"Χωρίς βαρβάρους..."!

Οσα και να ισχυρίζεται η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου περί του αντιθέτου, οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Κορυφής ήταν γι’ αυτή μια ψυχρολουσία. Και την έφεραν στην ίδια μοίρα που έφεραν και τους Καβαφικούς... Συγκλητικούς οι βάρβαροι που, ενώ τους ανέμεναν, τελικά δεν ήρθαν!
Η κυβέρνηση είχε επενδύσει στους "βαρβάρους" των Βρυξελλών, ότι θα έλεγαν όχι σε όλα, ότι θα ήταν ανελαστικοί και ανένδοτοι και ότι θα... προκαλούσαν!.. Γι’ αυτό και ανεβοκατέβαζαν συνεχώς τον πήχυ των προσδοκιών μέχρι που άγγιξε στο έδαφος. Διότι μια ηχηρή άρνησή τους, θα τους έλυνε τα χέρια για πολλές και ποικίλες εναλλακτικές επιλογές - όπως για παράδειγμα:

• Για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
• Για ουσιαστικότερη εμπλοκή του ΔΝΤ στη χώρα μας.
• Για προσφυγή στο όπλο της αναδιάρθρωσης.
• Για αποφυγή του πικρού ποτηρίου των αποκρατικοποιήσεων κ.λπ. κ.λπ.

Ετσι, το "ναι σε όλα του Συμβουλίου Κορυφής προς τη χώρα μας υπό προϋποθέσεις", άφησε τους "Συγκλητικούς μας χωρίς βαρβάρους", την ώρα που περισσότερο από ποτέ άλλοτε, τους είχαν ανάγκη.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι όλα τα προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ παρουσιάζουν, με τα ρεπορτάζ τους, έναν πρωθυπουργό προβληματισμένο και ανήσυχο να μελετά ποιες κινήσεις οφείλει να πραγματοποιήσει προκειμένου να αποκτήσει αποδοτικότητα η κυβέρνησή του.

Eίναι φανερό, ότι κυβερνητικοί ινστρούχτορες και φερέφωνα ετοιμάζουν κλίμα και έδαφος για μικρές και μεγάλες αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, για δημιουργία καπνού και σύγχυσης, προκειμένου να επικαλυφθούν οι ενδεχόμενες αντιδράσεις.

Λέγεται, μάλιστα, ότι δεν αποκλείεται ο ανασχηματισμός, οψέποτε διενεργηθεί, να διαλαμβάνει και προσωπικότητες προερχόμενες από πολιτικούς χώρους πέραν του ΠΑΣΟΚ, ώστε να υπερκεραστούν οι ενδοκομματικές αντιδράσεις στο κόμμα και ώστε, με την υπάρχουσα Βουλή, να διαμορφωθούν νέες και ευρύτερες πλειοψηφίες.

Αντιθέτως, θεωρείται βέβαιο, ότι, αν ο πρωθυπουργός - πιστός στην κομματική του παράδοση:

• Επιχειρήσει ανακύκλωση κομματικών λυμάτων – αντί πολιτικού ανασχηματισμού…
• Επιλέξει τα μερεμέτια, αντί των τολμηρών και οριστικών λύσεων…
• Επαναπαυθεί ότι με το σημερινό σχήμα μπορεί να δώσει ώθηση στο κυβερνητικό σκάφος και στις συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας… ή
• Αναβάλλει τις ριζικές αποφάσεις για αργότερα - αντί να σπεύσει να τελειώσει όσο μπορεί νωρίτερα…

…θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια των κοινωνία σε φτώχεια διαρκείας, την κυριαρχία της χώρας σε συρρίκνωση περαιτέρω, το κόμμα του σε πανωλεθρία και τον εαυτό του σε υποχρεωτική υπερορία.

Και η παραμικρή κίνησή του, πια, θα αποτελεί, από ’δω και πέρα, παιχνίδι με τη φωτιά. Και η φωτιά, συνήθως, καίει πρώτους εκείνους που την αναμοχλεύουν και έπονται όλοι οι άλλοι.

Ας τα θυμάται όλα αυτά ο κ. Γ. Παπανδρέου.

Χρήστος Θεοχαράτος