Αρχικά τον αποκαλούσαν υποτιμητικά "Γιωργάκη". Μετεξελίχθηκε σε Γιώργο μετά την εσωκομματική επικράτηση. Μετά την ανάληψη της εξουσίας κάποιοι αρχικά πίστεψαν ότι δεν γνώριζε την κατάσταση που παρέλαβε. Αποδείχθηκε ότι γνώριζε τα πάντα και οδήγησε την χώρα εκεί που είχε από την αρχή αποφασίσει ή που του είχε υποδειχθεί.
Μέρα με τη μέρα αποκαλύπτεται με τον πλέον οδυνηρό τρόπο το σχέδιο που απροκάλυπτα εφαρμόζει:
Η άσκηση εξουσίας στην Ελλάδα διεκδικεί μια παγκόσμια πρωτοτυπία. Η εκτελεστική εξουσία σήμερα ασκείται με δύο διαφορετικά σχήματα ταυτόχρονα. Την διακυβέρνηση Παπανδρέου και την κυβέρνηση Παπανδρέου. Η πρώτη έχει μισοτυπική-μισοάτυπη μορφή και αποτελείται από μια μεγάλη «ομάδα» ξένων συμβούλων, ενώ η δεύτερη συγκροτείται πρωταρχικά από το υπουργικό συμβούλιο. Η διακυβερνητική ομάδα του Γιώργου, λοιπόν, χαράσσει πολιτική σε συνεργασία ασφαλώς με την τρόικα, ενώ το κυβερνητικό επιτελείο του πρωθυπουργού αναλαμβάνει να υπογράψει τις αποφάσεις, να εξειδικεύσει κάποιες άλλες και να φροντίσει για την νομιμοποίησή τους στο εκλογικό σώμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που η κυβέρνηση λειτουργεί ως σύμβουλος στην «διακυβέρνηση», μάλλον για να μην χαθεί εντελώς στην ξένη - γι' αυτήν - Ελληνική πραγματικότητα.
Αυτό νομίζουμε ότι το έχετε παρατηρήσει. Δείτε, όμως, τώρα, πώς ....την ώρα που έχουν ανάψει οι συζητήσεις για ανασχηματισμό της κυβέρνησης με την διασπορά φημών από κυβερνητικές πηγές ασφαλώς, την ίδια ώρα ολοκληρώνεται το σχήμα της διακυβέρνησης του Γιώργου. Με άλλα λόγια, κατανοήσετε πώς ολοκληρώνεται το σχήμα που έχει αναλάβει να πραγματοποιήσει τούτο το νέο πείραμα της παγκοσμιοποίησης στην χώρα μας.
Το διεθνές lobby που ρυθμίζει τις χρηματοπιστωτικές αγορές και ασφαλώς εκπροσωπείται από την τρόικα, επέδειξε στον κ. Παπανδρέου ένα ώριμο στέλεχός του, τον κ. Τομάζο Πάντοα Σκιόπα (Tommaso Padoa-Schioppa) για να αναλάβει ρόλο μεσολαβητή μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών μας, ώστε να βοηθήσει στην επανένταξη της Ελλάδας στο διεθνές δανειοληπτικό σύστημα. Είναι αλήθεια ότι αυτό αποτελεί μάλλον μοναδικό φαινόμενο, αν όχι παγκόσμια, τουλάχιστον για την Ευρώπη. Όχι μόνον δεν έχει ξανασυμβεί κάτι ανάλογο στις χώρες της ΕΕ, αλλά σε ότι αφορά στην Ελλάδα, που είναι μέλος της ευρωζώνης υπό την επιτροπεία της τρόικας με όλα τα δημοσιονομικά στοιχεία της γνωστά σε όλους τους ενδιαφερόμενους, η κίνηση αυτή για την πρόσληψη συμβούλου με αποστολή το lobbying στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και στους διεθνείς επενδυτές, ακούγεται κατ’ αρχήν ανορθόδοξη.
