Ο μεταμεσονύκτιος ανασχηματισμός της κυβέρνησης από τον Γιώργο Παπανδρέου, θα μείνει όντως στα πολιτικά χρονικά ως άλλη μια πολιτική οπερέτα. Οι προσπάθειες του πρωθυπουργού για δομικό ανασχηματισμό, προσπάθειες που ακολούθησαν την παταγώδη αποτυχία του στη διάρκεια του τριημέρου του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, να ρυθμίσει τα των υποψηφιοτήτων σε περιφέρειες και δήμους, επικοινωνιακά δεν καρποφόρησαν.
Το αποτέλεσμα της προσπάθειάς του για αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, ήταν να ακολουθήσουν μαραθώνιες διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις, την ώρα που τα περιθώρια ήταν πολύ στενά. Τα υπουργεία άλλαζαν συνεχώς χέρια, ενώ οι «διαρροές» επί ώρες προς τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, πήγαιναν «σύννεφο». Χαρακτηριστικό ήταν ότι η σύνθεση της πολυμελούς (πού πήγαν οι δεσμεύσεις περί του αντιθέτου;) νέας κυβέρνησης ανακοινώθηκε στο press room, μετά τις 1:30 το πρωί. O tempora o mores ή ελληνιστί, ω καιροί ω ήθη... Όσο για τη γενικότερη εικόνα, αυτή είναι μάλλον θλιβερή.
Επανεμφάνιση παραγκωνισμένων
Η οργή του πρωθυπουργού για την απροθυμία των πρωτοκλασάτων στελεχών του Κινήματος να στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια για τις περιφέρειες και τους δήμους ήταν μεγάλη, όμως δεν είχε άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιήσει αρκετούς από τους «αντιρρησίες» στο νέο υπουργικό σχήμα. Παράδειγμα, ο βουλευτής Καβάλας Μιχάλης Τιμοσίδης, ο οποίος αρνήθηκε να κατέβει ως υποψήφιος Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης (με αποτέλεσμα να προωθηθεί στη θέση του ο επί δύο τετρεαετίες νομάρχης Ροδόπης Άρης Γιαννακίδης και να εξαγριωθούν οι μη μειονοτικοί σε Ροδόπη & Ξάνθη) και κατέλαβε τη θέση του υφυπουργού Υγείας. Κι όμως, τα νέα ονόματα στη νέα κυβέρνηση ήταν λίγα.
Η «ανακύκλωση» προσώπων «πήγε σύννεφο», δεδομένου ότι κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για ανανέωση βλέποντας ένα πολυμελές (48 πρόσωπα!) σχήμα με τους Χρήστο Παπουστή, Κώστα Σκανδαλίδη, Μιλένα Αποστολάκη και Ελπίδα Τσουρή να επανεμφανίζονται, ενώ η υπουργοποίηση της Άννας Νταλάρα, μόνο ερωτήματα εγείρει για τη σκοπιμότητά της (και τη χρησιμότητά της). Όπως φυσικά και η έμμεση παραδοχή του εγκληματικού (όσο και ιδιαίτερα κοστοβόρου για την εθνική μας οικονομία) σφάλματος της κατάργησης του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, με τη δημιουργία υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας. Δυστυχώς όμως, πάλι δεν υπάρχει υπουργείο Τουρισμού... Μια απορία: τι ακριβώς θα κάνει η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου στο ΥΠΕΞ; Μήπως μια πρότερη θητεία στις Βρυξέλλες, αποτελεί πανάκεια;
Παλιά πρόσωπα με αρνητικό «φορτίο» στην κυβέρνηση
Πάντως, κοινή ομολογία είναι ότι η επανεμφάνιση παλαιών παραγκωνισμένων στελεχών, που «διέπρεψαν» επί των αλήστου μνήμης κυβερνήσεων Σημίτη, πολλές φορές με καταστροφικά αποτελέσματα, αποτέλεσε προσωρινά σανίδα σωτηρίας για την κυβέρνηση. Αν ο κ. Παπανδρέου εννοεί έτσι τον 4ο (ο 3ος μας τελείωσε...) δρόμο για τον (νεοφιλελεύθερο) “σοσιαλισμό”, μάλλον έχει χαθεί στο δάσος.
Από την άλλη, είναι πλέον φανερές οι αδυναμίες της κυβέρνησης, αλλά και του ιδίου του πρωθυπουργού, να επιβάλλει τη θέλησή του στα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματός του, εν όψει των δημοτικών & περιφερειακών εκλογών. Και εκεί υπάρχει μείζον ζήτημα. Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ βέβαια, γνωρίζουν ότι η ΝΔ έχει καταφέρει να επιβάλει χαρακτήρα δημοψηφίσματος για το μνημόνιο. «Το συνδικαλιστικό κίνημα, όπως γνωρίζετε, είναι αντίθετο με το Μνημόνιο που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση», είπε χαρακτηριστικά ο αναπληρωτής Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, κ. Ηλίας Βρεττάκος, μετά τη συνάντησή του με τον Αντώνη Σαμαρά.
Όπου φύγει - φύγει στα υπουργεία...
Οι «μεγάλοι» του ΠΑΣΟΚ αποφεύγουν να εκτεθούν και να ηττηθούν (όπου υπάρξει δεύτερος γύρος, το ΠΑΣΟΚ θα «κατακρεουργηθεί» πολιτικά). Πλέον, το υπουργικό συμβούλιο φαντάζει για όλους τους πρωτοκλασάτους του ΠΑΣΟΚ ως «όαση», καθώς αποτρέπει την επαφή με την κομματική βάση και την εκλογική περιφέρεια γενικότερα, σε μια εποχή που οι πολιτικοί του κυβερνώντος κόμματος είναι ευάλωτοι σε σφοδρές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Νίκος Χιδίρογλου
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου