"Σωτήρων" επέτειος!

Πατήστε για μεγέθυνση.

Κλείνει σήμερα ένας χρόνος από την εκλογική νίκη του κ. Γ. Παπανδρέου. Η επέτειος, όμως, δεν ανήκει μόνο στο ΠΑΣΟΚ και στην ηγετική ομάδα του. Ανήκει στη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, – στους αγρότες, στους εργάτες, στους υπαλλήλους (Δημόσιους και Ιδιωτικούς), στους Μικρομεσαίους και στους Συνταξιούχους.

Οι οποίοι – λες και δεν γνώριζαν ποιους ψηφίζουν – ψήφισαν για καλύτερες μέρες, δέχθηκαν «ν’ αλλάξουν για να μη βουλιάξουν», ξανάφεραν το (καταδικασμένο από τους ίδιους) Κίνημα στην εξουσία και το μόνο που κατόρθωσαν μέσα σε δώδεκα μήνες, ήταν:

Να χάσουν σ’ ένα χρόνο όλα όσα κέρδισαν οι ίδιοι, οι πατέρες και οι παππούδες τους, με τους αγώνες τους, για ολόκληρο τον Εικοστό Αιώνα.

Είχε προηγηθεί, φυσικά, μια άλλη ημερομηνία, χρονολογία και «επέτειος». Η 18η Οκτωβρίου 1981, – όταν πραγματοποιήθηκε το «ραντεβού του ΠΑΣΟΚ με την ιστορία» και όταν ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου, με το 48,06% των ψήφων αναδεικνυόταν στον πανίσχυρο και αδιαφιλονίκητο πρωθυπουργό.

Το βράδυ εκείνης της 18ης Οκτωβρίου, ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης, αφού συνεχάρη τον Αρχηγό του ΠΑΣΟΚ για τη νίκη του, κατέβηκε στη «Μεγάλη Βρετανία» προκειμένου να κάνει δηλώσεις και είπε μια προφητική, – όπως αποδείχθηκε – φράση:

– Εύχομαι στον Ελληνικό Λαό να μη μετανιώσει για την επιλογή του...

Ο Ελληνικός Λαός, όμως, – έστω και αν έστειλε τρεις φορές το ΠΑΣΟΚ στην Αντιπολίτευση – δεν μετάνιωσε.

Και δεν μετάνιωσε, διότι επί 30 σχεδόν χρόνια δεν είχαν ακόμη φανεί τα ολέθρια αποτελέσματα της πολιτικής που ασκήθηκε από το 1981 και ύστερα. Φάνηκαν τώρα.

Τώρα που σωρεύτηκαν όλα: Τα χρέη, η κατασπατάληση των αποθεματικών των Ταμείων, η συρρίκνωση του παραγωγικού ιστού, η διασπάθιση των κοινοτικών πόρων, η διόγκωση του δημόσιου τομέα, η στηριγμένη στα δανεικά ψευδοευημερία, η διαφθορά, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η καθίζηση των εξαγωγών και, γενικά, η αλλαγή χωρίς αλλαγές και ο Σοσιαλισμός με τριτοκοσμικό πρόσωπο.

Τώρα, που βιώνουν τα αποτελέσματα της άθλιας εκείνης πολιτικής (που συνεχίζεται και σήμερα), στην τσέπη τους και στο πετσί τους. Τώρα που βρέθηκαν στην άκρη, «εκεί που σκάει η σφεντόνα», κατά την παροιμιώδη έκφραση.

Και δεν μετάνιωσαν όλοι, φυσικά. Υπάρχει ένα κομμάτι του Ελληνικού Λαού που είναι έτοιμο όχι μόνο περιοριστικά μέτρα να δεχθεί, αλλά και φασιστικά ακόμη, υπό την προϋπόθεση ότι τα επιβάλλει το... κόμμα του!

Αλλωστε, ο Νοέμβριος δεν είναι μακριά. Και στις κάλπες του Νοεμβρίου θα δοκιμαστεί αν απέκτησε ή όχι ανακλαστικά η ελληνική κοινωνία, αν είναι έτοιμη να απορρίψει το άδικο, από όπου κι αν προέρχεται και αν, πράγματι, είναι πρόθυμη ν’ αγωνιστεί, ώστε να πάρει πίσω όσα της έκλεψαν.

Η στήλη εξακολουθεί να τρέφει αμφιβολίες!

Χρήστος Θεοχαράτος