Ο κ. Τομάζο Πάντοα Σκιόπα, σύμφωνα με το βιογραφικό του υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πρόεδρος του αμφιλεγόμενου και φερόμενου να εμπλέκεται σε δραστηριότητες «αδελφοτήτων», think tank Νotre Εurope, ενώ από τον Οκτώβριο του 2007 ως τον Απρίλιο του 2008 ήταν πρόεδρος της ΙΜFC, της κορυφαίας επιτροπής παραγωγής πολιτικής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Σύμφωνα, όμως, με την φημολογία που συνδέεται με το πρόσωπό του, ο άνδρας αυτός είναι επιφανές μέλος του δικτύου της παγκοσμιοποίησης που συγκροτείται από την Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, το CFR: Council on Foreign Relation και την Trilateral Commission. Είναι, δηλαδή, ένας οραματιστής και βασικός διαμορφωτής της παγκόσμιας διακυβέρνησης με την νεοφιλελεύθερη, ασφαλώς, αντίληψη της οικονομικής ηγεμονίας.
Με την ένταξη αυτού του ανδρός στο (διακυβερνητικό) επιτελείο του Έλληνα πρωθυπουργού, η διακυβέρνηση Παπανδρέου φαίνεται να ολοκληρώνεται ως μορφή. Τώρα πλέον το πείραμα της διεθνούς ελίτ που διεξάγεται στην Ελλάδα, μοιάζει να προχωρά στο επόμενο - που δεν γνωρίζουμε αν θα είναι το τελικό - στάδιο. Πρόκειται για την δημιουργία μιας άλλης φόρμουλας, που θα ορίζει την σχέση της χώρας με την τρόικα μακροχρόνια και με τους δανειστές μας μεσοπρόθεσμα, με πιθανή κατάληξη ενός πρότυπου τρόπου αναδιάρθρωσης του χρέους. Απ’ ότι φαίνεται αυτός θα είναι ο κρίσιμος ρόλος του κ. Σκιόπα, ο οποίος είναι προφανές ότι θα επιχειρηθεί να μείνει αφανής. Άλλωστε η διακυβέρνηση δεν δίνει λόγο στον ελληνικό λαό, ούτε καν στην κυβέρνηση.
Βεβαίως, ο κ. Σκιόπα δεν θα είναι μόνος. Θα συνοδεύεται από ένα μικρό επιτελείο συμβούλων, το οποίο θα λάβει την μορφή κυβερνητικού οργάνου με απόφαση του πρωθυπουργού. Το δικαίωμα αυτό το κατοχύρωσε ο πρωθυπουργός με την αιφνίδια κατάθεση τροπολογίας και την σχετική ρύθμιση σε νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών, που είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση της αντιπολίτευσης (Βέβαια η συμμετοχή του κ. Σαμαρά σε συνεδριάσεις της λέσχης Bilderberg δεν νομίζουμε ότι μπορούν να τον αναγορεύσουν ως τιμητή και σοβαρό καταγγέλλοντα). Η κυβέρνηση είχε δικαιολογηθεί τότε, λέγοντας ότι ο κ. Παπανδρέου χρειαζόταν ευελιξία προκειμένου να συμβουλευτεί προσωπικότητες από το εξωτερικό για την αναδιοργάνωση του Γραφείου Πρωθυπουργού και για άλλα θεσμικά ζητήματα.
Υποθέτουμε πως τώρα λύνονται και κάποιες απορίες της αντιπολίτευσης, αλλά και κυβερνητικών στελεχών, που εδράζονται στο αν και κατά πόσο ο Γιώργος Παπανδρέου διαθέτει πράγματι σχέδιο. Τίποτα δεν κάνει τυχαία. Πώς θα μπορούσε άλλωστε! Τόσοι πολλοί άνθρωποι φροντίζουν για την στρατηγική του … πειράματος που η παγκόσμια τάξη πραγμάτων (new world order) εφαρμόζει στη χώρα μας.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου