Πατήστε για μεγέθυνση. |
Κάθεται στο καφενέ του κυρ Γιάννη. Κερνάει τον κόσμο και μιλάει, μιλάει, μιλάει…
Απέναντί του ο μπάρμπα Θωμάς, πνιγμένος στις σκέψεις του, δυστυχώς δεν τον ακούει. Έχοντας στη τσέπη του 150 ευρώ (τόσα του έμειναν από την σύνταξη που πήρε χτες) και ένα απλήρωτο λογαριασμό της ΔΕΗ 160 ευρώ, το μυαλό του ταξιδεύει στα παλιά. Τότε που του φτάνανε τα λεφτά και πέρναγε κάπως καλύτερα.
Τον ακούει όμως τον καλό μας τον κύριο Υπουργό ο καπετάν Μιχάλης. Τι τα θες όμως δεν καταλαβαίνει τι λέει. Ο καλός μας ο κύριος Υπουργός δυστυχώς δεν μιλάει τη γλώσσα μας. Δεν μιλάει τη γλώσσα του χωριού μας. Μιλάει μια άλλη γλώσσα. Ξύλινη θα έλεγα. Μόνο αυτός την καταλαβαίνει. Ίσως και οι άλλοι Υπουργοί. Ποιός ξέρει!
Ο καπετάν Μιχάλης θέλει να του πει ότι δεν περνά καλά. Δεν τα βγάζει πέρα. Αλλά πως θα το πει; Μπορεί να γύρισε όλο το κόσμο, σαράντα χρόνια στα βαπόρια, αλλά δυστυχώς ο καπετάν Μιχάλης δεν έμαθε τη γλώσσα του καλού μας κύριου Υπουργού. Δεν την έμαθε γιατί ο καπετάν Μιχάλης ήταν … τίμιος.
Περάσαμε καλά με τον καλό μας τον κύριο Υπουργό. Πλήρωσε και τον καφέ μας. Είπε κιόλας ότι θα μας ξανάρθει γιατί μας νοιάζεται και μας αγαπάει. Καλό παιδί ο κύριος Υπουργός μας. Καλό παιδί και ας μην μιλάει τη γλώσσα του χωριού μας. Ας μη μιλάει την γλώσσα μας.
Δρομολογητής
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου