Το χει ανάγκη να μοστράρει το new face του Παπανδρεϊκοκεντρικού πρωθυπουργισμού, και είπε να μαζέψει τους άσπιλους και αμόλυντους ηγέτες των άσπιλων και αμόλυντων πολιτικών κομμάτων, αυτούς που συντηρούν ευλαβικά το άσπιλο και αμόλυντο πολιτικό σύστημα, συμπολιτευόμενοι τον εαυτό τους και αντιπολιτευόμενοι όλους τους άλλους (και ενίοτε και τον εαυτό τους).
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Συνευρέθηκαν λοιπόν οι άσπιλοι υπό το βλέμμα του αμόλυντου σε μια ιδιότυπη επιχείρηση «καθαρά χέρια» φιλοδοξώντας να ξεβρομίσουν τον τόπο από τις κακοδαιμονίες του, αρνούμενοι ωστόσο πεισματικά να τον απαλλάξουν από την πρωταρχική αιτία που τις γεννά, κι αυτή δεν είναι άλλη από την ίδια τη θλιβερή τους παρουσία.
Την ίδια στιγμή, ένα πνευματικό τέκνο του άσπιλου που ακούει στο όνομα Ρόβλιας, ροβολούσε στον κατήφορο της παραίτησης – όχι γιατί συνελήφθη κλέπτων οπώρας (δεν πρόκαμε άλλωστε να ασχοληθεί με τας οπώρας) αλλά διότι απεδείχθη πως δεν ήταν και τόσο αμόλυντος όσο τουλάχιστον απαιτείται να είναι η γυναίκα του Καίσαρα, και μάλιστα τη στιγμή που ο αρχηγός του επιχειρεί να μοστράρει φιγουράτζα ενός μικροβιακά αποστειρωμένου 
πολιτικού.
πολιτικού.Το τι είπαν επί της ουσίας δε θα το μάθουμε ποτέ. Ή μάλλον θα το μάθουμε πολύ αργότερα όταν ίσως δε θα έχει απολύτως καμία πρακτική αξία πλέον.
Άλλωστε τι άσπιλοι και τι αμόλυντοι θα ήταν, αν καταδέχονταν να λερώσουν τα χέρια τους πιάνοντας το μολυβάκι τους για να κρατήσουν πρακτικά και να εκδώσουν ένα ανακοινωθέν προς τέρψιν του κουτοχορτοφάγου λαού τους….
Μπορούμε όμως να υποθέσουμε τι ΔΕΝ ΕΙΠΑΝ και τι ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ, και μάρτυς μας η Αλ Σαλέχ αν υποθέσουμε ψέματα και αδικήσουμε δίχως λόγο τους ταγούς μας.
1. Το πρώτο που δεν έκαναν, είναι που δεν κοίταξε κανείς τους τον καθρέφτη. Δήλωσαν όλοι τους αναρμόδιοι να υποστούν την βάσανον του καθρέφτη. Και οι λόγοι φυσικά είναι εντελώς πρακτικοί. Φαντάζεστε για παράδειγμα να κοιτούσε τον καθρέφτη ο άσπιλος πρωθυπουργός του αμόλυντου ΠΑΣΟΚ που κυβερνά αυτόν τον τόπο???
Κι αν έσκαγε μύτη από τον καθρέφτη το ένα εκατομμύριο ευρώ του Τσουκάτου, και του ζητούσε εναγωνίως τον επαναπατρισμό του στα κρατικά ταμεία τι θα έκανε ο άσπιλος???
Θα ακολουθούσε το Ρόβλια στο Γολγοθά της παραίτησης???
Μα μόλις τώρα ανέλαβε πρωθυπουργός. Ακόμα δεν πρόκαμε να προκόψει… για παραιτήσεις είμαστε???
Άσε που η σύσκεψη των αμόλυντων θα έμενε ακέφαλη αρχηγού απόντος… Και ποίο το μέλλον μας μετά… Ποία η προοπτική μας ως έθνος…
2. Το δεύτερο που δεν αναγνώρισαν, είναι ότι αυτή η ρουφιάνα η διαφθορά, αποτελεί φιλί ζωής για το σάπιο σύστημα που χρόνια τώρα στήνουν με επιμέλεια και περισσή φροντίδα. Είναι το σύστημα της χαλιναγώγησης του νου και της σκέψης των ανθρώπων. Της αγοραπωλησίας της εμπιστοσύνης και των ελπίδων. Της αλληλοδιάψευσης των προσδοκιών.
3. Το τρίτο για το οποίο δεν μίλησαν, είναι για την προκλητική ατιμωρησία. Είναι αυτή την οποία δεν αποφάσισαν να μετατρέψουν σε παραδειγματική τιμωρία.
Δεν μίλησαν για τα δικαστήρια που δεν έστησαν…
Δεν μίλησαν για τις περιουσίες των διεφθαρμένων που δεν δήμευσαν…
Δεν μίλησαν για τα πολιτικά δικαιώματα που δεν αφαίρεσαν…
Δεν μίλησαν για το ντροπιαστικό αλισβερίσι με το οποίο αμνήστευσαν.
Αμνήστευσαν ανθρώπους…
αμνήστευσαν πολιτικούς…
αμνήστευσαν πολιτικές…
αμνήστευσαν κράτη (βλ. Γερμανικές αποζημιώσεις)…αμνήστευσαν τελικά την ίδια την αθλιότητα.
4. Το τέταρτο για το οποίο δεν μίλησαν, είναι για την προσβλητική, ντροπιαστική και εξοντωτική γραφειοκρατία που στο όνομα μιας επίπλαστης νομιμότητας εξαθλιώνει τον πολίτη καθημερινά. Μίζα στην πολεοδομία για να πάρεις μια βεβαίωση κύριας χρήσης. Μίζα στο υγειονομείο για ν ανοίξεις τυροπιττάδικο. Μίζα για να σου βεβαιώσουν πώς τα πλακάκια στο wc είναι στο 1.60 και όχι στο 1,45… μίζα … μίζα… μίζα… Μίζα παντού. Γιατί κάποιοι απερίσκεπτοι έχουν την εντύπωση ότι νομοθετούν ενώ στην ουσία νομιμοποιούν τον πλουτισμό των επιτήδειων…
5. Το πέμπτο για το οποίο δεν μίλησαν, είναι για την πολιτική κατάπτωση της εθνικής διαφθοράς στην οποία επιχειρούν να ενσωματώσουν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, υλοποιώντας τα σχέδια της Νέας Τάξης και των υπερεθνικών τους αφεντικών…
Ασπιλοι και αμόλυντοι λοιπόν οι ηγέτες μας…
Σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον – κεκλεισμένων των θυρών – μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα του Ελληνικού λαού που στην πλάτη του παίζουν μπιλιάρδο, ώδυνεν το όρος και έτεκεν τον μυν…
Και φυσικά μετά τη σύσκεψη, το ερώτημα επανέρχεται περισσότερο επιτακτικό από κάθε άλλη φορά:
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου