίτη κι ακόμα πιο πριν οι προηγούμενες.
Δεν κατάφεραν παρά τα στοιχειώδη κι έφυγαν κακήν κακώς.
Συμπέρασμα:
Η κυβέρνηση Παπανδρέου θα κριθεί σε επίπεδο αποτελεσμάτων, όχι σε επίπεδο προθέσεων. Πολύ καλή ως πρόθεση ήταν η διαδικασία υποβολής βιογραφικών ..."από την κοινωνία", όπως ελέχθη, προκειμένου ο δημόσιος τομέας να στελεχωθεί με τα καλύτερα στελέχη της αγοράς, αλλά η επιλογή ορισμένων που… δεν είχαν υποβάλει αίτηση, απλώς ήταν "κολλητοί" του συστήματος, αξιολογείται από τους πολίτες.
Όπως αξιολογείται και το ..."λάθος" με την τοποθέτηση του συγκεκριμένου προσώπου στη θέση του Ειδικού Γραμματέα των ΔΕΚΟ στο Υπουργείο Οικονομικών.
Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ διαμορφώνονται αντικρουόμενες στρατηγικές.
Μια μερίδα κυβερνητικών και κομματικών στελεχών πιέζουν για μια πολιτική που θα διαφοροποιεί το ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία και θα θέτει τα θεμέλια (από τώρα) μιας δεύτερης συνεχόμενης εκλογικής νίκης. Δηλαδή σαφώς κεντροαριστερή κυβερνητική πολιτική.
Μια άλλη ομάδα (τα ονόματα δεν έχουν σημασία όταν μιλάμε για πολιτική) θεωρεί -επίσης σωστά- ότι οι εκλογικές μάχες χάνονται από τις Κυβερνήσεις, δεν κερδίζονται από τις Αντιπολιτεύσεις. Συνεπώς, υποστηρίζουν ότι αν τα καταφέρουν στη διαχείριση των κυβερνητικών πραγμάτων ανεξαρτήτως ιδεολογικής κατεύθυνσης, θα επανεκλεγούν.
Υπάρχει και μια τρίτη ομάδα, ενδιάμεση, που λέει ότι ο συνδυασμός σωστής διαχείρισης και πολιτικής άποψης που να διαπερνά αυτή τη διαχείριση, είναι η σωστή οδός για την πολιτική αποτελεσματικότητα και την κυβερνητική μακροημέρευση.
Όλα αυτά πρέπει να συναιρεθούν στην εκπόνηση ενός ρεαλιστικού σχεδίου διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που θα λαμβάνουν υπόψη τους τις κοινωνικές αντοχές, τις ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες και την πραγματική κατάσταση της οικονομίας.
Δυστυχώς, φαίνεται ότι απέχουμε αρκετά από αυτό.
Μερικά παραδείγματα είναι αρκετά:
- Η υπουργός Περιβάλλοντος κυρία Τίνα Μπιρμπίλη διαφωνεί με τον ομόλογό της των Υποδομών κύριο Δημήτρη Ρέππα στο ζήτημα της εκτροπής του Αχελώου.
- Ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου διαφώνησε δημόσια με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο για τις επιδόσεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλου.
- Διαφωνία σημειώθηκε και στο εσωτερικό του Υπουργείου Παιδείας μεταξύ της υπουργού και του υφυπουργού της αναφορικά με την κατάργηση ή όχι της βάσης του 10.
- Περισσότερα από πέντε υπουργεία καταγράφονται διαφωνίες μεταξύ υπουργού και υφυπουργού. Αυτό δεν είναι πρωτοφανές, αλλά αναδεικνύει τα προβλήματα σχεδίου και στρατηγικής στην Κυβέρνηση.
Καλές προθέσεις υπάρχουν. Για την αποτελεσματικότητα είναι που αμφιβάλλω…
tapragmata
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου