Κι' όμως.! Λεφτά υπάρχουν...

Κάπου είχα διαβάσει -μάλλον για την κρίση στην Αμερική το 1929- ότι σε περιόδους οικονομικής κρίσης ανθούν ο τζόγος και η πορνεία.
Και είναι οξύμωρο το γεγονός, καθώς και οι δυο δαπάνες θα μπορούσαν λογικά να ενταχθούν στην κατηγορία "ψυχαγωγία – διασκέδαση" και να περικοπούν.
Οι μεν άντρες επιδιώκουν να βρουν τα λεφτά που τους λείπουν στον τζόγο, οι δε κυρίες –οι έχουσες βεβαίως κάποια προσόντα- στρέφονται στο αρχαιότερο επάγγελμα και προσφέρουν υπηρεσίες, οριζοντίως και καθέτως, για να καλύψουν την αυξανόμενη ...."ενεργό ζήτηση".
Οι αξίες μηδενίζονται, οι ηθικές αντιστάσεις λυγίζουν, οι πολιτικές πεποιθήσεις γίνονται όλες μια μάζα χυλού δύσπεπτη και αποκρουστική.
Ο αγώνας για την επιβίωση εξελίσσεται σε αγώνα κατά πάντων, οι εργαζόμενοι προτιμούν να χάσουν την αξιοπρέπεια από τη δουλειά τους, οι φιλίες δοκιμάζονται, οι συνεργασίες γίνονται εφιάλτες, πολλοί ψάχνουν αφελείς, απατεώνες και φτωχοδιάβολοι εξυφαίνουν νέα σχέδια.
Στις οικογένειες η φτώχια φέρνει γκρίνια, οι ανάγκες και οι επιθυμίες επαναπροσδιορίζονται, οι καλές τράπεζες δανείζουν, τα λεφτά τελειώνουν και περισσεύουν μέρες από τον μήνα, όσοι έχουν τον τρόπο τους αποξενώνονται γιατί όλοι τους ζητούν δανεικά.
Όλα αυτά βέβαια δεν έχουν σχέση με την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
Απλώς η Τζούλια πούλησε τρελά γιατί είναι δημόσιο πρόσωπο… και όταν έχει champions league δεν μπορώ να μπω στο internet γιατί είναι όλοι στο live play και ταΐζουν το άλογο.
Και κάθε βράδυ το Κολωνάκι είναι μπλοκαρισμένο από τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα έξω από τα μπαρ.
Άρα λεφτά υπάρχουν…
ΟΔΥΣΣΕΑΣ