Ποια δημοκρατία;

Η αστική δημοκρατία (η οποία, όπου λειτουργεί, λειτουργεί μόνο στο πολιτικό πεδίο και όχι στο οικονομικό και κοινωνικό), υποτίθεται ότι είναι το "πολίτευμα του μέτρου", ότι, δηλαδή, σέβεται τα δικαιώματα της μειοψηφίας, αποφεύγει τις ακρότητες και στηρίζεται στις αρχές της αναλογικότητας και της επιείκειας.
Ετσι, ελάχιστοι μεν υπήρξαν εκείνοι που πίστεψαν τις παλιές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ ότι "θα επεκτείνει την πολιτική δημοκρατία προς την οικονομία και προς την κοινωνία", οι περισσότεροι όμως Ελληνες που δελεάστηκαν από τις ρηξικέλευθες υποσχέσεις του, θεωρούσαν βέβαιο, ότι θα διευρύνει και θα βαθύνει την πολιτική, τουλάχιστον, δημοκρατία.
Δυστυχώς, πέσανε έξω όλοι. Και όσοι πίστεψαν στη σοσιαλιστική στρουκτούρα της ηγετικής ομάδας του Κινήματος και όσοι αρκέστηκαν να πιστέψουν μόνο στην "πολιτική δημοκρατία, που θα διευρυνόταν και θα βάθαινε στη χώρα μας".
Με την πολιτική που άσκησε και που ασκεί, η μεν οικονομία πέρασε σε λιγότερα χέρια, η δε κοινωνία εθίστηκε στην ήσσονα προσπάθεια! Οσο δε για την πολιτική δημοκρατία, συνεχώς δέχεται ραπίσματα, περιορισμούς και λιμάρισμα των αρμών της.
Οταν, δηλαδή, ένα κόμμα 36 χρόνια μετά την ίδρυσή του παραμένει αρχηγικό και χωρίς εσωκομματική δημοκρατία, είναι απολύτως φυσικό και αναπότρεπτο κατ’ επέκταση:
* Να διαγράψει όσους έχουν διαφορετική γνώμη...
* Να ερωτοτροπεί με καλπονοθευτικούς εκλογικούς νόμους...
* Να φέρνει νύκτωρ τροπολογίες που απειλούν και ποινικοποιούν τις πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες...
* Να δαιμονοποιεί τα συνδικάτα και να τα θεωρεί συλλήβδην... συντεχνίες...
* Να ψηφίζει δρακόντειους νόμους, χωρίς καμιά αναλογικότητα αδικήματος και ποινής...
* Να περιφρονεί τα κεκτημένα των αδυνάτων προς όφελος των κεκτημένων των ισχυρών...
* Να χρησιμοποιεί τις "διαρροές" και πολλά ΜΜΕ ως Δούρειους Ιππους της πολιτικής του...
* Να διαστρέφει την αλήθεια -παρουσιαζόμενο ως "σωτήρας του τόπου" και ας υπήρξε επί είκοσι χρόνια ο συστηματικός καταστροφέας του...
* Να ασχημονεί έναντι της θεμελιώδους δημοκρατικής αρχής της επιείκειας και της συνδιαλλαγής, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι δικαίους και αδίκους - τιμωρώντας τους δικαίους...
* Να συμπεριφέρεται με μια έπαρση και με μια αλαζονεία, αντιστρόφως ανάλογη του κατοχικού καθεστώτος που βιώνει η ελληνική κοινωνία κ.λπ. κ.λπ.
Ας το ξαναπούμε: Οι περισσότεροι Ελληνες δεν ανέμεναν σοσιαλιστικά μέτρα από την κυβέρνηση του (και του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς) κ. Γ. Παπανδρέου. Ολοι, όμως, οι Ελληνες ανέμεναν -τις χαλεπές αυτές ώρες- σεβασμό προς τις θεμελιώδεις αρχές της πολιτικής δημοκρατίας - της αστικής, φυσικά!
Χρήστος Θεοχαράτος